عمدتا ورودی اولین نقطۀ اتصال بیرون و درون ابنیه است. این عنصر در دوره‌های تاریخی برحسب دلایلی متفاوت طرحی متنوع یافته است. به نظر می‌رسد می‌توان از طریق بررسی ورودی خانه‌ها و ارتباط آنها با گذر به عوامل سازنده اتصال درون و بیرون ابنیه در یک دوره اشاره نمود. در پژوهش حاضر به بررسی تناسب ورودی و گذر در 20خانه تاریخی قاجاری در محلات شاه‌رکن الدین، قلعه و لوریان دزفول پرداخته شده است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه‌ای و بازدیدهای میدانی از محله‌های یادشده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد؛ سه گونه تعامل ورودی و گذر در بافت تاریخی دزفول شامل؛ فضاهای شکل‌ یافتۀ ورودی گذر اصلی؛ ورودی در گذر کم‌عرض؛ ورودی در بن‌بست، وجود دارد که در شکل‌گیری آن عواملی مانند اقلیم، جهت‌گیری معبر نسبت به جهت شمال، میزان شارش افراد و رتبه گذر در ارتباط درون محله‌ای و برون بافتی موثر است.