مقدمه: اضافه وزن و چاقی از عوامل خطرزای اصلی بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر به شمار می‌رود و شواهد موجود بیانگر اینست که چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی اکسیدانی بدن همراه است. بعلاوه، علی رغم اثرات سودمند تمرینات ورزشی منظم گزارش داده شده است که یک جلسه فعالیت ورزشی باعث افزایش استرس اکسایشی می شود. با این حال مصرف مکملهای غذایی ممکن است باعث تعدیل این شاخص‌ها در ورزش شود. لذا مطالعۀ حاضر به منظور بررسی تاثیرمصرف عصاره شاه توت بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در یک مطالعۀ دو سویه کور، 20 مرد چاق ((BMI ≥30 به طور تصادفی در یکی از دو گروه شبه دارو (10 نفر) و مکمل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه مکمل روزانه 100 گرم عصاره شاه توت را به مدت هفت روز دریافت کردند و گروه شبه دارو نیز به همین مقدار شبه دارو مصرف نمودند. افراد دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی متشکل از 9 حرکت ورزشی با شدت 60% 1-RM شرکت کردند و نمونه‌های خون وریدی آنها در سه مرحلۀ؛ قبل از مصرف مکمل (1هفته قبل از فعالیت)، قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی به منظور تعیین غلظت مالون دی آلدئید سرم (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما جمع آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت بیو مارکر مالون دی آلدئید در گروه شبه دارو در مقایسه با گروه دریافت کننده مکمل عصاره شاه توت بعد از انجام فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش پیدا می‌کند (05/0P<). با این حال، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما تفاوت معنی‌داری در هیچ یک از زمانهای قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در دو گروه نشان نداد (05/0> p). نتیجه گیری: نتایج جاصل از مطالعۀ حاضر بیانگر این بود که علی‌رغم اینکه یک جلسه فعالیت مقاومتی باعث افزایش سطوح مالون دی آلدئید در افراد چاق می‌شود، با این حال مصرف عصاره شاتوت به عنوان یک مکمل آنتی اکسیدانی می تواند تاثیر مثبتی بر پراکسیداسیون لیپیدی غشای سلول‌ها و جلوگیری از اثرات مخرب رادیکال های آزاد داشته باشد. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ترکیبات پوست نارنج و فعالیت بدنی بر عملکرد جسمانی و سلامتی است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد، پوست نارنج به دلیل داشتن ترکیبات آلکالوئیدی شامل سی نفرین و اکتاپامین به‌عنوان یکی از گیاهان اثرگذار و پرکاربرد بر عملکرد جسمانی و کنترل وزن مورد توجه محققان قرار گرفته است. سی نفرین به‌واسطه فعال کردن گیرنده‌های β3 آدرنرژیک موجب افزایش لیپولیز شده و فراهمی (FFA) برای بافت‌های محیطی به‌ویژه عضلات اسکلتی، روند اکسیداسیون (FFA) را افزایش و اکسیداسیون کربوهیدرات‌ها را کاهش می‌دهد. حاصل این تغییرات صرفه‌جویی در مصرف گلیکوژن عضله بوده و موجب به تعویق افتادن خستگی می‌گردد. از طرف دیگر، سی نفرین با اثرگذاری بر گیرنده نورومدین U2 موجب کاهش اشتها شده و همزمان با توسعه ترموژنز موجب کاهش وزن می‌گردد. با وجود اینکه اثر ترکیبات موجود در پوست نارنج بر عملکرد جسمانی و کنترل وزن متناقض است، نیاز به مطالعات بیشتر در خصوص نحوه اثرگذاری این ترکیبات ضروری می‌باشد. پرونده مقاله

هدف:بافت چربی قهوه ای نقش بسیار مهمی در پاتوژنز چاقی دارد. بااین وجود اثر تمرینات هوازی بر این بافت کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس هدف مطالعه حاضر تعیین اثر اثر تمرین هوازی تداومی و بر بیان ژنهای UCP1و PGC1a بافت چربی قهوه ایی در موش های صحرایی نر چاق بود. روش:در یک مطالعه تجربی 18 سر موش صحرای به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل- تغذیه با غذای نرمال، کنترل -تغذیه با غذای پرچرب و تغذیه با غذای پرچرب و تمرین هوازی تقسیم شدند. گروههای تغذیه با غذای پرچرب به مدت هشت هفته غذای پرچرب دریافت نمودند. تمرین هوازی نیز شامل چهار هفته دویدن روی ترید میل ویژه جوندگان بود. بیان ژن های UCP1و PGC1a بافت چربی قهوه ایی به روش Real Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها:نتایج نشان داد تغذیه با غذای پرچرب موجب کاهش معنادار بیان ژن های (P=0.002)UCP1و PGC1a(P=0.001) بافت چربی قهوه ایی شد. تمرین هوازی موجب افزایش بیان ژن های UCP1(P=0.040)و PGC1a (P=0.040)بافت چربی قهوه ایی شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده از این مطالعه نتیجه گیری می شود تمرین هوازی به واسطه افزایش بیان زن های مسیر سیگنالینگ بیوژنز میتوکندریایی و ترموژنز بافت چربی قهوه ای ، عوارض متابولیک ناشی از تغذیه با غذای پرچرب را کاهش می دهد. لذا انجام این تمرینات در شرایط تغذیه با غذای پرچرب توصیه می گردد.

پرونده مقاله