در بین روشهای درمانی مورد استفاده برای بیماریهای مرتبط با تجمعات آمیلوئیدی، روشهای مبتنی بر استفاده از ترکیبات طبیعی با خاصیت آنتی آمیلوئیدوژنیک بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه مطالعات in vitro و in vivo زیادی دلالت بر توانایی مهار فیبریلاسیون توسط این ترکیبات دارد ولی مکانیسم عمل این ترکیبات با یکدیگر متفاوت میباشد. در این مطالعه، با استفاده از رنج وسیعی از تکنیکها شامل فلورسانس تیوفلاوین T و نایل رد، جذب قرمز کنگو، و میکروسکوپ نیروی اتمی توانایی ملکول طبیعی تاکسیفولین در مهار فرایند فیبریلاسیون پروتئین لیزوزیم سفیده ی تخم مرغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که تاکسیفولین از طریق اتصال به تجمعات پیش فیبریلی اثرات مهاری خود را اعمال می نماید. بعلاوه، اتصال تاکسیفولین باعث تغییر مسیر فیبریلاسیون به سمت ایجاد ساختارهای کروی زنجیره ای شکل بزرگ میشود که دارای محتوای صفحات بتا کم و سطوح آبگریز در دسترس اندک میگردد. همچنین سنجش میزان فلورسانس تیوفلاوین T نشان داد که توانایی اتصال تاکسیفولین به تجمعات پیش فیبریلی با رشد آنها و تشکیل تجمعات پروتوفیبریلی بزرگ در انتهای فاز رشد کاهش می یابد. به نظر میرسد که نتایج حاصل در طراحی مهارکننده های تجمع پروتئینی مرتبط با بیماریهای تحلیل برنده ی سیستم عصبی موثر باشد. پرونده مقاله