زمینه و هدف: به غیر از فشارخون بالا و بیماری عروق کرونر دیابت نیز می تواند به طور مستقیم بر ساختار و عملکرد قلب تأثیر گذارد و عارضه ای را که کاردیومیوپاتی دیابتی نام گرفته است به دنبال داشته باشد، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین (تداومی و تناوبی) و داروی آترواستاتین بر بیان ژن های PP2Ac و GSK-3β بافت قلب رت های مدل دیابتی می باشد.مواد و روش: 64 سر موش صحرایی نر، که در 8 گروه به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند: شامل 1) کنترل، 2) دیابتی، 3) دیابتی+ تداومی، 4) دیابتی + تناوبی، 5) آترواستاتین، 6) تداومی + آترواستاتین، 7) تناوبی + آترواستاتین و 8)سالین. رت ها دو نوع تمرین تداومی و تناوبی را 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا نمودند. آترواستاتین به صورت روزانه با دوز 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی به آنان تزریق شد.نتایج: القای دیابت منجر به کاهش معنی دار بیان ژن PP2Ac و افزایش معنی دار بیان ژن GSK-3β بافت قلب رت ها شد، که انجام تمرین تداومی و ترکیب تمرین تناوبی و تداومی با داروی آترواستاتین منجر به افزایش PP2Ac و کاهش GSK-3β بافت قلب رت های دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی گردید.نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که فعالیت ورزشی منظم در ترکیب با آترواستاتین ب تواند از طریق افزایش ژن PP2Ac و کاهش ژن GSK-3β بافت قلب از توسعه کاردیومیوپاتی که در اثر القای دیابت بوجود آمد جلوگیری نماید و دارای اثر حفاظتی بر قلب باشد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: امروزه سرطان پستان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بدخیم در زنان است و بروز آن در حال افزایش است، هدف از انجام تحقیق حاضر تاثیر دو شیوه تمرینی تداومی و تناوبی همراه با مکمل زنجبیل بر تعادل مسیر آپوپتوز و اکسایش بافت قلب رت‌های مدل سرطان پستان می‌باشد. مواد و روش: در این تحقیق تجربی، 56 سر موش به‌طور تصادفی در 8 گروه 1)کنترل، 2)سرطان، 3)سرطان-سالین 4)سرطان-مکمل، 5)سرطان-تناوبی، 6)سرطان-تداومی 7)سرطان-تناوبی-مکمل و 8) گروه سرطان-تداومی-مکمل قرار گرفتند. برنامه تداومی هفته اول با سرعت 15 متر بر دقیقه برای مدت زمان پنج دقیقه روی تریدمیل دویدن، که هر هفته سرعت 1تا 2 متر بر دقیقه افزایش یافت و 1 تا 2 دقیقه بر زمان دویدن افزده شد. تمرین تناوبی شامل شش ست 5/2 دقیقه ای که بین هر ست مدت زمان چهار دقیقه استراحت در نظر گرفته شد. هم‌چنین عصاره زنجبیل با دوز 20 میلی‌گرم به‌صورت زیر صفاقی به موش‌ها تزریق شد. نتایج: نتایج نشان داد القای سرطاان بیان BAX و MDA بافت قلبی رت‌ها را با افزایش و بیان BCL-2 و SOD را با کاهش معنی‌داری مواجه کرد، هرکدام از مداخله‌ها (تمرین تداومی، زنجبیل و ترکیب تمرین تداومی و تناوبی همراه با مکمل زنجبیل) بیان قلبی BAX و MDA رت‌های سرطانی را کاهش و بیان BCL-2 و SOD را افزایش معنی‌داری داد.نتیجه‌گیری: نتایج تاییدکننده نقش تمرین تداومی و تناوبی به‌همراه مکمل زنجبیل در بهبود شاخص‌های آپوپتوزی و اکسایشی بافت قلب در موش‌های سرطان پستان است، که ممکن است از این طریق اثر محافظتی بر بافت قلب داشته باشد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر سطوح ATP، MGMT، مالون دی‌آلدئید (MDA) و تعادل پرواکسیدانی-آنتی‌اکسیدانی (PAB) در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش ها : در این کارآزمایی تجربی، 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل+H2O2، ورزش هوازی+ H2O2، ورزش هوازی و 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ه خرفه+ H2O2و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره دانه خرفه+ H2O2. استرس اکسیداتیو با تزریق داخل صفاقی 1 mmol/kg پراکسید هیدروژن سه بار در هفته به مدت هشت هفته القا شد. تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد و عصاره دانه خرفه به صورت روزانه در دوزهای ذکر شده به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج : تمرین هوازی و عصاره دانه خرفه به تنهایی یا ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار ATP، MGMT و کاهش معنی‌دار سطوح MDA و PAB در بافت ریه موش‌های در معرض پراکسید هیدروژن شد (P<0.05). هم چنین اثر عصاره دانه خرفه وابسته به دوز بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف بذر خرفه هر کدام به تنهایی و به طور ترکیبی دارای اثرات تعاملی در کاهش استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد میتوکندریایی در بافت ریه موش های صحرایی مسموم شده با H2O2 می باشند. تفاصيل المقالة

مقدمه: اسپرم‌زایی به شدت به متابولیسم انرژی وابسته است و اسپرماتوژنز بسیار حساس به ترکیباتی می باشد که با متابولیسم انرژی میتوکندری و کنترل تنفس سلولی تداخل دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیت ورزشی به همراه سلول های بنیادی بر بیان برخی ژن های مؤثر در بیوژنز میتوکندریایی موش‌های آزواسپرمی شده با بوسولفان بود.روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 سر رت 8 هفته‌ای انتخاب و پس از القاء مدل آزواسپرمی به صورت تصادفی به 6 گروه؛ سالم، شم، آزواسپرمی، آزواسپرمی+ورزش، گروه آزواسپرمی+سلول و گروه آزواسپرمی+سلول+ورزش تقسیم شدند. یک ماه بعد از ایجاد مدل، یک میلیون سلول بنیادی، یک بار به صورت پیوند در ناحیه مجران دفران هر موش پیوند زده شد. تمرین شنا به صورت روزانه به مدت 30 دقیقه در روز و 5 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام گرفت. ژن‌ها با روش Real time-PCR اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده گردید. کلیه محاسبات با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS/23و در سطح معنی‌دار 05/0P≤ انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب کاهش بیان ژن‌های SIRT1و AMPK بافت بیضه شد که تمرین ورزشی در ترکیب با سلول‌درمانی سبب افزایش بیان ژن‌های SIRT1و AMPK بافت بیضه در موش‌های مدل آزواسپرمی شد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا با شدت پایین در مهار آثار ناشی از بیماری‌های ناباروری از طریق حفظ و توسعه بیوژنز میتوکندری در بهبود فرایند اسپرماتوژنز کمک شایانی می-کند. تفاصيل المقالة

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره فعالیت ورزشی منظم همراه با مصرف ویتامین B6 و امگا- 3 بر بیان ژن NF-KB بافت آندومتر در موش های مدل آندومتریوز بود. روش : در اﻳﻦ ﺗﺤقیق ﺗﺠﺮﺑﻲ، 40 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻧﮋاد وﻳﺴﺘﺎر به صورت تصادفی به 8 ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل-ﺳﺎﻟﻢ، آندومتریوز، شم، آندومتریوز+ﺗﻤﺮﯾﻦ، آندومتریوز+B6، آندومتریوز+امگا-3، آندومتریوز+تمرین+B6، آندومتریوز+تمرین+ امگا-3 دسته بندی شدند.ویتامینB6 به میزان mg/kg 60 به ازای وزن بدن هر رت مصرف شد و میزان مصرف امگا-3 به صورت روزانه و به شکل گاواژ با دوزmg/kg2 به ازای وزن بدن هر رت بود.برنامه تمرین شنا به مدت 8 هفته و هر هفته 5 روز و هر روز به مدت 30 دقیقه بود. یافته ها: نتایج نشان داد میزان بیان ژن NF-KB در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم افزایش معناداری داشته است.گروه های اندومتریوز+تمرین+B و اندومتریوز+تمرین+امگا نسبت به گروه اندومتریوز کاهش معناداری در میزان بیان ژن NF-KB داشته اند.گروه اندومتریوز+تمرین+B نسبت به گروه های اندومتریوز+تمرین و اندومتریوز+امگا کاهش معناداری داشته است. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که تنظیم و متعادل سازی بیان ژن NF-KB در فرایند آندومتریوز می تواند باعث بهبود سطح این بیماری گردد و انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم زمان امگا-3 و وﻳﺘﺎمینB6 ، به وضعیت طبیعی ژن NF-KB کمک خواهد کرد. تفاصيل المقالة

هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی سطوح مالون دی الدئید در موش‌های مدل آزواسپرمی متعاقب یک دوره تمرینات شنا و پیوند سلول های بنیادی بود.روش:30 سر رت 8 هفته‌ای انتخاب، و سپس مدل آزواسپرمی با داروی بوسولفان با دوز 40 میلی‌گرم ایجاد گردید. موش‌ها به طور تصادفی در گروه های کنترل سالم(n=5)، کنترل شم(n=5)، کنترل آزواسپرمی(n=5)، آزواسپرمی+ تمرین(n=5)، گروه آزواسپرمی+سلول(n=5)و گروه آزواسپرمی+سلول+ تمرین(n=5)قرار داده شدند. یک ماه بعد از ایجاد مدل یک بار سلول‌های بنیادی به صورت پیوند در ناحیه مجران دفران به میزان یک میلیون سلول برای هر موش پیوند زده شد و پس از بهبود، به صورت روزانه به مدت 30 دقیقه در روز 5 روز در هفته شنا انجام دادند که این زمان به مدت 8 هفته انجام گرفت. سطوح مالون دی الدئید توسط روش تیوباربیتوریک اسید اندازه گیری و کلیه محاسبات با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS/23و در سطح معنی‌دار 05/0 p≤ انجام شد.یافته ها:نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب افزایش سطوح مالون دی الدئید بافت بیضه نسبت به گروه سالم شد(P=0.002) و تمرین ورزشی در ترکیب با سلول‌درمانی سبب کاهش غیرمعنادار سطوح مالون دی الدئید بافت بیضه در موش‌های مدل آزواسپرمی شد(P>0.05). نتیجه گیری:به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر افزایش سطوح مالون دی الدئید در سلول های بافت بیضه موش‌های مدل آزواسپرمی نسبت به گروه سالم می‌ باشد. از طرفی، فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا به همراه سلول درمانی احتمالا در مهار آثار ناشی از بیماری‌های ناباروری از طریق کاهش سطوح مالون دی الدئید و کاهش استرس اکسیداتیو کمک کننده خواهد بود. تفاصيل المقالة

هدف: ژن های a-actinin3 ،pgc-1α در تغییرات عضلانی مرتبط با مشکلات استخوانی نقش دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر سه روش درمانی، تمرین، اوزون و سلول های بنیادی بر عوامل تنظیمی و مهاری مؤثر بر تعاملات بین بافت عضله و متابولیسم استخوان در مدل موش های آرتروزی بود.روش : 63 سر موش نر (میانگین سنی 10 هفته و میانگین وزنی 250 تا 300 گرم) به 9 گروه؛ کنترل-سالم، کنترل-بیمار ، بیمار-سالین، بیمار-تمرین، بیمار-ازون، بیمار-سلول ، بیمار-سلول -ازون، بیمار-تمرین-ازون و بیمار-تمرین-سلول تقسیم شدند. استئوآرتریت با روش جراحی به موش ها القاء شد. برنامه تمرینی شامل 30 دقیقه دویدن روی ترمیل بدون شیب و سرعت 16 متر در دقیقه بود. 106×1 سلول بر کیلوگرم به موش ها تزریق شد. ازون در خط مفصلی تیپوفمورال زانو و با غلظت 20µg/ml تزریق شد. سنجش بیان ژنa-actinin3 ،pgc-1α به روش Real time PCR انجام شد.یافته ها: گروه های سلول+تمرین، تمرین+ازون و سلول+ازون موجب یک افزایش معنی دار در بیان ژن های a-actinin3 ،pgc-1α عضله رانی در مقایسه با گروه های سلول، تمرین و ازون شدند(05/0P<). در گروه تمرین+سلول این تغییرات مشهودتر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ترکیبی از تمرین و سلول با افزایش در بیان ژن های a-actinin3 ،pgc-1α عضله رانی احتمالا می تواند اثرات مفیدی بر تعاملات بین عضله و استخوان در مدل موش های آرتروزی داشته و در نتیجه خطرات تحلیل و ضعف عضلات ناشی از عوارض آرتروز را کاهش دهد. تفاصيل المقالة

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات شنا به همراه ویتامین E بر هیستوپاتولوژی بافت رحم در رت های مدل اندومتریوز بود. روش‌: در این مطالعه تجربی تعداد 5 سر موش صحرایی ماده ویستار 8 هفته‌ای پس از القا مدل به-صورت تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، اندومتریوز، اندومتریوز+ویتامینE، اندومتریوز+شنا، اندومتریوز+شنا+ویتامینE تقسیم شدند. میزان مصرف ویتامین mg/kg200 به ازای وزن بدن هر رت بوده و نیز برنامه تمرین شنا به مدت 8 هفته، پنج روز در هفته و هر روز به مدت 30 دقیقه بود. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام شد و نمونه های بافت رحم گرفته شد. نتایج بافت شناسی با تصاویر و به شکل توصیفی بیان شد. یافته ها: نتایج نشان داد در موش های مدل اندومتریوز اپیتلیوم استوانه‌ای شکل کاملاً محو شده و تنها در برخی مناطق در مقایسه با گروه کنترل قابل مشاهده بود. از طرفی در گروه‌های مربوط به ویتامین و ورزش، اگرچه اندازه کیست بسیار کوچک شده بود ولی ساختار اپیتلیوم کاملاً طبیعی مشاهده نمی‌شد. با این حال خون‌گیری بافت به خوبی صورت گرفته و در اطراف بافت عروق قابل مشاهده بودند. از طرفی مناطق کم‌رنگ که نشان از القاء مرگ بافتی در لایه ‫های اطراف کیست بود، مشاهده شد که این علائم می‌تواند دلیلی بر کوچک‌ترشدن سایز کیست و حذف آن در آینده محسوب شود. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم‌زمان ویتامین E بتواند به کاهش آسیب بافتی و بهبود عوامل هیستوپاتولوژیکی بافت رحم در موش های صحرایی مدل اندومتریوز کمک کند. ‬‬‬ تفاصيل المقالة

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ β-catenin/TCF در رتهای مدل اندومتریوز بود. بدین منطور تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته‌ای با میانگین وزنی 62/15±85/202 گرم پس از القا مدل به روش پیوند زدن بافت اطراف ناحیه اندومتر به‌صورت تصادفی به گروه های 6گانه کنترل-سالم(5=n)، شم(محلول نرمال سالین برای کنترل اثر خوراندن گاواژ) (5=n)، اندومتریوز(5=n)، اندومتریوز+ویتامینD(5=n)، اندومتریوز+شنا(5=n)، اندومتریوز+شنا+ویتامین D(5=n)تقسیم شدند. میزان مصرف ویتامینD، mg/kg200 به ازای وزن بدن هر رت بوده و نیز برنامه تمرین شنا به مدت 8 هفته و هر هفته پنج روز و هر روز به مدت 30 دقیقه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که میزان بیان ژن های β-catenin و TCFدر گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم به طور معناداری بیشتر بود(035/0 ،007/0=p). شنا، ویتامینD و ترکیبی از شنا+D با کاهش در بیان ژن β-catenin و TCF همراه بود. به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگرآن است که تنظیم بیان ژن β-catenin و TCF در وضعیت طبیعی در فرایند اندومتریوز می‌تواند باعث بهبود سطح این بیماری گردد و احتمالا انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم‌زمان ویتامین D در وضعیت طبیعی مسیرβ-catenin/TCF موثر خواهد بود. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: آزواسپرمی به معنای کمبود اسپرم در مایع منی است. یک درصد از کل مردان و ده درصد از مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی هستند، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات هشت هفته تمرین شنا، سلول¬درمانی و لیزردرمانی بر بیان ژن¬های IL-2، IL-10 و STAT-3 بافت بیضه در موش¬های مدل آزواسپرمی می¬باشد. روش کار: 40 سر رت 6 تا 8 هفته¬ای به¬صورت تصادفی انتخاب، و سپس مدل آزواسپرمی با داروی بوسولفان با دوز 40 میلی¬گرم در موش¬ها القاء شد. یک¬ماه بعد از ایجاد مدل یک¬بار سلول¬های بنیادی به¬صورت پیوند در ناحیه مجران دفران به میزان یک میلیون سلول پیوندزده شد، پس از گذشت یک هفته از پیوند سلول، لیزر با طول موج 8/632 نانومتر و توان 10 میلی¬وات و انرژی 3 ژول به¬صورت سه تکرار در کل دوره مطالعه با فاصله هر هفته یک¬بار اعمال شد. تمرین روزانه شنا به¬مدت 30 دقیقه و 5 روز در هفته در طول 8 هفته اجرا شد. یافته¬ها: نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب افزایش معنی¬دار ژن¬های IL-2، IL-10 و STAT-3 نسبت به رت¬های گروه سالم شد (P≤0.05). هم¬چنین انجام روش¬های مداخله¬ای لیزر درمانی، سلول ¬درمانی و تمرین بیان این ژن¬ها در بافت بیضه رت¬ها را نسبت به گروه بیمار کاهش معنی¬داری داد (P≤0.05). نتیجه¬گیری: تمرین ورزشی شنا در ترکیب با سلول¬درمانی و لیزردرمانی از طریق کاهش سیگنالینگ التهاب بافت بیضه ممکن است به باروری رت¬های مدل آزواسپرمی کمک نماید. تفاصيل المقالة

Introduction: Aging causes apoptosis in the heart. While the old heart is vulnerable to apoptosis, physical activity with different mechanisms can be effective in reducing apoptosis or inhibit it. The purpose of this study was to investigate the effect of moderate and high intensity interval trainings on some apoptotic indices of Bax and Bcl- 2 cardiomyocytes of old female rats. Methods: In this study, 21 aged female, postmenopausal Wistar rats (2 years old), were randomly divided into three groups: 1) control, 2) moderate intensity interval training (MIIT), and 3) high intensity interval training (HIIT). The training protocol performed consisted of two different intensities (MIIT and HIIT) of running on treadmill 3 sessions per week for 8 weeks. 48 hours after the last training session, the heart tissue was removed in order to analyze Bax, Bcl- 2 genes and Bax/Bcl- 2 ratio in the cardiomyocytes. Two-way analysis of variance was used to determine the main effect of training. In case of a statistically significant difference, Bonferroni post hoc test was used to determine the intergroup difference. Significance level for all data analysis was considered as p≤0.05. Results: Bax (p=0.0001) and Bax/Bcl- 2 ratio (p=0.001) gene expression was higher in the HIIT group in comparison with MIIT group nevertheless Bcl- 2 gene expression was higher in the MIIT group in comparison with the HIIT group (p=0.0001). Conclusion: Based on the present results, treadmill exercise with MIIT can support cardiac against apoptosis through the enhancement of Bcl- 2 expression in the heart. Therefore MIIT may be a beneficial method for preventing heart problems in the aging. تفاصيل المقالة

Introduction: Apoptosis is a type of cell death that is essential for homeostasis. Findings on the impact of physical activity on apoptosis are contradictory. The aim of this study was to investigate the effect of high intensity interval training with curcumin on gene expression of Bax, Bcl- 2, and Caspase- 3 in aged female rat hepatocytes. Methods: In this experimental study, 35 aged female, postmenopausal Wistar rats (2-year-old), were randomly assigned to five groups including control, curcumin, high intensity interval training (HIIT), curcumin with HIIT and sham. Curcumin was given at 30 mg/kg by gavage in experimental groups 3 days a week. The HIIT protocol consisted of three sessions of high intensity treadmill training per week for 8 weeks. Forty-eight hours after the last training session and gavage, the Bax, Bcl- 2, and Caspase-3 genes expression were measured in the hepatocytes. Results: The expression of Bax (P = 0.0003) and Caspase- 3 (P = 0.0006) genes increased significantly due to HIIT, while curcumin reduced this increase (P≤0.05). Bcl- 2 gene decreased due to HIIT (P = 0.001), and Curcumin with HIIT increased Bcl- 2 (P≤0.05). Conclusion: HIIT and curcumin had an antagonistic effect on expression of apoptosis-regulating genes in hepatocytes. تفاصيل المقالة

Introduction: Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is the most common chronic liver disorder. In this study, combined therapy with resveratrol supplementation alone or in combination with interval and continuous exercise trainings was considered on apoptosis and lipid profiles in the liver tissue of rats with NAFLD. Methods: 56 rats were divided into two groups including control and NAFLD. The NAFLD rats were then randomly divided into seven experimental groups including, patient, saline, resveratrol (RSV), continuous exercise (CT), interval exercise (IT), continuous exercise + RSV (CT+RSV), and interval exercise + RSV (IT+RSV). Apoptosis biomarkers, including liver Bax and Bcl- 2 levels, and lipid profiles including High-density lipoprotein (HDL), Low-density lipoprotein (LDL), total cholesterol (Cho) and triglyceride (TG), were measured using specific ELISA kits. Statistical analysis was performed using one-way analysis of variance (ANOVA) with Tukey’s post hoc test at a significant level of 0.05. Results: Resveratrol supplementation alone or in combination with exercise trainings significantly decreased the serum LDL, Cho and TG levels (p<0.05), while this combined therapy significantly increased the HDL level (p<0.05). RSV alone or in combination with interval and continuous trainings significantly decreased Bax level (p<0.001), but significantly increased the Bcl- 2 level (p<0.001). Conclusion: NAFLD is strongly associated with liver cells apoptosis and abnormality in lipid profiles. Although resveratrol alone has an anti-apoptotic and lipid profiles modulating properties, combined therapy with interval and continuous trainings can be more effective. تفاصيل المقالة