زمینه و هدف:نحوه تزریق داروی پیش بیهوشی در کاهش یا افزایش استرس حیوان، بر هم خوردن ضربان قلب، دمای بدن و تنفس بسیار مهم است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه تزریق داخل عضلانی و داخل بینی آسپرومازین در خرگوش انجام شدروش کار:در این مطالعه تجربی از 12 سر خرگوش تقسیم شده در چکیده کامل
زمینه و هدف:نحوه تزریق داروی پیش بیهوشی در کاهش یا افزایش استرس حیوان، بر هم خوردن ضربان قلب، دمای بدن و تنفس بسیار مهم است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه تزریق داخل عضلانی و داخل بینی آسپرومازین در خرگوش انجام شدروش کار:در این مطالعه تجربی از 12 سر خرگوش تقسیم شده در 2 گروه 6 تایی استفاده گردید. گروه اول آسپرومازین با دوز 2/1 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل بینی و گروه دوم آسپرومازین با همان دوز به صورت عضلانی دریافت نمودند. برای افزایش حجم دارو و رقیقتر شدن آن، آسپرومازین به نسبت حجم وزنی با نرمال سالین بر اساس 5/0میلیلیتر بر کیلوگرم وزن بدن تزریق شدمیزان 2spo، درجه حرارت، تعداد نبض و تعداد تنفس در زمان های مختلف بررسی شد.یافتهها:میانگین درجه حرارت، تعداد نبض و میزان 2spoدر گروه آزمایش در زمانهای0،10،20،30،60 دقیقه اختلاف معنیداری را با گروه کنترل نشان نداد. میانگین تعداد تنفس در گروه آزمایش در زمان صفر و 10 دقیقه تفاوت معنیداری با گروه کنترل نشان داد.نتیجهگیری:مصرف داخل بینی آسپرومازین به نسبت تزریق عضلانی آن در تعداد تنفس، تعداد نبض، درجه حرارت و میزان 2spo تفاوتی ایجاد نمی کند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:پروتئین پلاسمایی مربوط به دوره بارداری نوع PAPP-A، گلیکوپروتئینی است که در طی بارداری در سلولهای سینسیتیوتروفوبلاست جفت ساخته میشود و غلظت آن در سرم مادر همراه با پیشرفت مدت بارداری، افزایش مییابد. از آن جایی که غلظت آن 28 روز پس از بارداری قابل اندازه چکیده کامل
زمینه و هدف:پروتئین پلاسمایی مربوط به دوره بارداری نوع PAPP-A، گلیکوپروتئینی است که در طی بارداری در سلولهای سینسیتیوتروفوبلاست جفت ساخته میشود و غلظت آن در سرم مادر همراه با پیشرفت مدت بارداری، افزایش مییابد. از آن جایی که غلظت آن 28 روز پس از بارداری قابل اندازهگیری است. مقدار این پروتئین تنها در خون مادران دارای جنین مبتلا به نشانگان داون در سهماهه اول بارداری در مقایسه با مادران دارای جنین طبیعی کاهش مییابد. لذا در این پژوهش تخلیص PAPP–Aاز سرم خانمهای باردار در آستانه زایمان صورت گرفته تا بتوان بر این اساس، در پژوهشهای آتی روش ایمونولوژیکی مناسبی را برای اندازهگیری غلظت این پروتئین در سرم خانمهای باردار در سه ماههاول بارداری طراحی نمود. روش کار:جهت تخلیص PAPP–Aسه مرحله کروماتوگرافی که به ترتیب شامل: ژلفیلتراسیون به کمک ستون سفادکس، افینیتیکروماتوگرافی به کمک ستون هپارین-سفاروزو افینیتیکروماتوگرافیمنفی به کمک ستونCNBr – activated sepharose 4Bمتصلشده به ایمونوگلوبولینهای تولید شده برضد پروتئینهای تام سرم انسان، بودند انجام گرفت. جهت تهیه ستون افینیتیکروماتوگرافیمنفی نیاز به تهیه ایمونوگلوبولین برضد پروتئینهای تام سرم انسان بود که برای اینمنظور، ایمونیزاسیون خرگوش با سرم طبیعی انسان و سپس تخلیص ایمونوگلوبولین تولید شده درطی دو مرحله متوالی افینیتی کروماتوگرافی صورتگرفت. پس از انجام مرحله سوم PAPP–Aتخلیصیافته حاصل گردید.یافته ها:حجم مخلوط پروتئین های خانمهای باردار در آستانه زایمان در پیکهای اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب حدود 44، 40، 40 و 20 میلیلیتر بود.نتیجه گیری:روش اتخاذ شده در این پژوهش موجب به حداقل رساندن شرایط تخریب ساختمان PAPP – Aمیباشد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:امروزه گیاهان دارویی کاربردهای وسیعی در حوزه های مختلف به خصوص در کنترل عفونت های میکروبی دارند اما احتمال بروز عوارض جانبی در تمامی مواد دارویی باعث ایجاد نگرانی های زیادی در استفاده از این مواد در حوزه های مختلف پزشکی شده است. این مطالعه در جهت روشن ساختن چکیده کامل
زمینه و هدف:امروزه گیاهان دارویی کاربردهای وسیعی در حوزه های مختلف به خصوص در کنترل عفونت های میکروبی دارند اما احتمال بروز عوارض جانبی در تمامی مواد دارویی باعث ایجاد نگرانی های زیادی در استفاده از این مواد در حوزه های مختلف پزشکی شده است. این مطالعه در جهت روشن ساختن بخشی از این ابهامات و با هدف بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره های آبی و آلی به دانه بر فاکتورهای بیوشیمیایی و هماتولوژیک موش های صحرایی انجام شده است. روش کار:در این مطالعه تجربی، 15 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپیرال به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند.گروه اول به عنوان گروه شم، گروه دوم به عنوان گروه کنترل وگروه های سوم تا پنجم به عنوان گروه های آزمون به ترتیب با عصاره های آبی، اتانولی و استونی به دانه تیمار گردیدند. تیمار موش ها به مدت 10 روز ادامه یافت سپس موش ها در روز یازدهم با اتر بیهوش و خونگیری از قلب آن ها انجام شد. سپس پارامترهای بیوشیمیایی و خونی آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها:نتایج این مطالعه تغییر چندانی در فاکتورهای بیوشیمیایی نشان نداد. میزان گلبول های سفید و جزئی هموگلوبین و درصد هماتوکریت نیز تغییر معنی داری نداشت. میزان پلاکت ها به میزان جزئی در موش های گروه تجربی افزایش نشان داد.نتیجه گیری:تزریق داخل صفاقی عصاره های به دانه تاثیری بر فاکتورهای بیوشیمیایی و خونی موش ندارد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:پروپوفول داروی بیهوشی تزریقی است که امروزه بسیار مورد استفاده بوده و به صورت داخل وریدی تجویز میگرددویتامین Cبر روی سیستم اعصاب مرکزی خصوصیاتی مشابه آمفتامین داشته و منجر به تعدیل سیستم اعصاب مرکزی می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بیهوشی پروپوفول متعاق چکیده کامل
زمینه و هدف:پروپوفول داروی بیهوشی تزریقی است که امروزه بسیار مورد استفاده بوده و به صورت داخل وریدی تجویز میگرددویتامین Cبر روی سیستم اعصاب مرکزی خصوصیاتی مشابه آمفتامین داشته و منجر به تعدیل سیستم اعصاب مرکزی می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بیهوشی پروپوفول متعاقب تیمار با ویتامین Cدر سگ های نر بوده است.روشکار:در این تحقیق تجربی 25 قلاده سگ به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان کنترل (بدون تیمار)، گروه 2 بیهوشی با 8 میلی گرم بر کیلوگرم از وزن بدنپروپوفول و گروه های 3 تا 5 به ترتیب با پیش بیهوشی با دوزهای100،250، 500 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن ویتامین C، سپس بیهوشی با پروپوفول در نظر گرفته شدند. قبل و بعد از بیهوشی علائم حیاتی بدن از جمله تعداد تنفس و ضربان قلب، دمای رکتوم و زمان بیهوشی ثبت گردید.یافتهها:مقایسه پارامترهای مورد بررسی قبل و بعد از القاء بیهوشی تفاوت معنی داری میان گروههای مورد مطالعه وکنترل نشان ندادویتامینC با دوز متوسط منجر به کاهش دمای بدن بعد از القای بیهوشی گردید. از سوی دیگر ویتامینC با دوز بالا منجر به کاهش مدت زمان بیهوشی در مقایسه با گروه کنترل شد.نتیجه گیری:ویتامینC با دوز بالا می تواند به عنوان پیش بیهوشی در سگ هائی که در آن ها ریسک بیهوشی طولانی مدت وجود دارد استفاده شود.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: نانو ذرات نقره ممکن است اثرات سمی داشته باشند که مکانیسم سمیت آن ها روشن نیست و نگرانی های زیادی را در ارتباط با استفاده در طبیعت برای سلامتی انسان ها به وجود آورده است. میزان تغییرات در وزن بدن، اندیکس کبدی و اندیکس طحالی می تواند در شناسایی مخرب بودن یک چکیده کامل
زمینه و هدف: نانو ذرات نقره ممکن است اثرات سمی داشته باشند که مکانیسم سمیت آن ها روشن نیست و نگرانی های زیادی را در ارتباط با استفاده در طبیعت برای سلامتی انسان ها به وجود آورده است. میزان تغییرات در وزن بدن، اندیکس کبدی و اندیکس طحالی می تواند در شناسایی مخرب بودن یک فاکتور در بدن موثر باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر نانوذرات نقره بر وزن بدن و اندیکس کبدی و طحالی در موش رت انجام شد.روش کار:21 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپیرال به صورت تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند.موش ها وزن شدند.گروه اول به عنوان گروه شم،گروه دوم به عنوان گروه کنترل وگروه های سوم تا هفتم به عنوان گروه های آزمون به ترتیب با 5، 10، 20، 40 و80 ppm از نانوذرات نقره تیمار گردیدند. تیمار موش ها به مدت 10 روز ادامه یافت سپس موش ها در روز یازدهم با بیهوشی در اتر کشته شدند. موش ها وزن شدند و پس از تشریح، کبد و طحال خارج شده و به منظور محاسبه اندیکس کبدی و طحالی وزن گردیدند.یافته ها:نتایج این مطالعه تغییر معنی داری در وزن بدن موش، وزن طحال، وزن کبد و اندیکس های کبدی و طحالی نشان نداد. نتیجه گیری:تزریق داخل صفاقی نانوذرات نقره تاثیری بر اندیکس کبدی و طحالی موش رت ندارد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:اثرات سمی احتمالی نانوذرات نقره بر انسان از جمله نگرانیهای بزرگی است که مصرف این نانوذرات را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. امروزه نانوذرات نقره بیشتر به دلیل داشتن اثر ضدمیکروبی مورد توجه زیادی قرار گرفته ولی عوارض جانبی واحتمالی آن باعث تردید در مصرف آ چکیده کامل
زمینه و هدف:اثرات سمی احتمالی نانوذرات نقره بر انسان از جمله نگرانیهای بزرگی است که مصرف این نانوذرات را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. امروزه نانوذرات نقره بیشتر به دلیل داشتن اثر ضدمیکروبی مورد توجه زیادی قرار گرفته ولی عوارض جانبی واحتمالی آن باعث تردید در مصرف آن شده است. از جمله تاثیرات عمدهای که نانوذرات نقره در بدن میتواند داشته باشد تاثیر آن بر کبد و متابولیسم آن بوده که کمتر مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریقی نانوذرات نقره بر میزان سطح پلاسمایی آنزیمهای کبدی ASTALTو ALPمی باشد که می تواند افق جدیدی را در رابطه با چالشهای موجود باز نماید.روشکار:در این تحقیق تجربی از 21 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپیرال استفاده گردید. موشها به صورت تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند.گروه اول به عنوان گروه شم،گروه دوم به عنوان گروه کنترل وگروه های سوم تا هفتم به عنوان گروه های آزمون به ترتیب با 5، 10، 20، 40 و80 ppmنانوذرات نقره به مدت 10 روز به صورت تزریقی تیمار گردیدند. سپس موشها با بیهوشی در اتر کشته شدند و از قلب حیوانات خونگیری به عمل آمد. ارزیابی میزان سطح پلاسمایی آنزیم های ASTALTو ALPبا استفاده از کیتهای تشخیصی شرکت پارس آزمون با روش اسپکتروفتومتری غیر مستقیم انجام گردید.یافتهها:نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین گروههای کنترل و گروههای شم وجود نداشته و تنها نانوذرات نقره در غلظتهای بالا نانوذرات نقره باعث کاهش معنیدار میزان آنزیم های مورد نظر گردید.نتیجهگیری:در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات نقره در غلظتهای بسیار بالا میتواند اثرات مخرب بر کبد داشته باشد و مصرف آن در غلظتهای بالا بایستی با احتیاط صورت گیرد.
پرونده مقاله
مقدمه و هدف:تحقیقات زیادی در سال های اخیر در رابطه با گیاهان دارویی انجام و گزارش های زیادی در رابطه با این گیاهان برای کنترل بیماری های مختلف ارائه شده است. اما با این وجود توجه زیادی به بررسی آثار نامطلوب احتمالی این گیاهان و عصاره های تهیه شده از آن صورت نگرفته چکیده کامل
مقدمه و هدف:تحقیقات زیادی در سال های اخیر در رابطه با گیاهان دارویی انجام و گزارش های زیادی در رابطه با این گیاهان برای کنترل بیماری های مختلف ارائه شده است. اما با این وجود توجه زیادی به بررسی آثار نامطلوب احتمالی این گیاهان و عصاره های تهیه شده از آن صورت نگرفته که باعث بروز نگرانی هایی در این زمینه می شود. این مطالعه در جهت بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره های اوکالیپتوس بر فاکتورهای بیوشیمیایی و هماتولوژیک موش صحرایی نر نژاد اسپیرال انجام شده است.روش کار:در این مطالعه تجربی، 25 سر موش صحرایی نر نژاد اسپیرال به صورت تصادفی به 5گروه شم، کنترل، آزمون( تیمار شده با عصاره های آبی، اتانولی و استونی اوکالیپتوس) تقسیم شدند. تیمار موش ها به مدت 10 روز ادامه یافته، سپس از موش ها در روز یازدهم نمونه خونی گرفته و پارامترهای بیوشیمیایی و خونی آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها:نتایج این مطالعه تغییر معنی داری در فاکتورهای بیوشیمیایی نشان نداد. فاکتورهای خونی شامل میزان گلبولهای سفید و قرمز، هموگلوبین و درصد هماتوکریت نیز تغییر معنی داری نداشت. اما افزایش تعداد پلاکتها به طور معنی داری در موش های گروه آزمایش مشاهده شد.نتیجه گیری:تزریق داخل صفاقی عصاره های مختلف اوکالیپتوس تاثیری بر فاکتورهای بیوشیمیایی و خونی در موش صحرایی ندارد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد