این پژوهش به بررسی تغییرات زمانی تنوع گونه ای جامعه شته ها در مزرعه گندم شهر سامان، استان چهارمحال و بختیاری طی سال زراعی 1396 پرداخته است. نمونه برداری از یک مزرعه 3 هکتاری گندم در شهر سامان، در هر ماه دو مرتبه و در هر مرتبه، 100 بوته گندم به طور تصادفی از مزرعه صورت گرفت. شاخص های تنوع گونه ای آلفا شامل شاخص های تنوع گونه ای شانون-وینر، سیمپسون، مک اینتاش و شاخص های یکنواختی پیلو، سیمپسون و مک اینتاش در هر دوره نمونه برداری محاسبه گردیدند. رتبه بندی تنوع گونه ای شته ها در طول فصل زراعی با استفاده از شاخص رنی، انجام شد. تخمین حداکثر غنای گونه ای با استفاده از شاخص های ناپارامتریک انجام شد. تجزیه و تحلیل ها و محاسبات با استفاده از نرم افزار SDR4 انجام شد. در مجموع 8258 فرد از شته ها در کل دوره نمونه برداری جمع آوری شد که متعلق به هشت گونه به شرح زیر بودند: Diuraphis noxia (Mordvilko, 1913) ،Forda hirsuta (Mordvilko,1928) ، Rhopalosiphum padi (Linnaeus, 1758)، Rhopalosiphum sp.،Metopolophium dirhodum (Walker, 1849) ، (Del Guercio, 1905)Sipha elegans، Sipha sp. و (Fabricius, 1775)Sitobion avenae. گونه های شته روسی گندم D. noxia و شته رز-غلات M. dirhodum با بیش ترین فراوانی به ترتیب با 05/53 و 47/43 جمعیت به عنوان گونه های فرا غالب طبقه بندی شدند. تخمین حداکثر غنای گونه ای با استفاده از روش های ناپارامتریک نشان داد که حداکثر دوازده گونه شته در مزارع گندم شهر سامان در این مطالعه وجود داشته است. غنا و ترکیب ساختار گونه ای شته های منطقه سامان در طول زمان و با سایر مناطق مطالعه شده کشور مورد بحث قرار گرفت. پرونده مقاله