کرم گلوگاه انارEctomyelois ceratoniae(Zeller, 1839) (Lepidoptera, Pyralidae) مهمترین آفت انار در ایران است. روش های کنترل این آفت زمانی مؤثر خواهد بود که همه کشاورزان برای مشارکت همزمان جهت کنترل آفت اقدام نمایند. هدف تحقیق حاضر تحلیل شرایط مورد نیاز برای مشارکت باغداران در کنترل کرم گلوگاه انار در شهرستان ارسنجان استان فارس بود. جمع‌آوری داده‌ها به روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری شامل باغداران انار مناطق عمده‌ی انارکاری شهرستان ارسنجان بود، که تعداد 262 نفر از ایشان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. روایی صوری پرسشنامه توسط پانل متخصصان به دست آمد و پایایی آن، از طریق مطالعه راهنما تایید شد، ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرها در دامنه 61/0 تا 93/0 به دست آمد. یافته‌ها نشان داد، نهادهای شناختی، نهادهای هنجاری، مشارکت اجتماعی، اعتماد به سایر افراد، مساحت باغ و شایستگی های عمومی باغداران در مجموع می توانند 56 درصد تمایل به مشارکت آنان را تبیین نمایند. پرونده مقاله

شناسایی گیاهان میزبان تریپس‌ها (Insecta: Thysanoptera) به علت تعدد میزبان های مورد انتخاب حشرات بالغ ، می‌تواند مشکل ساز باشد. بسیاری از گونه های تریپس‌ در رفتار خود تمایل به پراکنش دارند در نتیجه افراد بالغ روی طیف وسیعی از گیاهانی قرار می گیرند که روی آن ها نمی توانند پرورش یابند و ممکن است حتی قادر به تغذیه نباشند. آگاهی درباره گیاهان میزبان تریپس ها مهم است؛ زیرا بسیاری از گونه‌های پلی فاژ باعت انتقال توسپوویروس‌ها می شوند. تریپس غربی گل Frankliniella occidentalis Pergande, (1895) و تریپس پیاز Lindeman, 1889 Thrips tabaci از مهمترین گونه های تریپس آفت در سراسر جهان محسوب می شوند. به منظور تعیین دامنه ی میزبانی تریپس های مذکور، گونه های گیاهی مختلف طی سال های 1395-1394 در منطقه ی باجگاه (شیراز) مورد بررسی قرار گرفتند. یک یا هر دو گونه تریپس روی 131 گونه گیاهی پیدا شدند. در این پژوهش F. occidentalis و T. tabaci به ترتیب از 74 (متعلق به 29 خانواده گیاهی) و 28 گونه گیاهی (متعلق به 16 خانواده گیاهی) جمع آوری گردیدند. بیشترین میزبان های گیاهی شناسایی شده برای تریپس غربی گل مربوط به خانواده Asteraceae و پس از آن خانواده Rosaceae و برای تریپس پیاز خانواده Asteraceae بود. به نظر می رسد طی سال های اخیر در منطقه ی باجگاه روند جایگزینی تریپس پیاز با تریپس غربی گل وجود داشته است. پرونده مقاله

این پژوهش به بررسی تغییرات زمانی تنوع گونه ای جامعه شته ها در مزرعه گندم شهر سامان، استان چهارمحال و بختیاری طی سال زراعی 1396 پرداخته است. نمونه برداری از یک مزرعه 3 هکتاری گندم در شهر سامان، در هر ماه دو مرتبه و در هر مرتبه، 100 بوته گندم به طور تصادفی از مزرعه صورت گرفت. شاخص های تنوع گونه ای آلفا شامل شاخص های تنوع گونه ای شانون-وینر، سیمپسون، مک اینتاش و شاخص های یکنواختی پیلو، سیمپسون و مک اینتاش در هر دوره نمونه برداری محاسبه گردیدند. رتبه بندی تنوع گونه ای شته ها در طول فصل زراعی با استفاده از شاخص رنی، انجام شد. تخمین حداکثر غنای گونه ای با استفاده از شاخص های ناپارامتریک انجام شد. تجزیه و تحلیل ها و محاسبات با استفاده از نرم افزار SDR4 انجام شد. در مجموع 8258 فرد از شته ها در کل دوره نمونه برداری جمع آوری شد که متعلق به هشت گونه به شرح زیر بودند: Diuraphis noxia (Mordvilko, 1913) ،Forda hirsuta (Mordvilko,1928) ، Rhopalosiphum padi (Linnaeus, 1758)، Rhopalosiphum sp.،Metopolophium dirhodum (Walker, 1849) ، (Del Guercio, 1905)Sipha elegans، Sipha sp. و (Fabricius, 1775)Sitobion avenae. گونه های شته روسی گندم D. noxia و شته رز-غلات M. dirhodum با بیش ترین فراوانی به ترتیب با 05/53 و 47/43 جمعیت به عنوان گونه های فرا غالب طبقه بندی شدند. تخمین حداکثر غنای گونه ای با استفاده از روش های ناپارامتریک نشان داد که حداکثر دوازده گونه شته در مزارع گندم شهر سامان در این مطالعه وجود داشته است. غنا و ترکیب ساختار گونه ای شته های منطقه سامان در طول زمان و با سایر مناطق مطالعه شده کشور مورد بحث قرار گرفت. پرونده مقاله

راسته بالریشکداران با وجود اندازهای کوچک، نقش مهمی در اکوسیستم طبیعی وکشاورزی دارند که تعداد زیادی ازگونهها به دلیل توانایی ایجاد خسارت مستقیم وغیر مستقیم از طریق تغذیه وانتقال عوامل بیماریزای گیاهی اهمیت اقتصادی دارند. با توجه به غنای گونهای و تنوع میزبانی این راسته، در این پژوهش شناسایی و بررسی فون بال ریشکداران استانهای اصفهان و چهارمحال و بختیاری طی سالهای 97-1395 انجام گرفت. نمونههای بالریشکداران با تکاندن گیاهان مختلف اعم از مثمر، غیرمثمر، زینتی، زراعی، باغی وعلفهرز جمعآوری و پس از انتقال به آزمایشگاه، اسلاید‌های میکروسکوپی تهیه شد. نمونهها با کمک منابع علمی معتبر شناسایی شدند. در این بررسی جمعاً 29 گونه متعلق به 14 جنس و چهار خانواده از دو زیرراسته Tubulifera و Terebrantia شناسایی شد. در این پژوهش 17گونه جدید برای فون استان اصفهان و استان چهارمحال و بختیاری گزارش شدند. صفات تاکسونومیک گونهها و اطلاعات مربوط به پراکنش آنها ارائه شده است. بیشتر گونههای جمع‌آوری شده گیاهخوار بوده و برخی از آفات بسیار مهم محصولات کشاورزی هستند.گونه‌های جمع آوری شده از دو جنس Aeolothrips و Scolothrips شکارگر هستند. پرونده مقاله