به­ منظور شناسایی و ارزیابی بیماری‌زایی جدایه­های قارچ فوزاریوم‌ مرتبط با پوسیدگی ریشه و طوقه­ی طالبی و خربزه طی سال­های زراعی 89-1388 از ریشه‌ها و بوته‌های دارای علائم بیماری از مزارع مختلف استان خراسان رضوی شامل شهرستان‌‌های مشهد، کاشمر، مه‌ولات، خواف، تربت جام، نیشابور، فریمان و سرخس نمونه‌برداری گردید. قطعات بافت‌های آلوده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 1% روی محیط  PDA کشت داده شدند. پس از خالص‌سازی جدایه‌ها، اثبات بیماری‌زایی آنها با روش فرو بردن ریشه­ی  گیاهچه‌های 12 روزه در سوسپانسیون اسپور با غلظت 10⁶ اسپور در میلی‌لیتر انجام شد. علائم بیماری پس از گذشت 21-4 روز ظاهر و در هر مورد، جدایه­ی تلقیح شده­ی مورد نظر مجدداً جداسازی گردید. گونه‌های بیماری‌زای فوزاریوم شناسایی شده شامل  F. solani، F. oxysporum، F. equiseti و
F. acuminatum بودند که گونه­ی اولی به­عنوان گونه­ی غالب بوده و از بیش‌ترین فراوانی برخوردار بود. در این تحقیق، قارچ‌های F. equisetiو F. acuminatumبیش‌تر از گیاهان بالغ جداسازی شدند، در حالیکهقارچ‌های F. solani و
F. oxysporum از تمام مراحل رویشی گیاهان از گیاهچه تا میوه‌دهی قابل جداسازی بوده و در سراسر استان پراکنش وسیعی داشته و چندان تحت تأثیر شرایط آب و هوایی نیستند. چهار گونه­ی فوق باعث پوسیدگی ریشه و طوقه در طالبی و خربزه شدند و پژمردگی و خشکیدگی این گیاهان را به­دنبال داشتند که مسأله‌ای بسیار مهم در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. پرونده مقاله

چغندرقند، از مهم ترین محصولات زراعی ایران است و بیماری های مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه ناشی از R. solani از مهمترین علل کاهش عملکرد چغندرقند، می باشند. در این تحقیق جنبه های مختلف آنتاگونیستی 6 جدایه از  P. oligandrumدر کنترل R. solaniبا روش هایآزمایشگاهی شامل بررسی های میکروسکوپی نحوه ارتباط هیفی، رقابت غذایی، اثر متابولیت های گازی فرار،  اثر ترشحات مایع خارج سلولی در محیط کشت مصنوعی، خاک و وجود متابولیت های ضد قارچی مقاوم به حرارت در محیط کشت مصنوعی ارزیابی شدند. در بررسی های میکروسکوپی رفتار هیف  P. oligandrumبه شکل پیچیدن به دور هیف، چروکیدگی و جداشدن پروتوپلاست از دیواره سلولی، تشکیل اووسپور بر روی و داخل هیف R. solani دیده شد. در سایر آزمایش ها، جدایه های تربت جام و مشهد آنتاگونیست بیشترین قابلیت رقابت غذایی با R. solani را در محیط کشت داشتند و متابولیت های گازی فرار کلونی 36 ساعته جدایه تربت جام آنتاگونیست با41/56 درصد بیشترین تاثیر را در بازدارندگی از رشد میسلیوم R. solani داشت. بررسی کارایی ترشحات مایع خارج سلولی P. oligandrum در ممانعت از رشد میسلیوم R. solani در محیط کشت نشان داد جدایه مشهد با31/71درصد بیشترین بازدارندگی از رشد R. solani و غلظت های30%،40% و50% ترشحات مایع خارج سلولی جدایه تربت جام بیشترین اثر بازدارندگی از رشد R. solani را در محیط کشت داشتند. در بررسی کارایی ترشحات مایع خارج سلولی P. oligandrum در ممانعت از رشد میسلیوم R. solani در خاک مشخص شد، تیماری که خاک مورد استفاده در آن تنها با اینوکولوم P. oligandrum آلوده شده بود با 09/32 درصد بیشترین تاثیر را در بازدارندگی از رشد میسلیوم R. solani داشت. همچنین جدایه تربت جام، با 36/71 درصد بیشترین بازدارندگی از رشد R. solani را در آزمون مقایسه توانایی تولید متابولیت های ضد قارچی مقاوم به حرارت در محیط کشت، را داشت. پرونده مقاله