هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده‌درمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده بود. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعۀ آماری کلیۀ دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی ناحیۀ 2 شهر کرمان در سال تحصیلی 91ـ90 بودند. نمونۀ پژوهش را 30 نفر از دانش‌آموزان تشکیل می‌دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامۀ جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964) بود. ابتدا بر روی هر دو گروه پیش‌آزمون اجرا گردید، سپس والدین گروه آزمایش در 8 جلسۀ 90 دقیقه‌ای آموزش دیدند، ولی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام برنامۀ آموزش، پس‌آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده‌درمانی ستیر بر بهبود جو عاطفی خانواده تأثیر معناداری دارد (001/0 P < ). پرونده مقاله