پژوهش با هدف بررسی تأثیر رهبری تأملی با خوش بینی تحصیلی بر اهمالکاری با نقش میانجی احساس تعلق به مدرسه در بین دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. نمونه گیری با حضور 384 نفر (235 دختر و 105 پسر) به روش نمونه گیری در دسترس از بین دانش آموزان دوره متوسطه شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1401-1400 انجام شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس رهبری تأملی در مدرسه (SRLS) طاهری و طاهری (1396)، مقیاس خوشبینی تحصیلی (AOS) تشانن-موران و همکاران (2013)، پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی (APQ) سواری (1390) و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (SBSQ) بری و همکاران (2004) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین رهبری تأملی، خوشبینی تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه با اهمالکاری رابطه معنی دار وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم این پژوهش معنی دار شدند و مسیرهای غیرمستقیم رهبری در مدرسه و خوشبینی تحصیلی از طریق نقش میانجی احساس تعلق به مدرسه بر اهمالکاری تحصیلی دانش-آموزان معنی دار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (056/0=RMSEA و 05/0>P-value). تفاصيل المقالة