مگس‌میوه مدیترانه ‌ای،Ceratitis capitata(Wiedemann)، از آفات قرنطینه ‌ای است که در سال 1386 از استان فارس گزارش شد. طی سال های 1389-1390 در یک باغ انار در شیراز، اثر کائولین ‌پاشی در کاهش خسارت مگس‌میوه مدیترانه ‌ای در پنج تیمار شامل محلول ‌پاشی با کائولین فرآوری شده (سپیدان®WP 95%,) با غلظت ‌های 3 و5 درصد به فواصل 2 و 4 هفته به همراه تیمار شاهد در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین غلظت ‌های مختلف کائولین اختلاف معنی‌ داری مشاهده نشد، اما در پاشش دو هفته یک بار میوه‌ های کمتری آلوده شدند. بررسی تاثیر کائولین بر گیاه میزبان نشان داد کائولین با غلظت 5% تاثیری بر میزان کلروفیل برگ و دمای مرکز درخت انار ندارد، اما میانگین اندازه محیط میوه ‌هایی که با کائولین5% پوشش داده شده بودند، بیشتر از شاهد بود. لذا با توجه به نتایج به دست آمده، محلول ‌پاشی درختان انار با کائولین، به صورت دو هفته یک بار می تواند به طور موفقیت آمیزی خسارت مگس میوه مدیترانه ای را کنترل کند. همچنین کائولین 5% تاثیر مثبتی بر اندازه میوه خواهد داشت. پرونده مقاله

شب پره کرم سیب (دانه خوار سیب)Cydia pomonella L. (Lep., Tortricidae) ، مهم ترین آفت باغات سیب کشور محسوب می شود. برای جلوگیری از سم پاشی های بی رویه، استفاده از تله های فرمونی، به عنوان موثرترین روش جهت، تخمین و محاسبه بهترین زمان کنترل آفت، مطرح می باشند. در این پژوهش از تله های فرمونی در 4 روستای منطقه بکشلوچای شهرستان ارومیه با ارتفاعات مختلف استفاده شد. هر هفته دو بار نسبت به شمارش شب پره های نر شکار شده و تعیین تراکم حشره اقدام گردید. نتایج نشان داد که این آفت در منطقه ارومیه دارای سه نسل کامل است و ظهور اولین پروانه ها در دهه سوم فروردین ماه، اوج پیک طی سه نسل متوالی به ترتیب، دهه سوم اردیبهشت، دهه دوم تیر و دهه دوم مرداد است. با توجه به نتایج به دست آمده، بهترین زمان مبارزه شیمیایی علیه این آفت در نسل اول 5-7 روز بعد از پیک پروازی و برای نسل های دوم و سوم 4-5 روز بعد پیک پروازی است. پرونده مقاله

اثرات حشره ‌کشی کائولین فرآوری شده سپیدان® و تاثیر آن بر تولید نتاج نسل اول (F1) دو گونه شپشه آرد Triboliumconfusum (Coleoptera: Tenebrionidae) و شپشه دندانه ‌دارOryzaephilus surinamensis (Coleoptera: Silvanidae) در شرایط آزمایشگاهی (°C 1± 25، RH %5±65 و در تاریکی) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی بذور گندم رقم فلات در چهار تکرار به صورت جداگانه با غلظت ‌های 1000، 2000، 3000، 5000 و 10000 پی پی ام از فرمولاسیون پودر کائولین و در چهار تکرار تیمار شدند و حشرات کامل 7-10 روزه هر یک از گونه ‌ها به طور جداگانه در ظروف مخصوص روی آن ها رهاسازی گردیدند. تلفات حشرات کامل پس از گذشت زمان ‌های 3، 7، 15 و 30 روز شمارش گردید. نتایج نشان داد، تلفات هر دو گونه به طور معنی ‌داری با افزایش غلظت و با گذشت زمان بیشتر شد. مقدار 100 درصد تلفات شپشه دندانه ‌دار در غلظت ‌های 10000 پی ‌پی ‌ام، در روز پانزدهم و حداکثر تلفات شپشه آرد (3/98%) در تیمار با غلظت 10000 پی ‌پی ‌ام و در زمان 30 روز پس از تیمار حاصل شد. شپشه دندانه ‌دار نسبت به شپشه آرد، حساسیت بیشتری به کائولین داشت. نتایج اثر کائولین بر تولید نتاج نسل اول نشان داد، کائولین در غلظت 5000 پی پی ام روی شپشه آرد و در غلظت 2000 پی پی ام برای شپشه دندانه دار، باعث کاهش 100 درصدی تولید نتاج نسل اول آن ها گردید. با این که سپیدان تاحدودی دارای اثرات حشره‌ کشی بود اما با توجه به مقدار بالای غلظت کشندگی، کاربرد آن به تنهایی جهت کنترل کافی نمی ‌باشد. اما با توجه به تاثیر خوب آن بر میزان تولید نتاج نسل اول می توان با انجام بررسی ‌هایی به صورت تلفیق با دیگر روش‌ های کنترلی به منظور کاهش میزان غلظت مصرفی، در برنامه های مبارزه با آفات انباری از آن استفاده نمود. پرونده مقاله

انتخاب ارقام مقاوم به بید کلم، Plutella xylostella (L.) (Lepidoptera: Plutellidae)، یکی از عوامل کلیدی در برنامه های مدیریت تلفیقی علیه این آفت می باشد. در این راستا اثر میزبان های گیاهی شامل یک رقم کلم چینی Hero، دو رقم کلم معمولی سفید Globe Master و قرمز Red Dynasty، یک رقم کلم گل Royal و یک رقم کلزا SLM046 روی رشد و نمو و بقای بیدکلم در محیط ثابت استاندارد (درجه حرارت 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 10 عدد لارو نئونات روی دیسک های برگی در پتری دیش های یک بار مصرف (به قطر 6 سانتی متر) همراه با کاغذ صافی مرطوب قرار داده شد. لاروها به طور مرتب با برگ های میزبان های ذکر شده تغذیه شدند و مراحل مختلف رشدی به طور روزانه بازدید و ثبت گردید. در این آزمایش برای هر رقم گیاه میزبان 17 تکرار (در کل 170 عدد لارو برای هر گیاه میزبان) در نظر گرفته شد. در نهایت، طول دوره رشدی مراحل نابالغ، وزن شفیره و درصد بقای بید کلم برای هر یک از گیاهان میزبان محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین میزبان های آزمایش شده اختلاف معنی داری از نظر پارامترهای اندازه گیری شده وجود دارد. در واقع، بالاترین و پایین ترین دوره رشد و نمو بید کلم (از لارو نئونات تا ظهور حشره کامل) به ترتیب روی کلم قرمز (3/17 روز) و کلم چینی (5/10 روز) اتفاق افتاد. بیشترین درصد بقای بید کلم (از لارو نئونات تا ظهور حشره کامل) روی کلم چینی (72%) و کمترین آن روی کلم قرمز (16%) و کلزا (20%) مشاهده گردید. میانگین وزن شفیره های حاصل از تغذیه روی کلم چینی (3/4 میلی گرم) به طور معنی داری بیشتر از آن روی کلم گل (8/3 میلی گرم) و کلم قرمز (7/3 میلی گرم) و وزن شفیره های حاصل از تغذیه روی این دو میزبان به طور معنی داری بیشتر از آن روی کلزا (9/2 میلی گرم) بود. با در نظر گرفتن نتایج به دست آمده می توان گفت که کلم چینی میزبانی حساس به بید کلم می باشد در حالی که کلم قرمز و کلزا میزبان های نسبتا مقاومی در برابر بید کلم می باشند. یافته های به دست آمده از این مطالعه بر کاربرد ارقام مقاومی چون کلم قرمز و کلزا به عنوان مولف ه ای در برنامه های مدیریت تلفیقی بید کلم تاکید دارد. پرونده مقاله