لپتوسپیروز یکی از بیماری های مهم قابل انتقال از حیوان به انسان است. LipL32 یکی از مهمترین پروتئین های غشای خارجی لپتوسپیرا است که تنها در سرووارهای بیماری زا وجود دارد و فاکتور مناسبی جهت شناسایی لپتوسپیراهای بیماری زا می باشد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، تشخیص مولکولی لپتوسپیراهای بیماری زا بر اساس ژن lipL32 می باشد. در این بررسی از سرووارهای بیماری زا و غیر بیماری زای استاندارد لپتوسپیرا استفاده شد. باکتری ها در محیط کشت اختصاصیEMJH کشت داده شدند و DNA ژنومیک آن ها با روش استاندارد فنول کلروفرم ایزوآمیل الکل تخلیص گردید. پرایمر اختصاصی جهت تکثیر ژن lipL32طراحی شد. دمای اتصال (Annealing) برای این پرایمر 61 درجه سانتی گراد، غلظت مناسب پرایمر 10 پیکومول ، میزان حساسیت 4-10 pg/µlو همچنین تعیین ویژگی آن در PCR مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به داده های PCR تایید شد که این ژن فقط در سرووارهای بیماری زای لپتوسپیرا حضور دارد و قطعه bp 272 حاصل که نشان دهنده تکثیر ژن lip L32 می باشد، در سرووار غیر بیماری زا مشاهده نگردید. شناسایی روش های سریع تشخیص لپتوسپیراهای بیماری زا پیش از ورود به فاز حاد بیماری بسیار حائز اهمیت می باشد. بنابراین جهت تشخیص لپتوسپیراهای بیماری زا، روش های مولکولی مبتنی بر PCR با استفاده از ژن lipL32که در کوتاه ترین زمان ممکم پاسخی دقیق و قابل اعتماد ارائه می دهند، پیشنهاد می گردد. پرونده مقاله

چکیده: لپتوسپیروزیس یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات می باشد که توسط لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می گردد. FLaB2 پروتئین تاژک پری پلاسمی می باشد که در طی عفونت در میزبان بیان می شوند. این پروتئین در بین تمام سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا حفظ شده است. هدف از این تحقیق بررسی مولکولی ژن کد کننده فلاژلین flaB2 به روش PCR در سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا در ایران می باشد. در این تحقیق 20 سرووار بیماریزا و دو سرووار غیر بیماریزای لپتوسپیرا استفاده گردید. 22 سرووار فوق در محیط کشت اختصاصی EMJH کشت داده شدند و DNA ژنومیک با استفاده از روش استاندارد فنل کلروفرم تخلیص گردید. جهت تکثیر ژن flaB2 پرایمرهای اختصاصی طراحی و حساسیت و ویژگی آن در PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج PCR روی ژن flaB2 با تولید قطعه ای به طول 1050 جفت باز نشان داد که در همه 20 سرووار بیماری زای لپتوسپیرا ژن flaB2 وجود دارد، این ژن در لپتوسپیراهای غیربیماریزای L. biflexa مشاهده نگردید. یافته ها نشان می دهد که ژن کدکننده flaB2 فقط در سرووارهای بیماری زا وجود دارد. بنابراین شناسایی مولکولی ژن flaB2 برای تشخیص سرووارهای بیماری زا از غیربیماری زا لپتوسپیرا از اهمیت بالایی برخوردار است. کلمات کلیدی : لپتوسپیروزیس، لپتوسپیرا ، سرووار، flaB2، PCR پرونده مقاله

سابقه و هدف: آنتی بیوتیک های بتالاکتام در حال حاضر رایج ترین درمان برای عفونت های باکتریایی می باشند. از مهم ترین مکانیسم های مقاومت به این آنتی بیوتیک ها تولید آنزیم های بتالاکتامازی توسط باکتری ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی وجود ژن های بتالاکتامازی ampC و esbl در نمونه های اشریشیا کلی جدا شده از موارد انسانی و طیور می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی - توصیفی تعداد 400 نمونه ادرار از مراکز درمانی و 200 نمونه سواب کلواک طیور از مرغداری های استان تهران جمع آوری گردید. شناسایی فنوتیپی سویه های مولد بتا لاکتاماز با استفاده از آزمون حساسیت ضد میکروبی به روش انتشار دیسک انجام شد. به منظور تایید حضور ژن های ampC و esbl در باکتری های مولد آن از روش PCR استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 120 نمونه انسانی (30%) و 50 نمونه طیوری (25%) آلوده به باکتری اشریشیاکلی بودند. ارزیابی فنوتیپی نشان داد که 54 مورد (45%) از نمونه های انسانی تولید کننده آنزیم بتا لاکتامازی نوع ESBLs و 2 مورد (1.67%) تولید کننده AmpC بودند. در نمونه های طیوری در 3 مورد (21.4%) وجود آنزیم بتا لاکتامازی نوع ESBLs تایید شد. این نمونه ها فاقد ژن ampC بودند. بررسی های ژنوتیپی نشان داد که 2 (1.67%) نمونه انسانی واجد ژن های بتالاکتامازی نوع ampC بودند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که ژن بتالاکتامازی ampC در نمونه های انسانی وجود داشته اما در نمونه های طیوری باید مطالعات دقیق تری صورت پذیرد. به دلیل اهمیت ارگانیسم های تولیدکننده این آنزیم ها در ایجاد عفونت های بیمارستانی و برای جلوگیری از گسترش آن ها توصیه می شود تحقیقات وسیع تری از نظر بررسی شیوع واقعی این آنزیم در ایران انجام شود. پرونده مقاله

سابقه و هدف: : لیستریا باکتری گرم مثبت و درون سلولی اختیاری است. یکی از مهم ترین ژن های این باکتری actA می باشد که موجب حرکت باکتری در سلول میزبان و در نتیجه بیماری زایی آن می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن actA در سویه های لیستریا مونوسیتوژنز جداسازی شده از فرآورده های لبنی انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 70 نمونه جمع آوری شده از فرآورده های لبنی مختلف در شهرهای تهران و بابلسر از خرداد ماه 1391 تا مرداد ماه 1391 انجام شد. برای جداسازی گونه های لیستریا از محیط هایBHI آگار و مولر آگار استفاده گردید. به منظور بررسی حضور ژن actA در گونه های لیستریای جداسازی شده از روش PCR استفاده شد. همچنین برای تعیین ویژگی تهاجمی لیستریا مونوسیتوژنز از محیط TSA حاوی 0/0015% رنگ قرمز کنگو استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 10 مورد آلودگی با لیستریا مونوسیتوژنز، 4 مورد لیستریا اینوکوآ، 2 مورد لیستریا ولشیمری و 1 مورد لیستریا سلیگری در نمونه های شیر، پنیر معمولی و پنیر نرم شناسایی گردید. همچنین در این مطالعه در هیچ یک از نمونه های ماست و کره آلودگی لیستریایی مشاهده نگردید. در تمامی نمونه های مورد بررسی فراوانی ژن actA به صورت 100% مشاهده گردید. تنها در نمونه های کنترل مربوط به سبزیجات حضور ژن 14% بود. از مجموع 10 مورد لیستریا مونوسیتوژنز جداسازی شده، 100% سویه های کلینیکی، 70% سویه های غذایی و 100% سویه های استاندارد خریداری شده از موسسه رازی دارای فنوتیپ قرمز کنگو مثبت بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه پیشنهاد می گردد که بدون نیاز به انجام کشت از روش PCR برای شناسایی ژن actA و نیز اثبات وجود لیستریا مونوسیتوژنز در انواع نمونه ها استفاده شود. همچنین به دلیل مصرف گسترده لبنیات توسط جامعه، نظارت دقیق بر مراحل تولید، حمل و نقل و توزیع آن با هدف کاهش آلودگی باکتریایی ضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: سلولز باکتریایی سنتز شده توسط برخی میکروارگانیسم ها از جمله استوباکتر زایلینیوم به دلیل ویژگی های خاص کاربرد زیادی در صنایع مختلف پیدا کرده است. هدف از این پروهش بهینه سازی شرایط کشت برای تولید سلولز میکروبی در محیط کشت جدید می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه به صورت تجربی منابع جدید کربن و نیتروژن به محیط هسترین-شرام مایع حاوی استوباکتر زایلینیوم اضافه و به مدت 7 روز گرماگذاری شدند. منابع کربن شامل: گلوکز، گالاکتوز، فروکتوز، لاکتوز، ساکاروز، مالتوز، اتانول، متانول، اینوزیتول، گلیسرول، زایلوز، مانیتول و منابع نیتروژن شامل آمونیوم سولفات، آمونیوم نیترات، سدیم نیترات (1- 3- 6- 9) و پپتون و عصاره مخمر (5- 10- 15- 20) گرم در هر لیتر محیط کشت HS بودند. از آلژینات سدیم و استات سدیم نیز به منظور بررسی تاثیر ویسکوزیته و تنظیم pH استفاده شد. برای تایید تولید سلولز از میکروسکوپ الکترونی نگاره، پراش اشعه ایکس و تکنیک طیف سنجی FTIR استفاده گردید.یافته ها: چهار منبع کربن گلیسرول (بدون افت محسوس در pH)، گلوکز، فروکتوز و اینوزیتول به ترتیب بیشترین مقدار تولید سلولز را داشتند. منابع نیتروژن آلی و به ویژه پپتون، بر خلاف منابع نیتروژن معدنی تاثیر زیادی بر تولید داشتتند. میزان بهینه استفاده از آلژینات سدیم به عنوان عامل ویسکوز کننده و استات سدیم به عنوان بافر به ترتیب 1.2 و 3 گرم در هر لیتر محیط کشت به دست آمد. نتایج تفرق اشعه ایکس بیشترین اندیس کریستالینیتی را به ترتیب در محیط های گلوکز، فروکتوز، اینوزیتول و گلیسرول نشان داد. مقدار و شدت جذب فروسرخ حاصل از FTIR محصولات به دست آمده از دو محیط گلوکز و گلیسرول و مقایسه آن ها با سایر نمودارهای سلولزی مشابه تولید سلولز را تایید نمود. همچنین بررسی های انجام شده با میکروسکوپ الکترونی نگاره، ساختار نانوفیبریلی سلولزهای میکروبی در محیط کشت های با منابع برتر کربن را به وضوح نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گلیسرول و پپتون بیشترین تاثیر را در تولید سلولز میکروبی دارند. همچنین مشخص شد که افزودن آلژینات سدیم به عنوان عامل ویسکوز کننده محیط کشت به میزان 1.2 گرم در لیتر و کنترل pH در حین فرایند با افزودن 3 گرم در لیتر استات سدیم به محیط کشت می توانند نقش موثری در تولید سلولز داشته باشند. پرونده مقاله

سابقه و هدف: لپتوسپیروز یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و دام با فراوانی زیاد در سراسر جهان است. عفونت افراد در کشتارگاه تصادفی است و معمولا پس از تماس مستقیم با ادرار یا لاشه حیوانات آلوده اتفاق می‌افتد. این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی سرمی به سویه‌های مختلف لپتوسپیرا اینتروگانس در کارکنان کشتارگاه صنعتی گاو استان زنجان انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی 98 نمونه سرم جمع آوری شده از کارکنان کشتارگاه صنعتی استان زنجان از بهمن 1389 تا شهریور 1390 انجام شد. تمامی نمونه‌های سرمی پس از کدگذاری و مشخصات آن‌ها ثبت گردید. سپس با استفاده از 7 سروتیپ زنده لپتوسپیرا موجود در کلکسیون میکروبی آزمایشگاه رفرانس لپتوسپیرا بخش میکروب شناسی مؤسسه واکسن و سرم سازی رازی کرج به وسیله ی آزمون آگلوتیناسیون میکروسکوپی (MAT) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاصل از بررسی 98 نمونه سرمی نشان دهنده واکنش مثبت 34 نمونه (7/34%) با یک یا بیش از یک سرووار بود. همچنین 64 نمونه (3/65%) سرمی از لحاظ سرولوژیکی منفی بودند. شایع‌ترین سرووارهای مشاهده شده لپتوسپیرا، سرووارهای سرجوهارجو ، گریپوتایفوزا و کانیکولا به ترتیب با فراوانی 8/47% ، 2/15% و13% بود. نتیجه گیری: شیوع بالای آلودگی در زنجان و مطالعات انجام شده در سایر شهرهای ایران و بالا بودن تیتر سرمی نشان دهنده حضور عفونت لپتوسپیرایی در زنجان می‌باشد، که این امر منجر به انتقال آلودگی به چرخه مواد غذایی خواهد شد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق پیشنهاد می‌گردد که از واکسن‌های در بردارنده سروتیپ های یاد شده، برای کنترل آلودگی در دام‌ها استفاده گردد. پرونده مقاله