مقدمه و هدف: در دهه های اخیر چربی ها و ترکیب های وابسته به آنها در پلاسمای افراد سالم و بیمار مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان عوامل خطرساز برای بیماری های قلبی-عروقی مطرح شده اند. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر 15 روز مکمل دهی دارچین بر نیمرخ چربی در پاسخ به یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی بود. روش بررسی : از میان کلیه کارمندان داوطلب مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس، 24 نفر انتخاب و بر اساس توان هوازی به سه گروه همسان (یک گرم دارچین، 5/1 گرم دارچین و دارونما) تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 15 روز کپسول های دارچین را استفاده کردند. قبل و بلافاصله بعد از 30 دقیقه دویدن با شدت 55 تا 65 % حداکثر ضربان قلب روی نوار گردان از آزمودنی ها خونگیری به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t وابسته، آزمون واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (0/05 ≥p). یافته ها: فعالیت ورزشی هوازی منجر به افزایش معنی دار HDL، کاهش LDL، VLDL، TGو Cho شد (0/05 ≥p)، 15 روز مکمل دهی دارچین اثر معنی داری بر افزایش HDL، کاهش LDL، TG و Cho در پاسخ به یک جلسه فعالیت ورزشی داشت (0/05 ≥p) با این وجود اثر معنی داری بر VLDL نداشت (0/05 ≤p). نتیجه گیری: به نظر می رسد جهت بهبود پاسخ نیمرخ چربی به یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی می توان از 15 روز مکمل دهی دارچین استفاده نمود. Manuscript profile

زمینه و هدف: پوکی استخوان در سالمندی از شایع ترین بیماری های متابولیکی استخوان است. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) همراه با عصاره بهار نارنج (CA) بر آلکالین فسفاتاز استخوانی (BALP) و استئوکلسین (OCN) در بافت فمور موش¬های صحرایی ماده سالمند بود. مواد و روش¬ها: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی ماده سالمند به طور تصادفی به گروه¬های (1) کنترل (C) (2) MICT، (3) HIIT، (4) MICT+CA، (5) HIIT+CA، (6) CA و (7) گروه شم (نرمال¬سالین) (Sham) تقسیم شدند. تمرینات HIIT با شدت 85% تا 110% VO2max و تمرینات MICT با شدت 65% VO2max انجام شد؛ مصرف بهار نارنج به میزان mg/kg/day 300 بود. نتایج: در گروه¬های CA، MICT، HIIT HIIT+CA و MICT+CA مقادیر BALP و OCN استخوانی بیشتر از گروه C بود (001/0=P). همچنین BALP در گروه MICT+CA بیشتر از گروه¬های CA، HIIT، MICT و HIIT+CA بود. مقادیر OCN در گروه MICT بیشتر از گروه HIIT بود (001/0=P). اما در گروه HIIT و MICT بیشتر از گروه¬های HIIT+CA و MICT+CA بود (001/0=P). نتیجه¬گیری: به نظر می¬رسد هرچند تمرین HIIT، MICT و CA هم به تنهایی و هم به طور تعاملی در بهبود متابولیسم استخوان موثر هستند، اما اثر تمرینات ورزشی به مراتب قوی¬تر از اثرات CA بر استئوپروز است. Manuscript profile