سالمونلوزیس یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و دام بوده که دارای گستردگی جهانی است. در سال های اخیر با شیوع مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی، تمایل به استفاده از گیاهان دارویی برای کنترل میکروارگانیسم‌ها افزایش یافته است. هدف از تحقیق تجربی حاضر، بررسی اثرات ضدباکتریایی اسانس گیاهان آویشن باغی و شوید بر سویه استاندارد باکتری سالمونلا تایفی موریوم (ATCC=14028) بود. اسانس گیاهان مذکور به روش تقطیر با بخار آب توسط دستگاه کلونجر استخراج گردید و ماده موثره آنها با روش کروماتوگرافی گازی/ طیف سنجی جرمی (GC-MS) مشخص شد. در ادامه با استفاده از روش میکرودایلوشن براث، حداقل غلظت مهارکنندگی، حداقل غلظت کشندگی و همچنین براساس روش انتشار چاهک در آگار، حساسیت یا مقاومت دارویی باکتری مذکور نسبت به اسانس‌های بدست آمده به تنهایی و بصورت مخلوط با هم و نیز نسبت به 3 آنتی بیوتیک رایج در دامپزشکی شامل اریترومایسین، اکسی‌تتراسایکلین و داکسی‌سایکلین، تعیین شد. تجزیه و تحلیل GC-MS اسانس آویشن باغی و شوید به ترتیب وجود 12 و 11 ترکیب شیمیایی را نشان داد. بر طبق یافته‌ها، حداقل غلظت مهارکنندگی ‌برای اسانس ‌آویشن باغی25/0، مخلوط اسانس های گیاهان ‌آویشن باغی و شوید 50/0، داکسی‌سایکلین 0078/0 و اکسی‌تتراسایکلین، 00195/0>0 میکروگرم‌ بر میلی‌لیتر محاسبه شد. حداقل غلظت کشندگی ترکیبات مذکور نیز به ترتیب 25/0، 50/0، 0156/0 و 00195/0>0 میکروگرم‌ بر میلی‌لیتر به‌دست آمد. بیشترین حساسیت هم نسبت به آنتی بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین با قطر منطقه ممانعت از رشد27میلی‌متر و بیشترین مقاومت هم نسبت به به اسانس آویشن باغی با قطر منطقه ممانعت از رشد10 میلی‌متر، ثبت شد. همچنین اسانس شوید و آنتی‌بیوتیک اریترومایسین، در هیچ یک از آزمایشات انجام گرفته، اثر ضدباکتریائی برعلیه باکتری مورد آزمایش نشان ندادند. به نظر می‌رسد که اسانس آویشن باغی برخلاف اسانس شوید، تاثیر ضدباکتریایی قابل توجه وکاربردی بر باکتری سالمونلا تایفی موریوم دارا می‌باشد. Manuscript profile

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده عصبی ناشی از مرگ نورون ها در جسم سیاه، انحطاط انتقال عصبی دوپامینرژیک و حضور آلفاسینوکلئین و اجزاء پروتئینی در جسم سلولی نورون هاست. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین تاثیر سه ماه تمرین هوازی اینتروال و مکمل کوئرستین بر Baxو Bcl-2 در هیپوکامپ موش های صحرایی نر مدل پارکینسونی بود. روش‌شناسی: برای انجام تحقیق آزمایشی حاضر 28 سر رت نر نژاد ویستار تهیه و به 5 گروه کنترل سالم 5 سر، کنترل پارکینسونی 5 سر، تمرین پارکینسونی: 6 سر ، ملاتونین پارکینسونی: 6 سر و تمرین + مکمل پارکینسونی: 6 سر) تقسیم شدند. سپس گروه‌های تمرین به مدت 12 هفته برنامه تمرین اینتروال را انجام داده و روزانه 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن کوئرستین مصرف کردند. در نهایت و بعد از آخرین جلسه تمرینی بافت هیپوکامپ جهت بررسی متغیرهای تحقیق برداشته شد. نتایج: نتایج نشان داد اثر متقابل تمرین و مکمل از یک طرف و اثر اصلی مکمل از طرف دیگر بر Bax معنی‌دار نیست اما اثر اصلی تمرین بر Bax معنی‌دار است. همچنین مشخص شد اثر متقابل تمرین و مکمل از یک طرف و اثر اصلی تمرین بر bcl-2 معنی‌دار است. اما اثر اصلی مکمل کروئستین بر bcl-2 معنی‌دار نیست. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج استفاده از تمرین به تنهایی و یا در تعامل با مکمل کروئستین برای افراد دیابتی زیر نظر متخصص توصیه می‌شود.

Manuscript profile

آندوکاردیت یک عفونت نادر اما جدی است که گاهی به دنبال لیستریوزیس ایجاد می‌شود. عصاره جینسینگ دارای اثرات تعدیل‌کننده ایمنی می باشد. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک و قلبی - تنفسی مزمن را از طریق اثرات ضدالتهابی کاهش می‌دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر استفاده همزمان از عصاره جینسینگ و ورزش هوازی، بر بهبود عوارض آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد 36 سر ​​موش صحرایی با وزن 20±250 گرم، به طور تصادفی به 6 گروه 6 تایی شامل شم، بیمار (دریافت کننده سوسپانسیون باکتری)، تیمار آمپی‌سیلین ( mg/kg-sc15 به مدت یک ماه)، تیمار جینسینگ (mg/kg-ip 025/0 به مدت یک ماه)، ورزش هوازی (با حداکثر اکسیژن مصرفی، 60 درصد، یک ماه) و تیمار هم زمان با جینسینگ+ ورزش هوازی (به‌طور مشابه با گروه های 4 و 5)، تقسیم شدند. در پایان دوره، پس از آسان کشی، مقادیر ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی، آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و پاراکسوناز-1 و همچنین غلظت اینترلوکین های 1، 6 و 8 و نیز فاکتور نکروز توموری آلفا، اندازه‌گیری شد. داده ها توسط آزمون های ANOVA و Tukey بررسی و سطح معنی داری 05/0p< در نظر گرفته شد. سطوح بافتی آنتی اکسیدان ها به‌طور معنی داری در گروه بیمار کاهش ولی در گروه تیمار با ترکیب عصاره با ورزش، افزایش معنی داری نشان داد (05/0p<). همچنین مقدار اینترلوکین های 1، 6، 8 و فاکتور نکروز توموری آلفا، در گروه بیمار افزایش پیداکرده بود درحالی که سطح آن‌ها در گروه ترکیب عصاره با ورزش، به‌طور معنی داری کاهش داشت (05/0p<). یافته های تحقیق حاضر نشان داد که عصاره هیدروالکلی جینسینگ به همراه ورزش هوازی، تاثیر بهتری نسبت به عملکرد هرکدام به‌تنهایی، در برابر آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز دارد. Manuscript profile

انجام ورزش هوازی و مصرف ال‌-کارنیتین با افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و کاهش فرآیندهای التهابی در ارتباط هستند، اما مکانیسم‌های آنها در مواجهه با آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه به طور کامل شناخته شده نیست. لذا هدف از انجام مطالعه تجربی حاضر، بررسی تاثیر محافظتی انجام ورزش هوازی و مصرف ال-‌کارنیتین به طور همزمان، بر آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی- باز‌خونرسانی در موش‌های صحرایی نر بود. بدین منظور، تعداد 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه مساوی تقسیم شده و در یک دوره تمرین هوازی 8 هفته‌ای و مصرف 6 هفته‌ای ال‌-کارنیتین قرار گرفتند. در ادامه موش ها توسط جراحی در معرض 45 دقیقه ایسکمی کلیه قرارگرفتند و بعد از 24 ساعت خونرسانی، همزمان همه موش‌ها آسان کشی شده و نمونه‌برداری جهت ارزیابی فعالیت اکسیدانی-آنتی اکسیدانی در بافت کلیه موش ها، انجام شد. بر اساس یافته ها در موش‌های گروه ایسکمی-بازخونرسانی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی‌داری در میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و افزایش معنی‌دار در میزان مالون‌دی‌آلدئید مشاهده شد (05/0p<). همچنین مشخص گردید که انجام تمرین هوازی و مصرف ال-‌کارنیتین، در افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و کاهش میزان مالون‌دی‌آلدئید تاثیر معنی‌دار داشتند (05/0p<). انجام ورزش هوازی و مصرف مکمل ال‌-کارنیتین به طور همزمان، از لحاظ افزایش فعالیت‌های آنتی اکسیدانی و بهبود در تغییرات پاتولوژیک ایجادشده در بافت کلیه موش های صحرایی مؤثرتر بوده و نشانگر تاثیر هم افزایی آنها در محافظت از کلیه در برابر آسیب ناشی از ایسکمی-بازخونرسانی است. Manuscript profile

اختلال در حافظه، یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. سربرولایزین دارای اثرات نوروتروفیک و تحریک رشد نورونی می‌باشد. ورزش نیز باعث افزایش فاکتور های رشد مغز و بهبود حافظه فضائی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین بر حافظه فضائی موش‌های صحرائی نر مدل پارکینسون بود. بدین منظور 36 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار با وزن 20±250 به‌طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل شم جراحی، پارکینسونی (تزریق 6-هیدروکسی دوپامین، تک‌دوز یک طرفه داخل جسم سیاه مغز به میزان µg/ml 5/12)، کنترل مثبت (لوودوپا، به میزان mg/kg 12خوراکی، به مدت 21 روز)، تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز)، ورزش تردمیل (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) و تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز) توام با ورزش (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) تقسیم شدند. در پایان، آزمایش حافظه‌ فضائی با ماز آبی موریس در گروه‌های مورد مطالعه انجام شده و پس از آسان‌کشی، از بافت مغز موش ها جهت مطالعه آسیب شناختی ناحیه هیپوکامپ نمونه برداری شد. داده‌ها توسط آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و توکی (Tukey) در سطح 05/0 p< ، توسط نرم‌افزار گراف‌پد (Graphpad) تحلیل گردید. القاء پارکینسون باعث کاهش شاخص‌های حافضه فضائی و سربرولایزین باعث افزایش فاکتورهای حافظه فضائی گردید (05/0p<). همچنین ورزش هوازی پارامترهای مربوط به حافضه فضائی را همانند سربرولایزین بهبود بخشید (05/0p<). ورزش هوازی توأم با سربرولایزین هم بهترین تاثیر را در بهبود شاخص‌های حافظه فضائی داشت. نتایج آسیب شناسی نیز همسو با نتایج حافظه فضائی بود. به نظر می رسد که ورزش هوازی و داروی سربرولایزین به‌طور همزمان، منجر به بهبود حافظه ء فضائی و تغییرات آسیب شناختی هیپوکامپ در موش های صحرائی مدل پارکینسون می شود. Manuscript profile

با توجه به مصرف کافئین به عنوان مکمل مورد اقبال ورزشکاران و اثبات اثرات سوء مصرف طولانی‌مدت آن بر باروری افراد مذکر، هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرین هوازی توأم با کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی بر آسیب بیضه ناشی از مصرف کافئین در موش‌های صحرایی نر بالغ بود. بدین منظور30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 5 گروه برابر مورد آزمون واقع شدند. موش های گروه شاهد فقط آب مقطر و موش های چهار گروه‌ دیگر شامل: گروه های بدون انجام تیمار، تیمار با تمرین هوازی، تیمار با کاندیشن مدیوم و تیمار با تمرین هوازی توأم با کاندیشن مدیا، به مدت 4 هفته کافئین را با دوز mg/kg 200 به‌صورت خوراکی دریافت کردند. 42 روز بعد، کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی به درون مجاری وابران موش‌های گروه های تیمار تزریق شد. پس از 8 هفته، از بیضه موش‌ها نمونه بافتی اخذ شده و مورد مطالعه هیستومورفومتری قرار گرفت. همچنین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مقدار مالون دی آلدئید (MDA) در بافت بیضه و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی سرم موش ها مورد سنجش قرار گرفت. در موش های گروه آسیب دیده با کافئین نسبت به گروه سالم، قطر لوله های منی‌‌ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC به طور معنی‌داری کمتر و مقدار MDA بالاتر بود (01/0>p). همه گروه های آسیب دیده باکافئین توأم با دریافت تیمار، نسبت به گروه آسیب‌دیده با کافئین دارای مقادیر بالاتری از قطر لوله های منی ‌ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC بودند و مقادیر MDA پایین‌تری داشتند. در گروه تیمارشده با کاندیشن مدیا توام با تمرین هوازی، میزان کاهش و افزایش در پارامتر‌های ذکرشده، در مقایسه با دو گروه تیماری دیگر، بیشتر بوده و تفاوت آماری معنی‌داری داشت (05/0>p). نتایج مطالعه نشان داد مصرف کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی و انجام هم‌زمان تمرین هوازی، با اثرات هم‌افزایی باعث بهبود شاخص‌های دفاع آنتی‌اکسیدانی و کاهش اثرات مخرب کافئین در بافت بیضه موش‌های صحرایی می‌شود. Manuscript profile

بیماری پارکینسون یک بیماری تخریب¬کننده دستگاه عصبی است که با از بین رفتن سلول‌های عصبی دوپامینرژیک در ناحیه جسم سیاه مغز مشخص می‌شود و متعاقب آن اختلال در حافظه ایجاد می‌گردد. تمرینات ورزشی موجب تنظیم حالت اکسایشی، افزایش بقاء، کاهش آسیب‌های مغزی، افزایش رشد عصبی هیپوکمپ و بهبود حافظه فضایی مغز می‌شود. استیل-ال-کارنتین نیز با اثر حفاظتی و آنتی‌اکسیدانی خود، موجب بهبود عملکرد مغز می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان اثر‌بخشی تمرین تناوبی شدید و استفاده از مکمل استیل-ال-کارنتین بر بافت جسم سیاه مغز موش‌های پارکینسونی ناشی از 6- هیدروکسی¬دوپامین انجام گردید. بدین منظور تعداد 36 سر موش صحرایی نر با وزن 20±270 گرم، به‌طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل کنترل سالم، شم جراحی، پارکینسونی (دریافت¬کننده تک¬¬دز 6- هیدروکسی دوپامین، به‌میزان μg/ml 5/12، به¬صورت یک‌طرفه، داخل جسم سیاه مغز)، پارکینسونی (مشابه گروه 3) تیمارشده با تمرین تناوبی شدید (12 هفته، هر هفته 5 جلسه)، پارکینسونی (مشابه گروه 3) تیمارشده با استیل-ال-کارنتین (mg/kg 100 یک بار در روز به مدت 12 هفته به¬صورت گاواژ)، و پارکینسونی (مشابه گروه 3) تیمارشده هم‌زمان با استیل-ال-کارنتین+ تمرین تناوبی شدید (به‌طور مشابه با گروه‌های 4 و 5)، تقسیم شدند. در پایان، آزمون حافظه فضایی با ماز آبی موریس در گروه‌های مورد مطالعه انجام شد و پس از آسان‌کُشی، از بافت مغز موش‌ها جهت مطالعه آسیب‌شناختی، نمونه‌برداری انجام شد. محاسبات آماری در سطح معنی‌داری (05/0>p) با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 23 تحلیل گردید. القاء پارکینسون باعث کاهش شاخص‌های حافظه فضایی و تمرین تناوبی شدید باعث افزایش فاکتور‌های حافظه فضایی گردید (05/0>p). همچنین استیل-ال- کارنتین پارامتر‌های مربوط به حافظه فضایی را همانند استیل-ال-کارنتین بهبود بخشید (05/0>p). تمرین تناوبی شدید توأم با استیل-ال-کارنتین هم بهترین تاثیر را در بهبود شاخص‌های حافظه فضایی داشت. نتایج آسیب‌‌‌شناسی نیز همسو با نتایج حافظه فضایی بود. به‌نظر می‌رسد که ورزش تمرین تناوبی شدید و مکمل استیل-ال-کارنتین به‌طور همزمان، منجر به بهبود حافظه فضایی و تغییرات آسیب‌شناختی هیپوکامپ در موش‌های صحرایی مدل پارکینسون می‌شود. Manuscript profile

 دیابت شیرین به­عنوان یک اختلال آندوکرینی مزمن، دارای عوارض جانبی متعدد بوده و یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای پیشرفته محسوب می‌شود. بیشتر داروهای صناعی مورد استفاده برای مقابله با دیابت و عوارض ناشی از آن در مصرف دراز­مدت دارای اثرات جانبی متعددی هستند. بنابراین، امروزه استفاده از داروهای با منشأ گیاهی به­شدت مورد توجه قرار گرفته است. در طب سنتی از گیاه فرفیون به دلیل اثرات ضدالتهابی، آنتی‌اکسیدانی و ضدتوموری آن استفاده شده است. در این بررسی تعداد 40 سر موش صحرایی نر ویستار در 4 گروه 10 تایی شامل گروه­های شاهد، دیابتی، دیابتی تیمار با عصاره الکلی فرفیون با دز mg/kg250 (تیمار 1) و دیابتی تیمار با عصاره الکلی فرفیون با دز mg/kg500 (تیمار 2) تقسیم شدند. گروه­های تیمار پس از ایجاد دیابت با داروی استرپتوزوسین، عصاره الکلی گیاه فرفیون را با دزهای mg/kg 500 و250 به­مدت 21 روز از طریق گاواژ دریافت کردند. در گروه­های شاهد و دیابتی هم­حجم عصاره، سرم فیزیولوژی گاواژ گردید. در پایان، از گروه­های مختلف نمونه خون جهت اندازه­گیری غلظت سرمی گلوکز و تستوسترون و نمونه بافتی بیضه جهت مطالعه بافت­شناسی و ارزیابی روند اسپرماتوژنز اخذ شد. غلظت سرمی گلوکز و تستوسترون در گروه­ تیمار 2 در مقایسه با گروه­ دیابتی تفاوتی معنی­دار داشت (05/0p Manuscript profile