زمینه: خلاقیت پتانسیل و توانایی است که در فکر، اندیشه، قلم، رفتار و عمل انسان جلوه پیدا می کند و یکی از الزامات اساسی زندگی پیچیده، مدرن و شتابان جوامع و انسان های امروزی است؛ خصیصه‌ای که در اولین سال‌های زندگی می‌توان به بهترین شکل ممکن آن را پرورش داد و بارور کرد. بدون شک بخشی از ناکارآمدی نظام آموزشی مربوط به کوتاهی و بی‌توجهی به این امر است، و نظام های آموزشی باید جهت پرورش خلاقیت، فرصت های مختلفی را برای کودکان فراهم آورند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش مهارتهای زندگی به روش قصه گویی بر مؤلفه های خلاقیت دانش آموزان ابتدایی صورت گرفت. روش: پژوهش از نوع تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. به همین منظور از بین کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی شهر قزوین تعداد 40 دانش آموز که در سال تحصیلی 92-91 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بعنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 6 جلسه 45-30 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت. قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل، آزمون تفکر خلاق تورنس(فرم ب) بعنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد بین آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در مؤلفه های(سیالی، انعطاف پذیری و ابتکار) تفاوت معناداری وجود دارد.(05/0 > P) نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد آموزش مهارتهای زندگی به روش قصه گویی موجب افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی می شود. Manuscript profile

زمینه: خلاقیتدربالاترینسطحفعالیت‌هایشناختی انسانقراردارد. خلاقیتپتانسیلوتواناییاستکهدرفکر، اندیشه،قلم، رفتار و عملانسانجلوهپیدامیکند و مستلزم حل کردن مسائلی است. افراد خلاق قبل از آنکه مسائل را حل کنند آنها را می آفرینند یا بر پیچیدگی آن می افزایند. پس تنها از راه ایجاد این توانایی هاست که می توان افراد را برای مقابله با شرایط متغیر زندگی و موقعیت‌های جدیدی که مرتباً با آنها روبرو می شوند آماده کرد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی در افزایش خلاقیت کودکان دبستانی صورت گرفت. روش: 86 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی دبستان های استان زنجان به صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای و تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابتدا آزمون تفکر خلاق تورنس در هر دو گروه اجرا شد و سپس مهارت های زندگی در مدت 20 جلسه (40 ساعت) به گروه آزمایش آموزش داده شد. پس از پایان جلسات آموزشی و سه ماه بعد در هر دو گروه، آزمون تفکرخلاقیت تورنس دوباره اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده با روش‌های t مستقل و وابسته و تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه جهت مقایسه گروه‌ها انجام شد. یافته‌ها: تفکر واگرا از کلاس سوم به چهارم و همچنین از کلاس سوم به پنجم، دارای تفاوت معناداری بود ولی بین نمرات تفکر خلاق کودکان کلاس سوم و پنجم تفاوت معناداری (01/0>P) مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با آموزش مهارت‌های زندگی می‌توان خلاقیت کودکان دبستانی را افزایش داد. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری مایکنبام بر کمرویی کودکان دبستانی دختر و پسر انجام گردید. روش پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش اموزان پایه اول، دوم و سوم دختر و پسر به تعداد 1875 نفر در سال تحصیلی 90-89 بود. به همین منظور تعداد 50 نفر دانش آموز پسر و دختر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و از طریق اجرای چک لیست رفتاری کمرویی شناسایی و انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 25 نفر) قرارگرفتند. جهت گردآوری داده از چک لیست رفتاری کمرویی استفاده شد. جهت محاسبه ضریب پایایی از روش کودرریچاردسون استفاده شد که مقدار آن 81/0 محاسبه گردید. چک لیست رفتاری کمرویی قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل یعنی بازی درمانی شناختی – رفتاری، طی 4 هفته، هر هفته 3 جلسه 45-30 دقیقه ای اجرا گردید و سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آمار توصیفی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که نمره کمرویی آزمودنی های گروه آزمایش به طور معناداری کمتر از آزمودنی های گروه کنترل است. همچنین نمره کمرویی آنها نسبت به نمره پیش آزمون، تغییر و تفاوت معناداری نشان داد. در نتیجه بازی درمانی شناختی رفتاری مایکنبام بر کاهش کمرویی کودکان دبستانی مؤثر بوده است. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه حل تعارض و کنترل عواطف با سازگاری پس از طلاق انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. بدین منظور از بین کلیه افراد متارکه کرده در شهرستان تنکابن که بحران طلاق را مدیریت کرده و سازگار شده اند ؛ 200 نفر بصورت هدفمند بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. سپس پرسشنامه سازگاری پس از طلاق، پرسشنامه حل تعارض و مقیاس کنترل عواطف بعنوان ابزار پژوهش در مورد هر یک از افراد گروه نمونه مورد استفاده قرار گرفت؛ و در پایان اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش همبستگی رگرسیون چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین متغیر حل تعارض و مؤلفه های کنترل عواطف(خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت) با سازگاری پس از طلاق رابطه معناداری وجود دارد(01/0 P<). Manuscript profile

هدف از پژوهش حاظر مقایسه اثربخشی دو رویکرد مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد (ACT) و واقعیت درمانی بر افکار غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش زنان سرپرست خانوار کمیته امداد شهرستان شبستر به تعداد 153 بودند، که از این تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس که نمره آنها در آزمون باورهای غیر منطقی جونز بالابود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد و گروه واقعیت درمانی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها باآزمون تحلیل واریانس آمیخته انجام گرفت. نتایج نشان دادکه دو رویکرد مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی به طور معناداری باعث کاهش افکار غیر منطقی زنان می‌شود (P≤0/01). همچنین مقایسه اثربخشی دو گروه نشان داد که تاثیر روش درمانی (ACT) بر باورهای غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار به طور معناداری بیشتر از واقعیت درمانی بوده است (P≤0/01). می توان نتیجه گرفت که باورهای غیرمنطقی از جمله عوامل زمینه ساز بروز مشکلات هستند. بر پایه این الگو و با استناد به رویکردهای درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و واقعیت درمانی، می توان جهت بهبود و اصلاح باورهای غیرمنطقی مراجعان استفاده کرد. از این تحقیق می‌توان استنباط کرد که بین اثربخشی دو روش درمانی بر افکار غیرمنطقی زنان سرپرست خانوار تفاوت معنادار وجود دارد (0/04=P). Manuscript profile