این مطالعه به تحلیل و ارزیابی اثرات اعمال مالیات سود سپرده بر روی حجم سپرده‌های غیردیداری بانکی می‌پردازد. در این تحقیق برای تقلیل پیامد محدودیت های، تغییرات نرخ سود سپرده بانکی به عنوان جایگزینی برای مالیات بر سود سپرده در نظر گرفته شده است. اثرگذاری تغییر نرخ سود بانکی بر حجم سپرده‌های غیردیداری در قالب مدل اقتصادسنجی و با روش خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی (ARDL) برآورد می‌شود که در آن اثرگذاری دو متغیر نرخ ارز بازار غیررسمی و تولید ناخالص داخلی نیز تحلیل شده است. نتایج برآورد نشان می‌دهد تولید ناخالص داخلی حقیقی نتوانسته است بر روی میزان سپرده‌های غیردیداری به لحاظ آماری اثرگذار باشد. اما در مقابل، نرخ ارز بازار غیررسمی از جمله مواردی است که به صورت معنی‌دار از لحاظ آماری بر میزان سپرده‌ها تأثیرگذار می‌باشد. براساس مدل طراحی شده، میزان تأثیر مالیات سود سپرده بر حجم سپرده‌های غیردیداری علاوه بر ضریب برآوردی، بستگی به نرخ اسمی سود سپرده در سیستم بانکی و نرخ تورم موجود در اقتصاد دارد. بنابراین با ثابت گرفتن نرخ‌های مذکور، اثرگذاری اعمال مالیات سود سپرده در سه حالت نرخ مالیات 5، 10 و 3 درصد تحلیل شده است. براساس یافته‌های مدل، با در نظر گرفتن نرخ سود بانکی 20 درصد و نرخ تورم 40 درصدی برای اقتصاد، اعمال نرخ مالیات 3درصد (10 درصد) موجب کاهش 23 میلیارد تومان (77 میلیارد تومان) سپرده‌های غیردیداری از نظام بانکی در یک سال می‌شود. پرونده مقاله

       در این مطالعه به طور اخص به اهمیت ارتباط بین بخش­های صنعت و حمل و نقل، در چگونگی شکل­گیری توزیع فعالیت­های صنعتی در کشور ایران می­پردازیم. اینکه آیا با توجه به ارتباط بین این دو بخش، سرمایه­گذاری بیشتر در بخش حمل و نقل خواهد توانست در توزیع فعالیت­های تولیدی بخش صنعت مؤثر باشد. برای این منظور بعد از محاسبه ارتباط بین دو بخش صنعت و حمل و نقل از طریق جدول داده- ستاده سال 1380 و با استفاده از ضرایب پیوند پسین و پیشین مستقیم و غیرمستقیم دو بخش فوق، اهمیت این ارتباط در چگونگی توزیع فعالیت­های صنعتی بین مناطق مختلف را بررسی می­کنیم. این کار با بهره­گیری از دو مدل اقتصاد سنجی پانل دیتای استانی و صنعتی برای دوره 1385- 1379، با استفاده از نرم­افزار Eviews7 انجام می­گیرد. بطوری­که در اینجا چگونگی توزیع فعالیت­های صنعت، با استفاده از شاخص تمرکز جغرافیایی EG مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافته ­های مربوط به اندازه­گیری شاخص تمرکز جغرافیایی نشان می­دهد که بیش از نیمی از صنایع ایران، از لحاظ جغرافیایی متمرکز هستند. همچنین نتایج برآورد دو مدل اقتصاد سنجی فوق، نشان می­دهد که وجود ارتباط بین زیربخش­های حمل و نقل جاده­ای، آبی و هوائی با بخش صنعت (در برآورد مدل صنعتی به ترتیب با ضرایب 607/1، 261/2 و 761/2) بحدی است که می­تواند در تمرکز جغرافیایی صنایع مختلف اقتصاد ایران به طور معنی­داری مؤثر باشد. بطوری­که نتایج مدل استانی نیز این گفته را تأیید کرده و بیان می­کند که سرمایه­گذاری و وجود انواع حمل و نقل­های مذکور در استان­ها، می­تواند فعالیت­های صنعتی مختلفی را به این استان­ها جذب کند. پرونده مقاله