هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شفقت درمانی و آموزش گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری دختران نوجوان (پایه دهم و یازدهم ) شهر کرج بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری و گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم و یازدهم متوسطه دوم شهر کرج در سال 1400-1399 تشکیل دادند که از بین آن ها به صورت هدفمند 45 نفر (هر گروه 15 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس تاب آوری کودک و نوجوان انگارو لیبنبرگ (CYRM-28) (۲۰۰۹) جمع آوری شد. مداخله شفقت درمانی طی 8 جلسه 5/1ساعته و مداخله آموزش گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی طی10 جلسه 5/1 ساعته انجام شد؛ اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. داده های پژوهش، به روش تحلیل واریانس آمیخته (با اندازه گیری مکرر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون ها، شاخص لاندای ویلکز در سطح 01/0 معنی دار است. همچنین در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با کنترل اثر پیش آزمون ها، شاخص لاندای ویلکز در سطح 01/0 معنی دار است. به عبارت دیگر می توان ادعا کرد که در "تاب آوری" بین گروه های آزمایش و آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین مجذور سهمی اتا حامی از آن است که 81 درصد و 8/75 درصد از تغییرات همزمان متغیر وابسته (تاب آوری) به ترتیب مرتبط به گروه (آموزش شفق درمانی و شناختی درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) است. همچنین یافته ها نشان داد بین اثربخشی دو مداخله آموزش گروهی شفقت درمانی و آموزش گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در تاب آوری تفاوت وجود دارد. Manuscript profile