گزارش شده که PGC-1α با همکاری Nrf2 نقش اساسی در بیوژنز میتوکندری عضلات اسکلتی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت متوسط بر نشانگرهای بیوژنز میتوکندری موش‌های تغذیه شده با رژیم غذایی پر چرب بود. در این مطالعه تجربی، 24 موش صحرایی نر به طور تصادفی به سه گروه (8=n): رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب+تمرین (HFDT) تقسیم شدند. گروه‌ تمرین به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته بر روی نوار گردان تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) را انجام دادند. برنامه MIIT شامل 13 وهله فعالیت 4 دقیقه‌ای با شدت 25-16 متر در دقیقه، و با دوره‌های استراحتی 2 دقیقه‌ای بود. داده‌ها با استفاده از ANOVA در سطح معنی‌‌داری 05/0 p< آزمون شد. میزان بیان نسبی PGC-1α (0001/0=p) و Nrf2 (0001/0=p) در گروه‌های HFD نسبت به CN کاهش معنی‌داری داشت. همچنین میزان بیان نسبی PGC-1α (0001/0=p) و Nrf2 (0001/0=p) در گروه‌های HFDT نسبت به HFD افزایش معنی‌داری داشت. به نظر MIIT با افزایش بیان PGC-1α و Nrf2، یک روش مناسب برای بهبود عملکرد بیوژنز میتوکندری موش‌های تغذیه شده با HFD می‌باشد. Manuscript profile