پژوهش حاضر اجمالاً با هدف تدوین مدل آموزشی مبتنی بر هوش چندگانه به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری همۀ دانش‌آموزان پسر دبستانی پایۀ چهارم و پنجم ابتدایی شهر قزوین در سال تحصیلی 93ـ1392 بودند. نمونه شامل 359 دانش‌آموز که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ مقیاس عزّت نفس (روزنبرگ، 1965)، آزمون خودپنداره (تنسی، 1964) و مقیاس سنجش هوش‌های چندگانه (عابدی، 1387) بود. معیار عملکرد تحصیلی از میانگین نمرات دروس به‌دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان دادند، مسیرهای مستقیم هوش درون‌فردی، هوش موسیقایی، هوش منطقی ـ ریاضی، خودپنداره و عزت‌نفس با عملکرد تحصیلی معنی‌دار است. مسیرهای مستقیم هوش طبیعت‌گرا، هوش درون‌فردی، هوش میان‌فردی، هوش موسیقایی، هوش فضایی، هوش زبانی و خودپنداره با عزت‌نفس معنی‌دار است. اثر مستقیم و غیرمستقیم هوش درون‌فردی بر عملکرد تحصیلی و عزّت‌نفس معنادار بود (به ترتیب 003/0P=، 02/0P= و 04/0P=، 001/0P=). اثرمستقیم هوش درون‌فردی بر خودپنداره نیز معنادار بود (001/0P=). این اطلاعات می‌تواند برای طراحی برنامه‌های آموزشی بر مبنای هوش چندگانه و به‌منظور بالا بردن عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان استفاده می‌شود. پرونده مقاله

  این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین فشار روانی شغلی با فشار خون، دردهای مزمن و رفتارهای ضدخدمت با توجه به نقش میانجی ذهن‌آگاهی، نگرش‌های ناکارآمد و عواطف شغلی اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی (الگویابی معادلات ساختاری) بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی تصادفی، 233 نفر از میان کارکنان 4 شرکت خدمات رسان در استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند و پرسشنامه‌های پژوهش شامل فشار روانی شغلی (مؤسسۀ سلامت و ایمنی انگلیس، 1999)، توجه آگاهانه (براون و رایان، 2003)، نگرش‌های ناکارآمد (بک و ویسمن، 1980)، عواطف مرتبط با شغل (اسپکتور و فاکس، 1999)، دردهای مزمن (کرنز و همکاران، 1985) و رفتارهای ضدخدمت (جلالی، 1392) را تکمیل کردند. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، الگوسازی معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون میانجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که فشار روانی شغلی 57درصد واریانس ذهن‌آگاهی، فشار روانی شغلی و ذهن‌آگاهی، 37 درصد واریانس نگرش‌های ناکارآمد، فشار روانی شغلی، ذهن‌آگاهی، و نگرش‌های ناکارآمد 54 درصد واریانس عواطف شغلی را تبیین می‌کنند (01/0 > P ). ذهن‌آگاهی در رابطۀ بین فشار روانی شغلی با نگرش‌های ناکارآمد و عواطف شغلی نقش یک متغیر میانجی پاره‌ای را ایفا نمود (01/0 > P ). شاخص‌های برازش الگوی نهایی پژوهش نشان‌دهندۀ وضعیت مطلوب الگو بود.     پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش روش معماهای فرضی کلبرگ، معماهای زندگی واقعی و القای هیجان مثبت بر تصمیم‌گیری اخلاقی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی (پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون) با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانش‌آموزان دختر پایۀ اول دبیرستان شهر یاسوج در سال تحصیلی (93ـ1392) تشکیل می‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 120 دانش‌آموز دختر انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه 30نفری جایگزین شدند. مداخله در گروههای آزمایشی شامل 8جلسۀ 70 دقیقه‌ای، آموزش به کمک روش معماهای فرضی کلبرگ و معماهای زندگی واقعی بود، یک گروه هم تحت القای هیجان مثبت قرار گرفت. افرادگروه آزمایش و گواه تکلیف تصمیم‌گیری اخلاقی روزانه (استارکی و همکاران، 2011) را به‌عنوان پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تمامی روش‌های مداخله بر تصمیم‌گیری اخلاقی مؤثر بوده‌اند (05/0P =).  نتایج آزمون تعقیبی L.S.D. نشان داد که بین گروه مداخله با گروه گواه (001/P =)، تفاوت معنی‌دار وجود داشت. هر چند، بین گروههای مداخله‌ای با یکدیگر تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. پرونده مقاله

 هدف از پژوهش حاضر، مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و درک هیجانات در اختلال وسواسی ـ اجباری، اختلال اضطراب منتشر، اختلال اضطراب اجتماعی و افراد بهنجار بود. روش این پژوهش از نوع علّی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران زن و مرد مبتلا به این سه اختلال در مراکز روانپزشکی خصوصی شهر شیراز (سال 1391 و 1392) تشکیل دادند که از میان آنان 300 بیمار (در هر گروه اختلال، 100 بیمار) با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند.آزمودنی‌های بهنجار نیز شامل 100 نفر از همراهان بیماران بودند. شرکت کنندگان پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001)، نارسایی هیجانی تورنتوـ20 مقوله‌ای (بگبی و همکاران، 1994) و سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلیر، 1979) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که سه گروه بیمار در مقایسه با گروه بهنجار راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان بیشتر، راهبردهای انطباقی کمتر و درک ضعیف‌تری از هیجان‌ها را گزارش دادند (001/0>P ). در استفاده از راهبردهای انطباقی و درک ضعیف هیجانات بین سه گروه بیمار تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>P ). به‌طور کلی، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و درک هیجان‌ها در این اختلالات به‌صورت متفاوتی بروز می‌کند.  پرونده مقاله

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر دلبستگی بر اختلالات ناشی از خوردن در دختران دارای اختلال پرخوری و چاق بود. این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری این پژوهش شامل 32 دانش‌آموز دختر مقطع ابتدایی مبتلا به مشکلات دلبستگی و اختلال پرخوری و چاقی بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال دلبستگی کودکان، پرسشنامه اختلالات ناشی از خوردن و پرسشنامه اختلال خوردن بود. پس از تشکیل گروه ها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیش آزمون، مادران گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در طول دو ماه و نیم در برنامه مداخله مبتنی بر دلبستگی شرکت نمودند و گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمود. پس از پایان مداخله، بر روی دو گروه پس آزمون، و پس از 45 روز آزمون پیگیری انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری در نمره اختلالات ناشی از خوردن بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج، درمان مبتنی بر دلبستگی می تواند به عنوان شیوه مداخله در جهت کاهش اختلالات ناشی از خوردن در کودکان دارای اختلال پرخوری و چاق به کار گرفته شود. پرونده مقاله