مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر خودکارآمدی شغلی و انگیزش یادگیری بر یادگیری غیررسمی کارکنان با در نظرگرفتن نقش میانجی یادگیری رسمی بود.
روش شناسی: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوهی گردآوری دادهها توص
چکیده کامل
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر خودکارآمدی شغلی و انگیزش یادگیری بر یادگیری غیررسمی کارکنان با در نظرگرفتن نقش میانجی یادگیری رسمی بود.
روش شناسی: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوهی گردآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل همه ی کارکنان شاغل در شرکت آب منطقهای خراسان رضوی به تعداد 400 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد و تعداد 196 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که گزینش آنها با استفاده از روش طبقهای نسبتی صورت گرفت. جهت اطمینان از برگشت پرسشنامهها تعداد 205 پرسشنامه در جامعه آماری توزیع شد. بهمنظور گردآوری دادههای پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی شغلی، انگیزش یادگیری، یادگیری غیر رسمی و یادگیری رسمی استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ آنها به ترتیب 76/0، 76/0، 65/0 و 86/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آنها با استفاده از نظر متخصصان تایید شد. تجزیهوتحلیل دادهها به روش مدلیابی معادلات ساختاری و با استفاده از دو نرمافزار SPSS و LISREL انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد: بین متغیرهای خودکارآمدی شغلی و یادگیری غیررسمی و همچنین بین متغیرهای انگیزش یادگیری و یادگیری غیررسمی رابطه مستقیم و معنیداری وجود ندارد. بین متغیرهای یادگیری رسمی و یادگیری غیررسمی و همچنین بین هر کدام از متغیرهای خودکارآمدی شغلی و انگیزش یادگیری بهطور مستقیم با یادگیری رسمی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. متغیرهای خودکارآمدی شغلی و انگیزش یادگیری به واسطه نقش میانجی یادگیری رسمی با یادگیری غیررسمی رابطه غیرمستقیم و معنیداری داشتند.
نتیجه گیری: بنابراین براساس یافتههای پژوهش نقش میانجی یادگیری رسمی و رابطه مستقیم بین متغیر یادگیری رسمی نیز با متغیر یادگیری غیررسمی تایید گردید. اما مسیر مستقیم خودکارآمدی شغلی و انگیزش یادگیری با یادگیری غیررسمی تایید نشد بلکه رابطه این مسیر با میانجیگری یادگیری رسمی تایید گردید.
پرونده مقاله