در اسفند ماه سال 1398، سه رأس بره 5 تا 15 روزه نژاد مخلوط به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شدند. شکایت دامدار از وجود تلفات 20 درصدی (42 رأس) در بره های 4 تا 17 روزه گله خود که تنها با شیر مادر تغذیه می شدند، بود. در مشاهده و معاینه بالینی، زمین گیری، افسردگی، ضعف، دمای 40 درجه سلسیوس، اتساع شیردان با مایعات، تاکی پنه، تاکیکاردی و پرخونی مخاطات ثبت گردید. بره ها پس از معاینات بالینی، تحت بررسی خو ن شناسی قرارگرفته و سپس در شرایط بهداشتی کالبدگشایی شدند. همچنین خون، مغز استخوان، مغز، ریه، قلب، کبد، کلیه، روده و شیردان مورد کشت های باکتریایی هوازی و بی هوازی قرار گرفتند. در بررسی خون شناسی، آنمی نرموسیتیک نرموکرومیک، لکوپنی، لنفوپنی، انحراف به چپ، حضور شیستوسیت، کراتوسیت، میلوسیت و متامیلوسیت مشاهده شد. در کالبدگشایی، زخم های سرسنجاقی در مخاط شیردان، حضور توده های خونی شبیه به دانه قهوه در محتویات شیردان و رنگ پریدگی کلیه ها وجود داشت. در رنگ آمیزی گرم گسترش مستقیم شیردان، تعداد زیادی باکتری میله ای شکل گرم مثبت مشاهده شد. همچنین از شیردان و روده دام های بیمار، کلستریدیوم پرفرینجنس تیپA و اشریشیا کولای غیرپاتوژن جدا گردید. مطالعه حاضر نشان داد که باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس تیپA ممکن است در بیماری التهاب شیردان بره ها دخیل باشد. تفاصيل المقالة

لپتوسپیروز از بیماری‌های شایع مشترک بین انسان و دام است که عامل آن باکتری لپتوسپیرا اینتروگانس است. لپتوسپیراها در شرایط آب و هوایی معتدل و مرطوب دوام بیشتری داشته و در صورت انتقال به میزبان مهره دار می توانند منجر به بروز بیماری بالینی تا تحت‌بالینی با طیف وسیعی از علائم از جمله تب، زردی، خون شاشی، سقط و گاهی مرگ شوند. گوسفندان از میزبانان مهم لپتوسپیرا هستند که با توجه به شیوع بیشتر فرم تحت بالینی بیماری در این گونه، کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع سرولوژی لپتوسپیروز در گوسفندان استان خوزستان با استفاده از تست استاندارد آگلوتیناسیون میکروسکوپی (Microscopic Agglutination Test; MAT) است. بدین منظور، 261 نمونه خون از گوسفندان 10 شهرستان استان خوزستان در طی پاییز و زمستان سال 1400 اخذ گردید. تمامی نمونه ها با روش MAT و با استفاده از پنج سروتیپ لپتوسپیرا گریپوتیفوزا، پومونا، ایکتروهموراژیه، کنیکولا و هارجو مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج آزمایشMAT نشان داد 12 رأس (5/4 درصد) واجد آنتی بادی ضدلپتوسپیرایی بودند که از این میان، 4 نمونه با سروتیپ گریپوتیفوزا، 4 نمونه با سروتیپ ایکتروهموراژیه، 3 نمونه با سروتیپ هارجو و 1 نمونه نیز با سروتیپ پومونا دارای واکنش مثبت MAT بودند. تیتراسیون نمونه های مثبت نشان داد که 10 نمونه تیتر 1:100 و 2 نمونه واجد تیتر1:400 بودند. نتایج این مطالعه حاکی از کاهش میزان شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز در گوسفندان استان خوزستان در مقایسه با مطالعات قبلی است. به نظر می رسد روند تغییرات آب و هوایی، کاهش بی‌سابقه بارش ها در طی سالیان گذشته و افزایش رعایت پروتکل های بهداشتی، نقش موثری در کاهش شیوع بیماری داشته است. تفاصيل المقالة

لپتوسپیروزیس یک بیماری چند چهره با گسترش جهانی است که همه ساله خسارات اقتصادی و بهداشتی زیادی به جمعیت دامی و نیز انسانی کشور ما وارد می‌کند. استان‌های شمالی ایران جزو مناطق پرباران و مرطوب ایران هستند و لذا شیوع بیماری‌های مرتبط با آب مانند لپتوسپیروز در این مناطق بالا می‌باشد. در بین نشخواركنندگان، حساسیت گاو نسبت به نشخواركنندگان كوچك در ابتلا به بیماری¬ لپتوسپیروزیس بیشتر می‌باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز گاوهای ارجاعی به کشتارگاه در استان گیلان با استفاده از آزمایش استاندارد آگلوتیناسیون میکروسکوپی (microscopic agglutination test; MAT) بود. بدین منظور تعداد 300 نمونه خون از گاوهای کشتارگاهی استان گیلان در طی بهار و تابستان 1402 اخذ گردید. پس از جداسازی سرم و ارسال آن‌ها به آزمایشگاه تحقیقاتی لپتوسپیروز، تمامی نمونه‌ها با روش MAT و با استفاده از آنتی¬ژن¬های 5 سرووار لپتوسپیرا گریپوتیفوزا، پومونا، ایکترو هموراژیه، کانیکولا و هارجو مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تعداد 62 نمونه (66/20 درصد) واجد پادتن ضد لپتوسپیرایی علیه یکی از 5 سروتیپ فوق‌الذکر بودند که بیشترین آن مربوط به سروتیپ هارجو با 37 مورد (6/59 درصد) و کمترین آن مربوط به سروتیپ ایکترو هموراژیه با 5 مورد (06/8 درصد) بود. عیارسنجی نمونه‌های مثبت نشان داد که 59 نمونه (8/86 درصد) دارای عیار 1:100 تا 1:200 و 9 نمونه (2/13 درصد) عیار 1:400 داشتند. در مجموع نتایج مطالعه‌ حاضر بیانگر بالا بودن شیوع لپتوسپیروز در گاوهای کشتارگاهی در استان گیلان و حضور فعال عامل این بیماری در سطح استان می‌باشد. تفاصيل المقالة

بیماری لمپی اسکین یک بیماری ویروسی در گاو و گاومیش است و عامل برآمدگی پوستی می باشد. مهمترین اهرم مبارزه با بیماری ویروسی لمپی اسکین در کشورهای اندمیک اجرای عملیات واکسیناسیون عمومی می باشد. واکسن مورد استفاده در مطالعه حاضر واکسنی تولید داخل و حاوی ویروس زنده تخفیف حدت یافته سویه نیتلینگ بود. در این کارآزمایی بالینی 11 رأس گوساله نر با سن شش تا نه ماه، با وزن تقریبی 150 تا 250 کیلوگرم و فاقد آنتی بادی علیه لمپی اسکین مورد استفاده قرار گرفت. دام ها به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول ده برابر دز واکسن را دریافت نمودند، گروه دوم یک دز از واکسن را در دریافت کردند و گروه سوم که حلال واکسن را دریافت نمودند. در روز 21 پس از واکسیناسیون، گوساله های مورد مطالعه با یک سویه پاتوژن ویروس لمپی اسکین از طریق تلقیح همزمان داخل وریدی و داخل پوستی به چالش کشیده شدند. کلیه دام ها در طی 14 روز پس از چالش به طور روزانه مورد معاینه بالینی قرار گرفته و کلیه علائم بالینی در آن ها مورد ثبت قرار گرفت. در طی 14 روز بررسی دام های مورد چالش، در هیچ یک از دام‌های واکسینه (اعم از ده برابر دز و یک دز واکسن) پس از چالش با ویروس پاتوژن علائم بالینی لمپی اسکین از جمله ندول جلدی و تب مشاهده نشد در حالی که تمام دام های گروه شاهد (غیر واکسینه) درجاتی از علائم بالینی بیماری شامل ندول جلدی را نشان دادند. بنابراین این واکسن کارایی لازم بر محافظت در برابر سویه وحشی لمپی اسکین را داشت. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة