مگس‌میوه مدیترانه ‌ای،Ceratitis capitata(Wiedemann)، از آفات قرنطینه ‌ای است که در سال 1386 از استان فارس گزارش شد. طی سال های 1389-1390 در یک باغ انار در شیراز، اثر کائولین ‌پاشی در کاهش خسارت مگس‌میوه مدیترانه ‌ای در پنج تیمار شامل محلول ‌پاشی با کائولین فرآوری شده (سپیدان®WP 95%,) با غلظت ‌های 3 و5 درصد به فواصل 2 و 4 هفته به همراه تیمار شاهد در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین غلظت ‌های مختلف کائولین اختلاف معنی‌ داری مشاهده نشد، اما در پاشش دو هفته یک بار میوه‌ های کمتری آلوده شدند. بررسی تاثیر کائولین بر گیاه میزبان نشان داد کائولین با غلظت 5% تاثیری بر میزان کلروفیل برگ و دمای مرکز درخت انار ندارد، اما میانگین اندازه محیط میوه ‌هایی که با کائولین5% پوشش داده شده بودند، بیشتر از شاهد بود. لذا با توجه به نتایج به دست آمده، محلول ‌پاشی درختان انار با کائولین، به صورت دو هفته یک بار می تواند به طور موفقیت آمیزی خسارت مگس میوه مدیترانه ای را کنترل کند. همچنین کائولین 5% تاثیر مثبتی بر اندازه میوه خواهد داشت. پرونده مقاله

مگس میوه مدیترانه ‌ای از آفات قرنطینه ‌ای است که در سال 1386 از استان فارس گزارش شد. انار یکی از میزبان ‌های این حشره در استان می ‌باشد. طی سال های 1389-1390 دریک باغ انار در شیراز دو روش مختلف کنترل این مگس شامل تله ‌گذاری و طعمه ‌پاشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش تله گذاری، سه ماده جلب کننده (تیمار) شامل تری ‌مدلور، بیولور، فیمی‌لور و شاهد به ‌طور جداگانه در تله تفری‌ترپ در سه تکرار و از دو طریق محاسبه میانگین میوه‌ های آلوده (به همراه شاهد) و تعداد مگس ‌های میوه مدیترانه ‌ای به دام افتاده در تله‌ ها مطالعه شدند. در روش طعمه پاشی دو نوع پروتیین هیدرولیزات شامل بایوسبو یا اسمل‌فول به صورت پاشش به عرض یک متر بر روی سمت جنوبی درخت و به صورت پاشش روی تنه درخت، به همراه تیمار شاهد، در سه تکرار و همراه با سم مالاتیون با غلظت دو در هزار (هر دو هفته یک بار) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد، بین مواد جلب کننده بیولور و تری ‌مدلور اختلاف معنی ‌داری وجود ندارد و در هر دو مورد میانگین آلودگی میوه ‌ها نسبت به فیمی‌لور و شاهد، کمتر بود. در روش دوم نیز تله بیولور بیشترین شکار مگس میوه مدیترانه ‌ای را به خود اختصاص داد. در روش طعمه ‌پاشی بین مواد جلب کننده اختلاف معنی ‌داری وجود نداشت اما در ارتباط با محل طعمه ‌پاشی اختلاف معنی ‌داری مشاهده شد. در تیمارهایی که نواری به عرض یک متر بر روی درخت طعمه ‌پاشی شدند، میانگین آلودگی میوه ‌ها کمتر بود. پرونده مقاله