جنس سنبله ای Stachys spp. از مهمترین گیاهان داروئی ادویه ای و معطر تیره نعناعیان Lamiaceae محسوب می شوند و در مناطق مختلف ایران بصورت بومی یافت می شوند. در این تحقیق به منظور مقایسه ترکیبات شیمیایی اسانس پنج گونه از جنس Stachys، (S. lavandulifolia، S. laxa، S. inflata، S. germanica و S. byzantina) بذر آن ها در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خرم آباد کاشت و تکثیر شدند. در مرحله گلدهی کامل از گیاهان نمونه برداری شد. نمونه ها، در سایه خشک و آسیاب شدند. اسانس گیری با استفاده از دستگاه کلونجر و روش تقطیر با آب انجام شد و ترکیبات اسانس توسط دستگاه های GC و GC/MS تعیین شدند .نتایج نشان داد بیشترین و کمترین بازده اسانس با 0/2 و 8/0 درصد به ترتیب در گونه های S. lavandulifolia وS. byzantina بدست آمد. بیشترین مقدار آلفا-پینن با 1/6 و 9/9 درصد و بیشترین بتا-فلاندرن با 2/19 و 1/25 درصد به‌ترتیب در گونه های S. laxa و S. inflata بدست آمد و ترکیبات سابینن، دی لیمونن و الاگزاین در مرتبه بعدی قرار گرفتند. بیشترین مقدار لینالول با 9/9 و 9/3 درصد به‌ترتیب در گونه های S. germanica و S. inflata و بیشترین مقدار کاریوفیلن با 6/15 درصد در گونه S. laxa به دست آمد. مقدار ژرماکرن-دی در گونه های S. byzantina، S. laxa، S. lavandulifolia وS. inflata به‌ترتیب معادل 8/33، 4/4، 1/3 و 7/2 درصد بود. ترکیبات اصلی گونه S. lavandulifolia، شامل آلفا -کادینول (7/8 درصد)، اسپادولنول (8/6 درصد)، سیگما -کادینن (5/6 درصد)، بی سیکروژرماکرن (6/4 درصد)، سیگما- کادینول (1/3 درصد) بودند. در نتیجه این گونه با توجه به پراکنش وسیع آن در ایران به‌عنوان یکی از گونه های مهم جنس سنبله ای جهت کشت و اهلی کردن معرفی می‌گردد. Manuscript profile

Direct and indirect somatic embryogenesis in Agave Americana through basal parts of micropropagated shoots were considered in this study. For micropropagation, 2 factors (BA and NAA) were utilized in different concentrations. A factorial experiment based on a completely randomized design (CRD) was accomplished with four replicates in a modified Murashige and Skoog medium (MSB). BA in 3 mg/L along with NAA in 0.1 mg/L was the best treatment for multiplication. Callus and embryo induction were evaluated using different auxins in a CRD experiment with three replicates in MS medium supplemented with L2 vitamins. Picloram 2.5 and 2 mg/L and also Dicamba 1 mg/L induced 66.7%, 60%, and 53.3% of explants to somatic embryo, respectively. Also, 2,4-D 2 mg/L had the highest impact on callus induction (95.6%). Embryogenesis was studied using Dicamba and Picloram in the same culture medium in a factorial experiment based on CRD with three replicates. The results of orthogonal polynomial analaysisindicated that high concentrations of Dicamba from 0 to 1.5 mg/L had a significant effect on somatic embryo induction. However, higher concentrations had the opposite effect on somatic embryo numbers. Germination of somatic embryos was performed in MSB medium without growth regulators. Manuscript profile

گردو (Juglans regia L.) گیاهی با ارزش اقتصادی بالا است که استفاده از تکنیک های ریزازدیادی در تکثیر رویشی ارقام و ژنوتیپ¬های برتر یکنواخت گردو بسیار موثر خواهد بود. به منظور بهینه¬سازی کشت بافت گردو، در این پژوهش سرشاخه های تازه درخت گردو رقم پکان جدا سازی و به آزمایشگاه انتقال یافتند. جهت سترون سازی، کالوس¬زایی و جنین¬زایی سوماتیکی سه آزمایش با اعمال تیمارهای مختلف انجام شد. شش تیمار سترون سازی در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار برای این تحقیق در نظر گرفته شد. جهت دستیابی به کالوس محیط کشت DKW به عنوان محیط کشت پایه در نظر گرفته شد. 8 تیمار کالوس زایی در یک طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. جهت دستیابی به جنین زایی سوماتیکی غیر مستقیم، ترکیبات متفاوتی از TDZو نیز NAA در یک طرح کاملا تصادفی در4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های سترون سازی دال بر وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مذکور بود. نتایج اعمال تیمارهای سترون سازی، هیپوکلریت سدیم 20% به مدت 5 دقیقه همراه با الکل 70% به مدت 15 ثانیه را به عنوان بهترین نتیجه برای سترون سازی ریزنمونه ها معرفی نمود. محیط کشت DKW که با 3 میلی گرم در لیتر 2,4-D و 5/0 میلی گرم در لیتر NAA تکمیل شده بود بهترین نتیجه را در کالوس زایی به همراه داشت. TDZ در مقدار 6 میکرومولار به همراه NAA میزان2/0 میکرومولار بهترین نتیجه را در جنین¬زایی کالوس های حاصل به همراه داشتند. Manuscript profile

BACKGROUND: Drought stress is the main challenge in grassland cultivation and management. Introduction of drought-resistant species in hot climates such as Khuzestan (Iran) is a priority. OBJECTIVES: This study was aimed to assess responses of Seven amenity grass species for morphological and physiological traits in two pot and laboratory conditions. Seven amenity grass species as Cynodon dactylon, Dichondra repens, Festuca arundinaceae (cv. Finelawn, Starlette and Talladega), Festuca rubra (cv.Napoli and Simone), Lolium perenne (cv. Capri, Danilo and Delaware), Poa pratensis (cv. Mardona) and two cv. Sport seed provided from Italy and Netherlands were subjected to four levels of drought stress. METHODS: A factorial experiment was conducted using four levels of water stresses namely well-watered (100% of field capacity) as control, (80%FC, 60%FC and 40% FC) in pot condition and well-watered (0MPa) as control, (-0.3 MPa and -0.6 MPa and -0.9 MPa) in laboratory condition as the first factor and turfgrass species as the second factor on a Completely Randomized Design (CRD) with 3 replications in 2018, Ahvaz, Iran. Data collected for 14 physiological traits of the seedlings. RESULT: The result of ANOVA showed significant effects of species and water stress levels for all traits (p<0.01). Interaction effects of species and water stress were significant for all traits except catalase in glasshouse condition indicating that the grass species had different responses to water stress. Results of means comparison between water stress levels showed in pots condition values of RWC, recovery after drought and regrowth after cutting were decreased by drought stress and lower values were observed in 40%FC. The higher values of RWC, carbohydrates, Proline and Catalase, SOD and APX content were obtained in C. dactylon, indicating this species was more tolerated to drought stress than other species and recommended for cultivation in green space of Iran. Turf quality and chlorophyll content was decreased due to drought stress. Proline was increased in three species with prolonged withholding irrigation. CONCLUSION: The highest prolin was observed in C. dactylon in 80% FC. There was significant difference in activities of superoxide dismutase and catalase between stressed plants and control plants. The highest activities of enzymes were showed in C. dactylon. Manuscript profile