گوشت مرغ از جمله مواد غذایی بسیار فسادپذیر است. پوشش‌دهی و بسته‌بندی با اتمسفر اصلاح شده از جمله روش‌های جدید افزایش ماندگاری گوشت‌ها می‌باشند. تأثیر پوشش خوراکی کاراگینان 1 درصد حاوی اسانس پونه کوهی 5/1 درصد به همراه بسته‌بندی با اتمسفر اصلاح شده (۵٪ O2، ۶۰٪ N2، ۳۵٪ Co2)، برکیفیت گوشت مرغ در دمای یخچال در این مطالعه بررسی گردید. پس از تقسیم نمونه‌ها به سه گروه بدون پوشش (کنترل)، پوشش‌دهی شده با کاراگینان و پوشش‌دهی شده با کاراگینان و اسانس پونه کوهی، به مدت 21 روز در دمای یخچال نگهداری شدند و در فواصل معین زمانی ( روزهای ۰، ۳، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۸ و ۲۱) جهت آزمون‌های میکروبی (بار میکروبی سایکروفیل و مزوفیل)، شیمیایی (pH، مقادیر مواد ازته فرار (TVN) و تیوباربیتوریک اسید (TBA) ) و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بررسی باکتریایی، تیمار کاراگینان و تیمار کاراگینان حاوی اسانس پونه کوهی نسبت به گروه کنترل، اثر معناداری بر به تعویق انداختن روند افزایش بار باکتریایی سایکروفیل و مزوفیل داشت. از نظر شیمیایی نیز تیمار ترکیبی کاراگینان- پونه کوهی مقادیر TBA، TVN و pH کمتری نسبت به دو گروه دیگر در طول نگهداری نشان داد (001/0> P). همچنین تیمار کاراگینان و تیمار کاراگینان حاوی اسانس پونه کوهی باعث حفظ سنجه‌های حسی در سطح قابل قبول به مدت ۶ و ۱۲ روز شدند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، پوشش کاراگینان به تنهایی مدت زمان ماندگاری فیله‌های مرغ را ۶ روز افزایش داد و پوشش کاراگینان- اسانس پونه کوهی توانست این مدت زمان ماندگاری را به مدت ۱۲ روز افزایش دهد. پرونده مقاله

تب کیو یک بیماری زئونوز و عامل آن کوکسیلا بورنتی است. حیوانات اهلی مهمترین مخزن کوکسیلا هستند و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تولید مثلی آن را دفع می کنند. آلودگی انسان و حیوانات عمدتاً از طریق استنشاق آئروسل ها می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع کوکسیلا بورنتی در شیر و سرم گاوهای شیری ارجاعی به بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران و همچنین ارتباط آن با تعیین کننده های میزبانی و مدیریتی می باشد. در این تحقیق نمونه های خون و شیر 86 رأس گاو شیری جمع آوری گردید و سرم های تهیه شده به روش الایزا از نظر حضور آنتی بادی علیه کوکسیلا بورنتی و نمونه های شیر به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز از نظر حضور کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند. شیوع کوکسیلا بورنتی در شیر و سرم به ترتیب 65/4% و 49/3% بود. رگرسیون لاجستیک تک متغیره نشان داد شانس آلودگی(نسبت شانس 17/1 و فاصله اطمینان 95% 52/1- 89/0) با افزایش سن افزایش می یابد (05/0<P) و سن 4/3% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. شانس آلودگی گاوهای صنعتی 81/2 برابر نژاد بومی (فاصله اطمینان 95% 02/15- 53/0) بود (05/0<P) و مدیریت 1/4% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. وضعیت باروری 8/3% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد و شانس آلودگی گاوهای نابارور 16/3 برابر گاوهای بارور (فاصله اطمینان 95% 37/28-35/0) بود (05/0<P). مطالعه حاضر وجود کوکسیلا بورنتی در شیر گاوها و ارتباط آن با ناباروری گاوها را اثبات نمود و بایستی اقدامات لازم جهت کنترل و پیشگیری مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

کیتوزان، یک پلی‌مر غیرسمی که از داستیلاسیون کیتین به‌دست می‌آید، به دلیل استفاده های تجاری فراوانی که در صنایع غذایی دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر توانایی کیتوزان و نانوذرات کیتوزان در حساس کردن اشریشیا کلای O157:H7 به pHهای پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور سلول‌های اشریشیا کلای O157:H7 در محیط‌ TSB با pH برابر با 4 و 5 ایجاد شده به‌وسیله اسیدهای کلریدریک و استیک با غلظت-های صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد کیتوزان و نانوکیتوزان به مدت یک ساعت مواجه گردید. کیتوزان اثر ضدمیکروبی مشخصی را در pH برابر 5 نشان نداد اما نانوکیتوزان در غلظت 2/0 درصد سلول‌های اشریشیا کلای O157:H7 را به این pH حساس‌تر کرد. اثر ضدمیکروبی کیتوزان و نانوکیتوزان با کاهش pH به 4 افزایش یافت به‌گونه‌ای که در این pH، کیتوزان در غلظت 2/0 درصد و نانوکیتوزان در غلظت‌های 1/0 و 2/0 درصد اثرات ضدمیکروبی قابل توجهی را علیه اشریشیا کلای O157:H7 نشان دادند به‌طور کلی اثرات ضدمیکروبی بیشتر نانوکیتوزان نسبت به کیتوزان احتمالاً به دلیل افزایش سطح آن و در نتیجه افزایش تمایل آن نسبت به سلول‌های باکتری می‌باشد. نتایج رنگ آمیزی فلورسانس نشان داد که کیتوزان و نانوکیتوزان اثرات ضدمیکروبی خود را با اختلال در عملکرد غشاء سلولی باکتری ایجاد می‌کنند پرونده مقاله

شمارش کلی بار میکروبی گوشت چرخ‌کرده گاو به‌‎روش مرجع و مطابقت نتایج با استانداردهای موجود از جمله کارهای آزمایشگاهی معمول است. از سوی دیگر سرعت دست‌یابی به‌ نتایج از نکات ویژه مد نظر به‌منظور اطمینان از کیفیت محصول تولیدی می‌باشد. با تکیه بر این موضوع، بهره‌گیری از تکنیک امپدانس به‌عنوان روشی نسبتاً سریع در ارزیابی بار میکروبی گوشت چرخ‌کرده گاو مد نظر واقع شد که با صرف وقت کم‌تر، دست‌یابی سریع‌تر به نتایج را میسر می‌سازد. هم‌چنین در این مطالعه مطابقت نتایج حاصله روش امپدانس با نتایج روش مرجع، اندازه‌گیری pH و میزان ازت فرار مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی 80 نمونه گوشت چرخ کرده گاو تهیه و با استفاده از روش‌های امپدانس و مرجع از نظر شمارش کلی بار میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. هم‌چنین مقدار ازت فرار و pH اندازه‌گیری شد. روش مرجع، امپدانس و pH بر اساس دستورالعمل‌های مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران انجام پذیرفت و سپس منحنی‌های انطباق چهار روش با یکدیگر و معادله‌های منحنی‌های مذکور با استفاده از روش‌های آماری و نرم‌افزار Excel به‌دست آمد. بر اساس نتایج، میزان تطابق روش امپدانس با روش مرجع شمارش کلی بار میکروبی 93/39 درصد بود. هم‌چنین میزان تطابق روش امپدانس با مقدار ازت فرار در کل داده‌ها 69/8 درصد و نیز میزان تطابق روش امپدانس با میزانpH ، 71/4 درصد به‌دست آمد. نتیجه نهایی آن‌که بر اساس مقادیر انطباق فوق‌الذکر صرفاً استفاده از روش امپدانس به‌عنوان یک روش جایگزین در ارزیابی بار میکروبی گوشت‌های چرخ کرده قابل توصیه می‌باشد. پرونده مقاله

از جمله روش های افزایش مدت‌زمان ماندگاری گوشت پوشش دهی آن است. در این مطالعه تأثیر پوشش خوراکی کاراگینان 1 درصد حاوی اسانس پونه کوهی 5/1 درصد بر کیفیت گوشت مرغ در دمای یخچال مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه ها به سه گروه بدون پوشش (کنترل)، پوشش دهی شده با کاراگینان و پوشش دهی شده با کاراگینان و اسانس پونه کوهی تقسیم شدند. نمونه‌ها به‌مدت 21 روز در دمای یخچال نگهداری شد و برای انجام آزمون های میکروبی (بار میکروبی سایکروفیل و مزوفیل)، شیمیایی {pH، مقادیر مواد ازته فرار (TVN) و تیوباربیتوریک اسید (TBA)} و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی باکتریایی نشان داد که تیمار کاراگینان و تیمار کاراگینان حاوی اسانس پونه کوهی نسبت به گروه کنترل، اثر معناداری در به تعویق انداختن روند افزایش بار باکتریایی سایکروفیل و مزوفیل داشته است. از نظر شیمیایی نیز تیمار ترکیبی کاراگینان- پونه کوهی، مقادیر TBA، TVN و pH کمتری نسبت به دو گروه دیگر در طول نگهداری نشان داد (01/0>P). همچنین از نظر فاکتورهای حسی نیز تیمار کاراگینان و تیمار کاراگینان حاوی اسانس پونه کوهی باعث حفظ فاکتورهای حسی در سطح قابل‌قبول به‌مدت 3 و 9 روز شدند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، پوشش کاراگینان به‌تنهایی مدت‌زمان ماندگاری فیله های مرغ را افزایش نداد، اما پوشش کاراگینان- اسانس پونه کوهی توانست مدت‌زمان ماندگاری را تا روز 9 افزایش دهد. پرونده مقاله

آنفلوانزای اسبی یک بیماری حاد، عفونی و بسیار مسری تنفسی است که توزیع جهانی داشته و با میزان ابتلای بالا و میرایی کم همراه می‌باشد. بیماری در اسب توسط دو تحت تیپ H7N7 و H3N8 جنس A ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود. مهم ترین علایم بالینی بیماری در اسب تب، سرفه و ترشحات بینی است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی و فاکتورهای خطر آنفلوانزای اسبی به روش الایزا در استان خوزستان بود. نمونه های خون از 184 رأس اسب به صورت تصادفی از شهرهای اهواز، رامهرمز، شوش، شوشتر، ماهشهر و آبادان تهیه شد. شیوع سرمی ویروس آنفلوانزا 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد، 77/10-97/3 درصد) بود. رگرسیون لاجستیک چندمتغیره نشان داد که سن، جنس، سابقه بیماری تنفسی، سابقه خروج از استان، وضعیت بدنی، نوع استفاده، اندازه گله و موقعیت جغرافیایی 45 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کنند. البته تنها سابقه خروج، روی آلودگی تأثیر معنی داری داشت (01/0>p). فراوانی نسبی موارد مثبت در اسبان دارای سابقه خروج و بدون سابقه خروج از استان به ترتیب 16 و 92/0 درصد بود و شانس آلودگی اسبان دارای سابقه خروج 57/20 برابر (فاصله اطمینان 95 درصد: 97/161-61/2) اسبان بدون سابقه خروج بود و این فاکتور 6/21 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. این بررسی تأیید کرد ویروس آنفلوانزا در اسبان استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیرانه باید مد نظر سیاست گذاران بهداشتی و اسب داران قرار گیرد. پرونده مقاله

اگرچه در برخی از بیماری‌ها همچونکولیک اسب تغییری با اهمیت در فشار‌‌خون ایجاد می‌شود، اما اندازه‌گیری آن در معاینه بالینی دام‌ها معمول نمی‌باشد.هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین مقادیر طبیعی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در اسبان عرب ایرانی بود. این مطالعه روی50 رأس اسب عرب ایرانی به ظاهر سالم با سن بیشتر از 6 ماه و نگه داری شده در شهر اهوازبه انجام رسید.پس از مقید کردن اسبان در باکس و اخذ سابقه، علائم حیاتی، اندازه‌گیری ارتفاع جدوگاهمحیط دم، ثبت فشارخون با استفاده از دستگاه فشارسنج مخصوص کودکان به انجام می‌رسید.اینکار با قراردادن کاف در اطراف قاعده دم انجام می‌شد واندازه‌گیری فشارخون حداقل با فاصله 2 دقیقه تکرار شده و میانگین اعداد به دست‌آمده به‌عنوان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک ثبت می‌گردید.نتایج به‌دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و با بهره بردن از آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون Tبرای دو نمونه مستقل و همبستگی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته ها مشخص کرد که میانگین خطای معیار فشارخون سیستولیک و دیاستولیک اسبان مورد بررسی به ترتیب 8/1±123‌ و ‌7/1±6/69 میلی متر جیوه بوده‌است و فقط بین ارتفاع جدوگاه و فشاردیاستولیک اختلاف مستقیم و معنی‌دار تشخیص داده‌شد. نتایج نشان داد که اندازه‌گیری فشارخون به روش سمعی می‌تواند در شرایط فیلد به راحتی صورت پذیرد.همچنین ارقام به دست آمده با این روش با مقادیر ارائه گردیده به روش‌های دیگر که به امکانات و ابزارهای بیشتری نیاز دارند قابل مقایسه می‌باشد. پرونده مقاله

ارزیابی دستگاه قلبی- عروقی، یکی از مراحل با اهمیت در معاینه دام‌ها و روشی جهت تعیین سلامت این دستگاه می‌باشد در این بین، بررسی مایع پریکارد می‌تواند تا حد زیادی به ارزیابی سلامت قلب کمک نماید. بدین منظور از خون و مایع پریکارد تعداد 60 رأس گاومیش به ظاهر سالم کشتارشده در کشتارگاه اهواز، نمونه گیری صورت گرفت. نمونه‌های مایع پریکارد از نظر رنگ، شفافیت، وجود یا عدم وجود لخته و همچنین حجم، وزن مخصوص، شمارش سلولی و نیز غلظت فیبرینوژن، پروتئین و گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند. در تمامی نمونه ها، مایع پریکارد رنگ کهربایی داشته و نیمه شفاف بود و در صورت جمع‌آوری در لوله‌های فاقد ماده ضدانعقاد، به سرعت منعقد می‌گشت. متوسط و خطای استاندارد حجم مایع پریکارد 8/17±4/37 میلی‌لیتر، وزن مخصوص آن 0004/±1021، تعداد گلبول‌های قرمز و سفید مایع مذکور به ترتیب 3000±9000 و160±3300 سلول در میکرولیتر و نیز غلظت فیبرینوژن و پروتئین تام آن به ترتیب 2/4±9/146 و 07/0±05/2 گرم در دسی لیتر و مقدار گلوکز آن هم 5/9±3/100 میکروگرم در دسی لیتر تعیین گردید. فراوانی نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌های مایع پریکارد نیز به ترتیب 6/1±2/52، 7/1±1/46، 2/0±3/1 و 2/0±8/0 درصد بود. به نظر می‌رسد که مایع پریکارد گاومیش رودخانه‌ای خوزستان، ویژگی‌هایی شبیه به مایع صفاقی گاو را داشته و همچنین شباهت برخی مشخصات آن به ترانسودای اصلاح شده، قابل توجه می باشد که بایستی در تحلیل نتایج پاراسنتز مایع پریکارد گاومیش‌های مشکوک به بیماری‌های قلبی به‌ویژه بیماری‌های پریکارد مدنظر قرارگیرد. پرونده مقاله

شاخص قلبی، که با تقسیم‌نمودن برون‌ده قلب بر سطح بدن به‌دست می‌آید، به عنوان پارامتری استاندارد جهت بررسی پرفیوژن بافتی شناخته می‌شود. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات شاخص فوق، به عنوان معیاری جدید جهت تخمین زمان خاتمه مایع‌درمانی در سگ‌های دچار شوک هیپوولمیک بود. به این منظور 10 قلاده سگ نژاد مخلوط انتخاب و پس از تعیین سطح بدن، برون‌ده قلب بهوسیله اکوکاردیوگرافی داپلر طی هشت مرحله اندازه‌گیری شد. پس از القاء بیهوشی و ثبت علایم حیاتی، ارزیابی شاخص قلبی در مرحله کنترل انجام گردید. شوک هیپوولمیک با خون‌گیری تا رسیدن به فشار‌خون میانگینسرخرگی بین 40 تا 50 میلی‌متر جیوه در عرض 30 دقیقه ایجاد و سپس به مدت 30 دقیقه در شرایط هیپوولمی حفظ شد. سپس سگ‌ها به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و هر گروه با محلول رینگر لاکتات (20 میلی‌لیتر بر کیلوگرم) یا هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد (5 میلی‌لیتر بر کیلوگرم) در چهار بازه زمانی 15 دقیقه‌ای احیاء شدند. تا یک ساعت پس از آخرین مرحله احیاء، سگ‌ها مورد پایش قرار گرفته و در پایان هر مرحله ارزیابی شاخص قلبی صورت پذیرفت. مشخص شد که شوک هیپوولمیک موجب کاهش معنی‌دار شاخص قلبی (1/0±3/2) نسبت به مرحله کنترل (6/0±8/4) گردیده است (05/0>p < /em>). همچنین متعاقب احیاء، شاخص قلبی افزایش یافت و در هر دو گروه به مقادیر پیش از شوک بازگشت. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می‌توان اعلام کرد که ارزیابی اکوکاردیوگرافیک شاخص قلبی، معیاری ایده‌آل جهت تخمین زمان خاتمه احیاء در سگ‌های دچار شوک هیپوولمیک می‌باشد. پرونده مقاله

اسهال پاروویروسی در سگ‌سانان، یک بیماری مهم، همراه با اسهال و استفراغ خونی می¬باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی یافته¬های اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دستگاه گوارش سگ¬های مبتلا به اسهال پاروویروسی سگ بود. بدین منظور تعداد 30 قلاده سگ مبتلا به پاروویروس، از نژادهای مختلف و در محدوده سنی بین 2 تا 11 ماه، مورد بررسی قرار¬گرفتند. در ادامه مختصات مورد نظر در دستگاه گوارش سگ¬ها، توسط دستگاه اولتراسونوگرافی لاندویند اندازه¬گیری شد. میانگین ضخامت دیواره معده، روده باریک و قولون، به¬ترتیب برای حیوانات گروه‌های A1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 38/1، 14/2، 9/0 و A2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 5/1، 96/1 و 84/0 میلی¬متر به¬دست آمد. همچنین مقادیر پارامترهای فوق برای حیوانات گروه¬های B1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، B2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، C1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال غیر¬خونی) و C2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال غیر¬خونی) نیز، تعیین شد. میانگین تعداد انقباضات پریستالتیک در روده باریک سگ¬های گروه¬های A1، A2، B1، B2، C1 و C2 هم به-ترتیب 6/1، 4/1، 18/2، 5/1، 1/2 و 4/2 ثبت شد. نتایج نشان داد که اسهال خونی می¬تواند تعداد انقباضات پریستالتیک را کاهش دهد. البته، تفاوت معنی¬داری را بین گروه¬های A و B با C نشان داد (05/0>p)، اما تفاوت بین گروه¬ A با B معنی¬دار نبود (05/0<p). همچنین تغییر در اکوژنیسیته به‌صورت هیپراکوئیک (20 درصد) و هیپواکوئیک (67/16 درصد) نیز مشاهده گردید. یافته¬های فوق می¬توانند تا حد زیادی در روند درمان اسهال سگ¬ها، کمک¬کننده باشند.

پرونده مقاله

کوکسیلوز یا تب کیو با عامل کوکسیلا بورنتی در حیوانات اهلی معمولاً به صورت تحت بالینی بروز می کند، اگرچه با سقط و ناباروری نیز همراه می باشد. نشخوارکنندگان اهلی مهم ترین مخزن عامل بیماری بوده و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تنفسی و تولیدمثلی آن را دفع می‌کنند. استنشاق آئروسل های آلوده مهم ترین راه آلودگی انسان و حیوانات است. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع سرمی تب کیو در بزها و گاومیش های منطقه اهواز بود. در این بررسی، نمونه‌های خون به طور تصادفی از 137 رأس بز و 135 رأس گاومیش در شهرستان اهواز جمع آوری گردید. سرم های تهیه شده، به روش الایزا از نظر آلودگی با کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند. شیوع سرمی تب کیو در بزهای تحت مطالعه به طور کلی 31/34 درصد (21/42-41/26 درصد، با فاصله اطمینان 95 درصد) و در گاومیش های تحت بررسی صفر درصد بود. آزمون مربع کای نشان داد شیوع بیماری در گاومیش با شیوع آن در بز تفاوت معنی‌داری دارد (001/0>p). آلودگی در بز ارتباط معنی‌داری با رده‌های سنی داشت. رگرسیون لاجستیک نشان داد که در بز نسبت شانس بین سن برحسب سال و آلودگی 57/1 (08/2- 19/1، با فاصله اطمینان 95 درصد) است (001/0>p) و با افزایش 1 سال سن حیوان، شانس آلودگی 57 درصد افزایش می‌یابد و تغییر سن، 8/10 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می‌کند. شانس آلودگی جنس ماده در بز 58/1 برابر جنس نر (47/6- 03/1 برابر، با فاصله اطمینان 95 درصد) بود (05/0>p) و جنس حیوان 5/4 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کند. مطالعه حاضر نشان داد که شیوع تب کیو در جمعیت بزهای منطقه اهواز قابل توجه می باشد. بنابراین، کوکسیلا بورنتی بایستی به عنوان یکی از عوامل عفونی زئونوز، توسط دامپزشکان و سیاست‌گذاران بهداشتی مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

ویروس لوسمی گاوان متعلق به جنس دلتا رتروویروس و خانواده رتروویریده است و باعث لنفوسیتوز پایدار و لنفوسارکوم در گاو می شود که به عنوان لکوز آنزئوتیک گاوان شناخته می شود. این بیماری باعث کاهش بازده اقتصادی قابل توجه به علت هزینه‌های لازم برای برنامه های کنترل و ریشه کنی می شود. برنامه های کنترلی لکوز از طریق غربالگری و حذف گاوهای مثبت در سرولوژی می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع سرمی ویروس لوسمی در گاوهای استان خوزستان بود. نمونه های سرم به طور تصادفی از 527 رأس گاو در اهواز، باغملک، شوشتر، گتوند، شادگان، هندیجان، بهبهان، رامهرمز و سوسنگرد جمع آوری گردیده و به روش الیزا آزمایش شدند. شیوع سرمی ویروس لوسمی گاوان 64/6 درصد (77/8-51/4 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد) بود. بررسی آماری نشان داد آلودگی با سن و نژاد رابطه معنی داری ندارد. فراوانی آلودگی در گاوهای ماده بیشتر از نر بود، اما این اختلاف معنی دار نبود و شانس آلودگی جنس ماده 6/2 برابر جنس نر (59/19- 35/0 با فاصله اطمینان 95 درصد) بود. اختلاف در شیوع آلودگی بین روش پرورش صنعتی (15 درصد) و سنتی (4/3 درصد) معنی دار بود (001/0>p) و شانس آلودگی در پرورش صنعتی 97/4 برابر (16/10- 43/2 با فاصله اطمینان 95 درصد) سنتی بود. میزان شیوع در شادگان، باغملک، بهبهان و سوسنگرد به ترتیب 5/23، 3/20، 2/7 و 7/1 درصد بود،اما آلودگی در اهواز، شوشتر، گتوند، رامهرمز و هندیجان مشاهده نشد (001/0>p). موقعیت جغرافیایی، 8/30 درصد از نوسانات بیماری را توجیه می کند. نتایجنشاندادویروس لوسمی گاواندراستانخوزستانوجود داردوبایداقداماتکنترلیوپیشگیریمدنظرسیاست گذارانبهداشتیقرارگیرد. پرونده مقاله

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد می‌گردد و معمول‌ترین نشانه های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بی‌اشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. در این مطالعه نمونه‌های خون به‌طور تصادفی از 368 رأس بز از شهرهای اهواز، هندیجان، ایذه، شوشتر، دزفول و سوسنگرد جمع‌آوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار‌ گرفت. شیوع سرمی ظاهری و واقعی مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس به ترتیب 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 67/9-47/4 درصد) و 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/17-3/10 درصد) بود. این بررسی نشان داد با افزایش سن فراوانی آلودگی نیز افزایش می یابد و شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و بیماری 08/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 35/1- 86/0) است (05/0<p). فراوانی نسبی موارد مثبت در جنس ماده بیشتر از جنس نر و شانس آلودگی جنس ماده 19/1 برابر جنس نر (فاصله اطمینان 95 درصد: 59/3- 4/0) بود (05/0<p). شانس آلودگی در بزهای دارای سابقه اسهال 38/4 برابر بزهای بدون سابقه اسهال (فاصله اطمینان 95 درصد: 96/9-92/1) بود (001/0>p). شیوع سرمی در اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، هندیجان و سوسنگرد به ترتیب 06/8، 5، 92/4، 33/13، 67/2 و 5 درصد بود (05/0<p). این مطالعه تأیید نمود که مایکوباکتریوم‌ اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیری بایستی مد ‌نظر سیاست‌گذاران بهداشتی قرار‌ گیرد. پرونده مقاله

از ویژگی‌های آب الکترولیز شده می‌توان به ارزان، ایمن و بی‌خطر بودن و عدم تأثیر سوء بر محیط‌زیست اشاره کرد. هدف مطالعه حاضر بررسی مدت‌زمان مواجهه با آب الکترولیز شده خنثی بر کاهش آلودگی به سالمونلا تیفی‌موریوم و اشریشیا کلی در پوست و فیله ماکیان تازه بود. بدین منظور از آب الکترولیز شده خنثی با غلظت کلر فعال ppm 100 استفاده شد. همچنین مدت‌زمان مواجهه 1, 5, 10, 15 و 30 دقیقه بر روی پوست و فیله تلقیح شده به ترتیب با میزان log/cm2 6 و log/g 6 از باکتری‌های فوق‌الذکر در نظر گرفته شد.. بر اساس نتایج، میزان کاهش باکتری‌های مورد مطالعه در تیمار فیله و پوست با آب الکترولیز خنثی نسبت به آب مقطر معنی‌دار بود (01/0>P). تیمار فیله با آب الکترولیز خنثی به مدت 15 دقیقه، باعث از بین رفتن کامل باکتری اشریشیا کلی شد به‌گونه‌ای که این باکتری درروش کشت سطحی قابل شناسایی نبود. بیشترین میزان کاهش اشریشیا کلی در تیمار آب الکترولیز خنثی در پوست ، در زمان 30 دقیقه، log/cm2 63/2 بود. همچنین بیشترین کاهش سالمونلا تیفی‌موریوم در تیمار فیله و پوست با آب الکترولیز خنثی در زمان 30 دقیقه به ترتیب log/g 51/2 و log/cm254/2 بود. بنابر نتایج این مطالعه، استفاده از آب الکترولیز خنثی در شستشوی لاشه مرغ‌های کشتار شده در خط تولید و چیلرهای کشتارگاه طیور می‌تواند به‌عنوان یک روش ضدعفونی مناسب موردتوجه قرار گیرد. پرونده مقاله