Manuscript profile

Manuscript profile

زمینه و هدف: چای سبز به عنوان داروی موثر برای درمان بیماری‌های مختلف در طب سنتی در نظر گرفته شده است که دارای آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی است. سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یکی از شایع‌ترین اختلالات غدد درون ریز در زنان در سنین باروری است که اغلب با سندرم متابولیک همراه است. هدف از این مطالعه اثر عصاره چای سبز بر سندرم تخمدان پلی‌کیستیک القا شده توسط لتروزول بر میزان هورمون‌های جنسی در موش‌های صحرایی ماده بالغ می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، در مجموع 48 سر موش صحرایی ماده به صورت تصادفی به 8 گروه 6 تایی تقسیم شدند : گروه کنترل سالم ، گروه تجربی سالم (دریافت کننده عصاره چای سبز در دوزهای 50، 100، 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ)، گروه کنترل آسیب تخمدانی (دریافت کننده لتروزول به میزان 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ)، گروه تجربی آسیب تخمدانی( دریافت کننده عصاره چای سبز و لتروزول به صورت گاواژ). حیوانات 24 ساعت بعد از آخرین دوز درمانی در روز 29 بیهوش شدند و بلافاصله نمونه خونی آنها جمع‌آوری شد. سرم برای سنجش میزان تستوسترون، استرادیول، LH و FSHاستفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تیمار لتروزول به صورت معنی‌داری موجب افزایش میزان تستوسترون، استرادیول،LH و کاهشFSH شد. همچنین تیمار عصاره چای سبز باعث کاهش معنی‌دار تستوسترون، استرادیول، LH و افزایش FSH در گروه تجربی آسیب تخمدانی شد. بحث: این نتایج اطلاعات حمایت کننده از پتانسیل بالینی قوی عصاره چای سبز برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک را فراهم می کند. Manuscript profile

زمینه و هدف: واریکوسل یکی از شایع ترین علل ناباروری در مردان دارد. مطالعات گوناگونی در خصوص درمان واریکوسل و تغییرات هورمونی بیضه ها صورت گرفته است. یکی از درمان های غیرتهاجمی واریکوسل درمان با گیاه زیرفون(Tilia platyphyllos L.) به عنوان یک دارویی در درمان زخم معده، اسپاسم و آرام بخش استفاده می شود. ترکیبات شیمیایی همانند ترپنوئیدها و فلاونوئیدها در گیاه زیرفون شناسایی شده است. هدف بررسی اثر عصاره گیاه زیرفون بر آسیب شناسی بیضه موش های صحرایی سالم و واریکوسلی انجام گرفت. روش کار: در این تحقیق 48 سر موش صحرایی به صورت تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، گروه های سالم دریافت کننده عصاره زیرفون (50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت خوراکی، روزانه)، کنترل نابارور(جراحی واریکوسل)، گروه های واریکوسلی همراه با عصاره زیرفون(50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت خوراکی، روزانه). پس از 60 روز خون گیری و آزمایشات هورمونی و بافتی بیضه انجام شد و داده ها با آنالیز واریانس یک عاملی ارزیابی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان هورمون تستوسترون کاهش و میزان هورمون LH و FSH افزایش معناداری در حیوانات کنترل واریکوسل در مقایسه با کنترل سالم نموده است. تیمار عصاره زیرفون از تغییرات هورمون های جنسی جلوگیری کرده و سبب بهبود معناداری در میزان هورمون های جنسی و بافتی حیوانات نابارور شده است. نتیجه گیری: ظاهرا زیرفون به عنوان عامل آنتی اکسیدانی در برابر آسیب های القاء واریکوسل در موش صحرایی عمل می کند. Manuscript profile

زمینه و هدف: در سال‌های اخیر فناوری نانو اشکال جدیدی از مواد را تولید کرده است که مؤثرتر از پیشینیان خود هستند. منیزیم نقش کلیدي در بسیاري از فرآیندهاي بیولوژیکی دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانواکسیدمنیزیم در ایسکمی رپرفیوژن (I/R) کلیوی بعنوان مـشكل شـايع جراحي هـاي عروق كليه يا پيوند كليه، در مدل موش صحرایی نر انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه القای آسیب I/R از طریق بستن پدیکل کلیوی چپ به مدت 20 دقیقه انجام شد. حیوانات با استفاده از نانو اکسیدمنیزیم (دوزهای 25/1، 5/2 و 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به مدت 30 روز با استفاده از گاواژ تجویز گردید و سپس نمونه خونی جمع آوري شد و تغییرات آلبومین، توتال پروتئین، اوره و کراتینین سرم بررسی گردید و داده‌هاي حاصل مورد آنالیز آماري قرارگرفت (05/0>p). نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که تیمار نانواکسیدمنیزیم به موش‌های صحرایی آسیب دیده‌ی ایسکمی رپرفیوژن کلیه به طور معنی داری سطح اوره و کراتینین سرم را کاهش و میزان آلبومین و توتال پروتیین سرم را افزایش می دهد. نتیجه‌گیری: تیمار نانواکسیدمنیزیم عملکرد کلیه را حفظ کرده و احتمالا توانسته بعنوان یک وازودیلاتور قوی، آسیب هاي وارده به کلیه متعاقب القا ایسکمی رپرفیوژن را کاهش دهد.از آسیب بافتی پس از آسیب I / R در موش جلوگیری می کند. Manuscript profile

در سال‌های اخیر استفاده از پلاسمای سرد در فشار اتمسفری به عنوان یک استراتژی درمانی جدید و امیدبخش جهت توقف خونریزی و بهبود زخم‌‌های پوستی در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی اثر بافتی‌پاتولوژیکی پلاسمای آرگون سرد در فشار اتمسفری در بهبود زخم تمام ضخامت پوست و افزایش سرعت انعقاد خون در موش‌های صحرایی بود. 48 سر موش صحرایی نر بالغ به‌ دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند. تحت شرایط بیهوشی، زخم پوستی به قطر 15 میلی‌متر در پشت موش‌ها ایجاد گردید و‌ مدت زمان انعقاد خون اندازه‌گیری شد. در گروه درمان بلافاصله پس از ایجاد زخم، پوست موش‌ها یک‌‌بار و به‌مدت 30 ثانیه تحت تابش پلاسما قرار گرفتند و همزمان مدت زمان انعقاد خون اندازه‌گیری گردید. سپس موش‌های گروه کنترل و تیمار به ترتیب در روزهای صفر، 7 و 21 پس از ایجاد زخم با اتر آسان‌کشی شدند. سپس زخم و پوست سالم اطراف آن جدا شد و پس از انجام رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی بافت‌شناسی قرار گرفت. تابش پلاسما سرعت انعقاد خون در زخم پوستی در شرایط In vivo را افزایش داد. بر ‌اساس یافته‌های آسیب‌شناسی بافتی، موش‌های گروه درمان با پلاسما، به طور معنی‌داری (05/0>p) روند بهتری را در التیام زخم‌ تمام ضخامت پوستی نشان دادند. بنابراین پلاسمای سرد آرگون می‌تواند جهت افزایش سرعت انعقاد خون و بهبود روند ترمیم در زخم‌های پوستی مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile

آمینوگلیکوزیدها اغلب در ترکیب با آنتی‌بیوتیک‌ها‌ی بتالاکتام مورد استفاده قرار می گیرند. اثرات ضد باکتری سریع، در دسترس بودن، قیمت منطقی و ایجاد مقاومت کم موجب انتخاب دارویی آن‌ها برای درمان عفونت‌های متعدد تهدیدکننده زندگی شده است. از طرف دیگر اثرات سمیت کلیوی آمینوگلیکوزیدها باعث شده که نتوان به صورت طولانی مدت از آنها استفاده نمود. استفاده از عصاره های گیاهی به منظور کاهش آسیب های ایجادشده توسط مواد آسیب رسان از دیرباز مورد توجه واقع شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی خاصیت محافظت کنندگی عصاره گیاه گزنه در برابر جراحات کلیوی ناشی از مصرف جنتامایسین در موش‌های صحرایی انجام گرفته است. بدین منظور، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 9 گروه 5 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل سالم، 2- گروه کنترل منفی که tween 20 دریافت کرد، 3- گروه کنترل بیمار که فقط جنتامایسین (mg/kg 100) دریافت کرد، گروه‌های 4 تا 6 به ترتیب عصاره گزنه با غلظت‌های (mg/kg 50، 100 و 200) به صورت خوراکی دریافت کردند و گروه‌های 7 تا 9 هم زمان با عصاره گزنه، جنتامایسین (mg/kg 100) نیز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش (28 روز) نمونه‌های خونی برای ارزیابی کارکرد کلیه ها تهیه شد و بافت کلیه برای آسیب شناسی بافتی جدا گردید.جنتامایسین به‌تنهایی موجب آسیب بافت کلیه شد و سطح سرمی اوره و کراتینین را به طور معنی داری افزایش داد (05/0p<). درحالی‌که، تجویز هم زمان عصاره گزنه و جنتامایسین به طور معنی داری موجب کاهش فراسنجه های سرمی مذکور گردید (05/0p<). همچنین آسیب شناسی بافتی نشان دهنده بهبود ساختار بافتی کلیه در موش های تحت درمان با عصاره گزنه بود. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت گیاه گزنه با دارا بودن منابع آنتی اکسیدانی می‌تواند از سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین جلوگیری کند. Manuscript profile

سرطان پستان در سگ و گربه بعد از تومورهای پوستی، شایع ترین نوع سرطان می باشد. هرگونه اختلال در روند آپوپتوز سبب ایجاد و رشد سلول های سرطانی می شود. کاسپازهای 3 و 9 به عنوان کاسپازهای اجرایی و القاگر نقش مهمی در فرآیند آپوپتوز دارند. این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره گیاه زیرفون بر بیان ژن کاسپاز های 3 و 9 در رده سلول سرطانی غدد پستانی سگ انجام شد. سلول های سرطانی غدد پستانی سگ (cf41.mg) در مجاورت دوزهای 5، 10، 25، 50 و100 میکرومولار از عصاره زیرفون در محیط کشت به مدت 24، 48 و 72 ساعت پاساژ داده شدند. جهت بررسی میزان سلول های زنده پس از انجام پاساژ از روش MTT (microculture tetrajolium test) استفاده شد. برای فهم مکانیسم های درگیر در القای مرگ سلولی در زمان های مذکور،RNA استخراج و CDNA سنتزشده و میزان بیان ژن کاسپاز های 3 و 9 با استفاده از پرایمرهای مختص به آنها به روشreal time PCR و RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند. فعالیت ضدسرطانی این عصاره پس از 48 ساعت و با دوز 25 میکرومولار بیشترین تاثیر را داشت. نتایج آزمونRT-PCR حاکی از بیان ژن کاسپاز های 3 و 9 در نمونه های تیمارشده در زمان های 24، 48 و 72 ساعت بود. همچنین میزان بیان ژن کاسپاز 3 در دوزهای 10 و 100 میکرومولار و بیان کاسپاز 9 در دوز10 میکرومولار بیشتر از بقیه بود. نتایج حاصل از این مطالعه تأیید کننده اثر مهاری عصاره گیاه زیرفون بر تکثیر رده سلول های سرطانی غدد پستانی سگ (cf41.mg) می باشد. Manuscript profile

سلنیوم عنصری مهم در تغذیه و بخش ضروری چندین پروتئین با ویژگی‌های کاتالیزوری و ساختاری می‌باشد. نانوذرات سلنیوم اثر بالاتر و سمیت کمتری نسبت به عنصر سلنیوم دارند. مطالعه حاضر با هدف نشان دادن نقش قوی نانوذرات سلنیوم در حفاظت از آسیب ناشی از ایسکمی/ بازخونرسانی (Ischemia/Reperfusion; I/R) کلیه، در مدل موش صحرایی نر انجام شده¬است. بدين منظور با بستن شریان کلیوی چپ به مدت 20 دقیقه، آسیب I/R ایجاد گردید. تعداد 54 سر موش‌ صحرایی نر نزاد ویستار به-صورت تصادفی به گروه¬هاي کنترل سالم، شاهد جراحی، 3 گروه تجربی سالم دریافت‌کننده فقط نانوذرات سلنیوم با دوزهای 25/0، 5/0 و 1 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن، کنترل I/R و 3 گروه موش‌‌های I/R دریافت‌کننده نانوذرات با دوزهای فوق، تقسیم شدند (6=n). 30 روز پس از انجام تيمارها، حیوانات آسان¬كشي شدند و سرم آن¬ها از نظر بیوشیمیایی و بافت كليه از ديدگاه هیستوپاتولوژی، مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوذرات سلنیوم در گروه¬های I/R به طور معني‌داری باعث کاهش سطوح اوره و کراتینین سرم (001/0˂p) و افزایش معنی‌دار میزان پارامترهای آنتی‌اکسیدانی کاتالاز، گلوتاتیون‌پراکسیداز و سوپراکسید‌دیسموتاز و کاهش معنی‌دار سطح مالون‌دی‌آلدئید (001/0˂p) نسبت به گروه¬ کنترل I/R و گروه‌های تجربی I/R و بهبود آسیب بافت‌ کلیه شد (001/0˂p). يافته¬هاي تحقيق حاضر نشان داد که نانوذرات سلنیوم دارای اثرات محافظت‌کنندگی در برابر آسیب ناشی از ایسکمی/ بازخونرسانی کلیوی است و این اثر محافظتی می‌تواند به‌دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن در بهبود آسیب¬های ناشی از رادیکال‌های آزاد در جريان فرآیند مذكور در کلیه باشد و از این طریق باعث کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود ساختار بافت کلیه می‌گردد. Manuscript profile

کرفس (Apium graveolens) گیاهی دوساله و از خانواده Apiaceae است. بخش های مختلف کرفس در اختلالات کبدی و طحال، اختلالات مغزی، درد و اختلالات خواب استفاده می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر عصاره اتانولی کرفس بر آسیب کلیه ناشی از اتیلن گلیکول در موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفت.القاء سنگ کلیه با استفاده از تیمار 75/0 درصد اتیلن گلیکول به مدت 28 روز انجام شد. موش ها به 8 گروه 6تایی تقسیم شدند که به ترتیب شامل کنترل سالم، کنترل سنگ کلیوی (75/0 درصد اتیلن گلیکول در آب آشامیدنی)، حیوانات سالم تیمار با عصاره کرفس در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم و موش های سنگ کلیویتیمار با عصاره کرفس در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ بودند. در پایان آزمایش (28 روز)، نمونه خون از قلب موش ها جمع آوری شد و میزان کلسیم و اگزالات در سرم ارزیابی گردید. واکاوی آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد و 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد.افزایش معنی دار میزان اگزالات و کاهش معنی دار کلسیم سرم در حیوانات گروه کنترل سنگ کلیوی در مقایسه با گروه کنترل سالم مشاهده شد. تیمار عصاره کرفس با غلظت 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش معنی دار اگزالات و افزایش معنی دار کلسیم سرم در حیوانات دچار سنگ کلیوی شد.نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره کرفس می تواند باعث بهبود سنگ کلیه ناشی از اتیلن گلیکول شود. Manuscript profile

گیاه شنبلیله از نظر ویژگی‌های گیاه‌شناسی و خصوصیات دارویی در طب سنتی همواره مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تعیین اثرات محافظتی عصاره دانه شنبلیله در برابر آسیب کبدی ایجاد‌شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی بود. 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به‌طور تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سالم بدون هیچ‌گونه تیمار در طول آزمایش قرار داشتند. گروه کنترل آسیب کبدی، تتراکلرید کربن 50 درصد (mg/kg‌ 1) را دوبار در هفته در 10 نوبت به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کرد. سه گروه تجربی سالم عصاره شنبلیله را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت کردند. سه گروه تجربی آسیب کبدی هم با تتراکلرید کربن مسموم شده و همچنین عصاره شنبلیله را در سه دوز بالا به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش در روز 34، حیوانات آسان‌کشی شده و نمونه خون از قلب آن‌ها جمع-آوری گردید. سطح سرمی آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و گاماگلوتامیل ترانسفراز مورد سنجش قرار‌گرفت. آنزیم‌های شاخص کبدی به طور معنی‌دار در گروه کنترل آسیب کبدی نسبت به گروه کنترل سالم افزایش یافت و تیمار عصاره شنبلیله در یک روند وابسته به دوز باعث کاهش معنی‌دار آنزیم‌های شاخص‌های کبدی در گروه‌های آسیب کبدی گردید. نتایج نشان داد که عصاره گیاه شنبلیله دارای اثر حفاظتی در برابر مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در کبد موش صحرایی می‌باشد و از پتانسیل کاربرد شنبلبله به عنوان ماده‌ای درمانی برای بیماران با آسیب کبدی حمایت می‌کند. Manuscript profile

مصرف جنتامایسین موجب آسیب به بخش حلزونی گوش و مسمومیت برگشت پذیر کلیه می شود. ترکیبات مختلفی از جمله سیمواستاتین برای کاهش عوارض جانبی جنتامایسین پیشنهاد شده است. در مطالعه حاضر بررسی اثر سیمواستاتین درجهت کاهش آسیب کلیوی ناشی از مصرف آنتی بیوتیک جنتامایسین در موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفت.بدین منظور موش‌های صحرایی به مدت 30 روز به صورت گاواژ با دوز های 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلو گرم وزنبدن سیمواستاتین، به‌طور روزانه تیمار شده و هم زمان جنتامایسین را با غلظت 40 میلی گرم بر کیلو گرم وزنبدن به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. سطوح اسید اوریک، اوره، سدیم، پتاسیم، نیتروژن اوره خون (blood urea nitrogen; BUN)، کراتینین و آلبومین در سرم موش هااندازه گیری گردیده و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد واکاوی آماری قرار گرفت. مقادیر 05/0>p معنی دار در نظر گرفته شد. افزایش معنی دار میزان کراتینین (01/0p <)، اوره (001/0p <)، نیتروژن اوره خون (001/0p <) و اسید اوریک (001/0p <) و کاهش معنی دار آلبومین (01/0p <) و سدیم (01/0p <) در حیوانات گروه دچار آسیب کلیوی توسط جنتامایسین در مقایسه با گروه کنترل سالم، مشاهده شد. تیمار با سیمواستاتین در غلظت 20 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن در حیوانات دچار آسیب کلیوی باعث کاهش معنی دار کراتینین (01/0p <)، اوره (01/0p <)، نیتروژن اوره خون (001/0p <) و اسید اوریک (001/0p <) و افزایش معنی دار آلبومین (05/0p <) و سدیم (01/0p <) شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده بهبود آسیب کلیه ها در پی مصرف جنتامایسین در موش های صحرایی توسط سیمواستاتینمی باشد. Manuscript profile

در مطالعات گوناگون اثرات ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی گیاه خاکشیر اثبات شده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی اثرات محافظتی عصاره خاکشیر در آسیب کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش های صحرایی بود. در این مطالعه تجربی، تعداد 60 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 10 گروه 6تایی تقسیم شدند که شامل گروه های: کنترل سالم، کنترل مسموم (تزریق داخل صفاقی 5/0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن تتراکلریدکربن)، تجربی سالم (گاواژ عصاره اتانولی خاکشیر با دوزهای 10، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، تجربی مسموم (تزریق داخل صفاقی تتراکلریدکربن 5/0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن و گاواژ عصاره اتانولی خاکشیر 10، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) بودند. در پایان 28 روز (مدت زمان آزمایش)، سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز و میزان مالون‌دی‌آلدئید در هموزنات کبدی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی بررسی و ملاک اختلاف آماری معنی دار، 05/0 p< بود. تتراکلریدکربن باعث کاهش معنی دار میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی و افزایش معنی دار میزان مالون دی آلدئید در بافت کبد گروه کنترل مسموم نسبت به گروه کنترل سالم شد (001/0p<). همچنین تیمار با عصاره خاکشیر به‌صورت وابسته به دوز، باعث افزایش معنی دار سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدئید در بافت کبد گروه تجربی مسموم نسبت به گروه کنترل مسموم گردید (05/0p<). نتایج مطالعه نشان داد گیاه خاکشیر احتمالاً به واسطه ترکیبات فلاونوئیدی خود باعث حذف رادیکال های آزاد و کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از تتراکلریدکربن در بافت کبد موش صحرایی می‌شود. Manuscript profile

زخم قرنیه یکی از بیماریهای به نسبت شایع چشم است که در اثر ضربه، مواد شیمیایی و دخالت برخی عوامل ویروسی، باکتریایی و کلامیدیایی ممکن است رخ دهد. این مطالعه به منظور بررسی اثر اسید فولیک بر ترمیم زخم سوختگی قرینه روی 20 سر خرگوش سفید نیوزلندی نر بالغ در یک محدوده وزنی و سنی انجام شد.بدین منظور،بعد از بیهوشی کامل، زخم قرینه در چشم چپ هر یک از خرگوش‌‌‌‌‌‌‌‌ها‌ ایجاد شد و پس از ایجاد سوختگیبرای اطمینان از یکسان بودن زخم‌‌‌‌‌ها (قطر 6 میلی‌متر) رنگ ‌آمیزی چشم با فلورسئین انجام شد. سپس خرگوش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‌ به چهار گروه مساوی شامل سه گروه آزمایشی و یک گروه شاهد تقسیم شدند. در گروه های آزمایشی (اول تا سوم) اسید فولیک به ترتیب به مقدار 2، 5 و 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه و تا 21 روز بعد از جراحی گاواژ شد. در آسیب‌شناسی بافتی عروق زایی، میزان التهاب و ادم بستره قرینه در ‌‌‌‌خرگوش‌‌‌‌‌‌ها‌ی تحت درمان با اسید فولیک در مقایسه با گروه شاهد به طور معنیداری کاهش نشان داد، اما لایه‌ها‌ی بافت پوششی قرینه افزایش یافته بود (‌05/0>p ). همچنین استفاده از اسید فولیک به طور معنی‌داری موجب بهبود نظم طبیعی رشته‌‌‌‌‌‌‌‌ها‌ی کلاژن قرینه شد (‌05/0>p ). براساس نتایج بدست آمده به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد که اسید فولیکاثرات مناسب و قابل قبولی بر روند ترمیم زخم قرینه خرگوش داشته باشد. Manuscript profile

بتا آسارون ماده موثره گیاه Acorus tatarinowii Schott می باشد که قادر به عبور از سد خونی مغز بوده و بر سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می گذارد. در تحقیق حاضر اثر بتا آسارون بر غلظت فاکتور نکروز توموری- آلفا (TNF-α) به دنبال دریافت بتا آمیلویید در مغز موش های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. موش های صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل سالم، گروه شاهد جراحی، گروه های دریافت کننده بتا آسارون (5/12، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 50 روز)، گروه کنترل آلزایمری (دریافت کننده یک دوز 4 میکرولیتری بتا آمیلویید 42-1 به صورت تزریق دو طرفه در هیپوکامپ) و گروه های آلزایمری شده و دریافت کننده بتا آسارون (تیمار دوزهای 5/12، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بتا آسارون به صورت خوراکی به مدت 30 روز و بعد از دریافت بتا آمیلویید، ادامه تیمار با بتا آسارون به مدت 3 هفته). در پایان آزمایش حیوانات کشته شدند و غلظت TNF-α در هموژنات مغز اندازه گیری گردید. تیمار بتا آسارون در دوزهای 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، موجب کاهش غلظت TNF-α در موش های صحرایی آلزایمری شده گردید(001/0p <). با توجه به یافته های حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که بتا آسارون در محافظت در برابر التهاب حاصل از دریافت بتا آمیلویید در بافت مغز موش صحرایی نقش موثری ایفا می کند. Manuscript profile

مطالعاتی با هدف شناسایی پروتکل دارویی موثر در ترمیم اعصاب انجام گردیده است. بررسی حاضر با هدف ارزیابی اثرات داروی تاکرولیموس بر ترمیم عصب سیاتیک متعاقب له‌شدگی و مقایسه آن با ترمیم خودبخودی، روی 16 سر موش سوری نر بالغ انجام شد. بدین منظور، بعد از مشاهده عصب سیاتیک چپ هر موش، له‌شدگی عصب مذکور در همه موش های مورد آزمایش با استفاده از پنس هموستات با پهنای دهانه 2 میلی متر، به مدت 10 ثانیه انجام گردید. در ادامه حیوانات فوق به طور تصادفی به دو گروه 8 تایی شامل گروه تحت درمان (گروه اول) و گروه کنترل (گروه دوم) تقسیم شدند. موش های گروه اول، تاکرولیموس (mg/kg 5، زیرجلدی، روزانه) را تا پایان مطالعه دریافت کردند. در گروه دوم از هیچ داروی درمانی استفاده نگردید. ارزیابی هیستوپاتولوژی و ایمنوهیستوشیمی در پایان هفته‌های دوم و چهارم انجام و مشخص شد که تشکیل پرینوریوم بین گروه‌ها اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0p>). در پایان هفته دوم در گروه درمانی کاهش التهاب و تورم آکسون، و افزایش شمارش آکسونی اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نشان داد (05/0p<). در پایان هفته چهارم ، تفاوت شدت التهاب بین گروه‌ها معنی‌دار نبود (05/0p>) اما کاهش تورم آکسونی و افزایش شمارش آن در گروه درمانی اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نشان داد (05/0p<). در پایان مطالعه، افزایش بیان ژن GFAP (glial fibrillary acidic protein) در گروه درمانی اختلاف آماری معنی‌داری با گروه کنترل داشت (05/0p<). نتایج حاصله مشخص کرد مصرف تاکرولیوس در مدت 2 هفته، سبب کاهش التهاب و در پایان هفته چهارم با افزایش تعداد آکسون ها و کاهش تورم آن، سبب بهبود سریع جراحات عصبی می گردد. Manuscript profile

کاندیدا آلبیکنس مخمر شایع در بیماری های قارچی فرصت طلب در سراسر دنیا می باشد که به فراوانی روی سطح پوست و غشاهای مخاطی کلونیزه می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر نانوکامپوزیت مس- نقره- کایتوسان روی مخمر مذکور بود. برای سنتز نانوکامپوزیت مورد نظر، ابتدا کایتوسان به کمک دستگاه التراسونیک در آب مقطر انحلال یافته، اتصال کایتوسان و گلوتارآلدئید با تکنیک FT-IR (fourier transform infrared spectrometer) تایید و اندازه و موفولوژی نانوکامپوزیت سنتزشده با میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. در قسمت مطالعه حیوانی، 43 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250-200 گرم در 5 گروه 7تایی مورد بررسی قرار گرفت. سیستم ایمنی موش ها با استفاده از داروی سیکلوفسفامید با دوز 30 میلی گرم/کیلوگرم با تزریق داخل صفاقی تضعیف شده و با تلقیح دهانی سوسپانسیون کاندیدایی به کاندیدیازیس مبتلا گشتند. پس از درمان با نانوکامپوزیت مس-نقره-کایتوسان و نیستاتین، مشخص گردید که تعداد سلول های التهابی در سایر گروه های مورد بررسی در مقایسه با گروه درمان شده با نیستاتین، بیشتر بود. همچنین تعداد سلول های التهابی در گروه درمان شده با نانوکامپوزیت نقره-مس-کایتوسان بسیار کمتر از گروه موش های مبتلا به کاندیدیازیس و سیستم ایمنی ضعیف شده که تحت درمان نبودند، بود. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اثر درمانی نانوکامپوزیت مس- نقره – کایتوسان علیه کاندیدیازیس، نسبتاً بالا بوده و تاثیر مثبتی در کاهش التهاب داشتند. گر چه اثر ضدمخمری نانوذرات مس و نانوذرات کایتوسان به طور مجزا اثبات نشد ولی بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که ترکیب آن ها اثر هم افزایی اندکی داشته و مقداری هرچند اندک، بر خاصیت ضد قارچی آن ها موثر است. Manuscript profile

واریکوسل اتساع پاتولوژیک شبکه وریدی طناب اسپرماتیک می‌باشد و با ‌توجه به اینکه نانوذرات اکسیدمنیزیم نقش کلیدی در عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی دارند، هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی عملکرد تزریق نانوذرات اکسید‌منیزیم بر ویژگی‌های اسپرم تحت‌تأثیر واریکوسل تجربی بود. تعداد 54 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به 9 گروه مساوی، شامل گروه کنترل سالم (حیوانات دست‌نخورده)، گروه شاهد جراحی (حیوانات تحت جراحی شم)، 3 گروه تجربی سالم (حیوانات این گروه ها نانوذرات اکسیدمنیزیم را به‌ترتیب با دوزهای 25/1، 5/2 و 5 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن به مدت 6 هفته از طریق گاواژ دریافت کردند)، گروه کنترل واریکوسل (موش های این گروه با بستن ورید کلیوی تحت القای واریکوسل قرار گرفتند) و 3 گروه تجربی واریکوسل (حیوانات این گروه ها علاوه بر القای واریکوسل، نانوذرات اکسیدمنیزیم را به‌ترتیب با دوزهای 25/1، 5/2 و 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 6 هفته از طریق گاواژ دریافت کردند)، تقسیم شدند.‌ در پایان هفته ششم، شکم حیوانات باز شده و نمونه‌های منی از قسمت دمی اپیدیدیم برای تعیین شاخص‌های غلظت، زنده‌مانی و تحرک اسپرماتوزوئیدها جمع‌آوری گردید و داده‌های حاصله مورد آنالیز آماری قرارگرفت (05/0>p). نتایج نشان داد که نانوذرات اکسیدمنیزیم توانست به‌طور معنی‌داری غلظت، زنده‌مانی، حرکت‌های پیشرونده، متوسط و غیر‌پیشرونده‌ء اسپرم‌ها را در مقایسه با گروه کنترل واریکوسل به‌طور معنی‌دار افزایش دهد (001/0>p) و نیز سبب کاهش معنی‌دار تعداد اسپرم‌های غیرمتحرک در گروه‌های تجربی واریکوسل شود (001/0>p). احتمالاً نانوذرات اکسیدمنیزیم، به‌واسطهء فعالیت آنتی اکسیدانی خود، می توانند باعث کاهش اثرات تخریبی واریکوسل گردند و با بهبود ویژگی‌های اسپرم در طول واریکوسل، در درمان آن مؤثر باشند. Manuscript profile

نقش حفاظتی آستاگزانتین بر سلامتی انسان، از جمله پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی و جلوگیری از روند پیرشدن سلول‌ها، اشاره به خاصیت آنتی‌اکسیدانی بسیار قوی این ماده دارد. کادمیوم یکی از آلاینده‌های موجود در اکوسیستم ها است. این فلز سنگین به عنوان یک توکسین بر سیستم تولیدمثل اثر گذاشته و سبب تخریب روند اسپرماتوژنز در بافت بیضه می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر آستاگزانتین بر آسیب بیضه ای القاءشده توسط کلرید کادمیوم در موش صحرایی بود. بدین منظور، تعداد ۴۵ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به ۹ گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سالم هیچ گونه تیماری دریافت نکرد. گروه شاهد، سرم فیزیولوژی، گروه کنترل نابارور، کلرید کادمیوم (به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن) به صورت تزریق درون صفاقی، 3 گروه‌ آستاگزانتین را با دوزهای 5، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن و 3 گروه‌ هم همزمان کلرید‌ کادمیوم و آستاگزانتین را با دوزهای 5، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ دریافت کردند. از هموژنات بافت بیضه جهت سنجش پارامترهای استرس ‌اکسیداتیو، به عنوان نمونه‌های آزمون استفاده شد. پارامترهای مورد نظر به روش فتومتریک با دستگاه الایزا‌ ریدر و میکروپلیت ریدر بررسی شد. آستاگزانتین با مقادیر 10 و 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن، موجب افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون‌ پراکسیداز و کاتالاز و همچنین کاهش میزان مالون‌دی‌آلدئید شد (001/0p). بنابراین، آستاگزانتین احتمالاً به عنوان یک آنتی اکسیدان در محافظت از بیضه موش صحرایی در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از کلرید کادمیوم عمل می کند. Manuscript profile

منیزیم دومین عنصر فراوان بعد از پتاسیم در سلول می باشد و نقش مهمی در عملکردهای گوناگون بیولوژیکی ایفا می کند. سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome, PCOS) یک بیماری شایع غدد درون ریز در زنان در سنین باروری می باشد که اغلب با سندرم متابولیک همراه است. شواهد نشان می دهند که استرس اکسیداتیو و درجات پایین التهاب مزمن نقش مهمی را در پاتوژنز PCOS ایفا می‌کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر سولفات منیزیم بر استرس اکسیداتیو القاء شده توسط لتروزول در بافت تخمدان موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار بود. بدین منظور تعداد 36 سر موش صحرایی ماده به صورت تصادفی به 6 گروه 6تایی شامل کنترل سالم (بدون تیمار)، تیمار سالم (تیمار با سولفات منیزیم خوراکی با دوز 100 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن)، کنترل آسیب تخمدانی (تیمار با لتروزول به طور خوراکی به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و تیمار تجربی آسیب تخمدانی (تیمار با سولفات منیزیم در دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن همراه با لتروزول) تقسیم شدند. حیوانات 24 ساعت پس از آخرین دوز درمان در روز 31 آسان کشی شده و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (superoxide dismutase, SOD)، کاتالاز (catalase, CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (glutathione peroxidase, GPX) در بافت تخمدان آن ها بررسی گردید. تیمار سولفات منیزیم باعث افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های SOD، CAT و GPX بافت تخمدان نسبت به گروه کنترل شد (05/0p<). بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد که سولفات منیزیم احتمالاً بتواند باعث کاهش آسیب تخمدان توسط لتروزول از طریق مهار رادیکال های آزاد و از بین بردن استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی شود. Manuscript profile

بربرین یکی از ترکیبات فعال زرشک است که به طور گسترده در طب سنتی استفاده می شود و دارای فعالیت آنتی اکسیدانی در برابر استرس اکسیداتیو می باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome; PCOS) نوعی اختلال غدد درون ریز در زنان واقع در سنین باروری است و اغلب با سندرم متابولیک همراه است. در این مطالعه حاضر اثر بربرین بر PCOS ناشی از لتروزول در موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 48 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سالم بدون هیچ گونه تیمار در طول آزمایش قرار داشتند. گروه کنترل PCOS ، لتروزول را در دوز 1 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ دریافت کردند. همچنین سه گروه تجربی سالم، بربرین را در دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت کردند و سه گروه تجربی PCOS هم علاوه بر لتروزول، بربرین را در 3 دوز مذکور به صورت گاواژ دریافت کردند. تیمار بربرین 30 دقیقه قبل از اولین دوز لتروزول آغاز شد و تا 28 روز ادامه داشت. حیوانات 24 ساعت پس از آخرین دوز درمان بیهوش شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی با اندازه گیری فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، و گلوتاتیون پراکسیداز و همچنین میزان مالون دی آلدئید در هموژنات بافت تخمدان مورد آزمایش قرار گرفت. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که بربرین سبب افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی از جمله سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش سطح مالون دی آلدئید می گردد. لذا به نظر می رسد که بربرین احتمالاً در درمان PCOS ناشی از لتروزول در موش صحرایی مفید باشد. Manuscript profile

چای سبز (Camellia sinensis) از لحاظ زیست شیمیایی و خواص دارویی همواره در طب سنتی مورد توجه قرارگرفته، دارای فعالیت آنتی اکسیدانی در برابر استرس اکسیداتیو می باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome; PCOS)، اختلال شایع غدد درون ریز است که برخی از زنان در سنین باروری به آن مبتلا می شوند. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره چای سبز بر PCOS القایی، توسط لتروزول در موش صحرایی بود. بدین منظور 48 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه کنترل سالم در طول آزمایش تیماری دریافت نکرد. موش های گروه کنترل PCOS، لتروزول را در دوز 1 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن، به صورت گاواژ دریافت کردند. همچنین حیوانات سه گروه تجربی سالم عصاره چای سبز را در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت کردند و موش های سه گروه تجربی PCOS هم علاوه بر لتروزول، عصاره چای سبز را در 3 دوز مذکور به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان این آزمایش در روز 28، حیوانات آسان‌کشی شده و آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز و همچنین پراکسیداسیون لیپیدی در هموژنات بافت تخمدان مورد سنجش قرار گرفت. عصاره چای سبز باعث افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش معنی دار پراکسیداسیون لیپیدی گردید (001/0 p<). نتایج نشان داد که عصاره چای سبز، با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، در درمان PCOS ناشی از لتروزول در موش صحرایی موثراست. Manuscript profile

از آنجا که مطالعات محدودی به ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی نانو ذره ی اکسید منیزیم بر بیماری پارکینسون پرداخته اند، بنابراین هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر نانو ذره ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون القا شده روی موش های صحرایی نر است. در این مطالعه ی تجربی، 54 موش صحرایی بالغ نر به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند که شامل کنترل سالم، کنترل پارکینسونی دریافت کننده ی 6- هیدروکسی دوپامین در ناحیه بطن جانبی، گروه شم دریافت کننده ی نرمال سالین و گروه های تجربی سالم دریافت کننده نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم، گروه های تجربی پارکینسونی که علاوه بر القای پارکینسون، نانو ذره اکسید منیزیم را در دوز های 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. تجویز نانو ذره به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی بود. پس از آن، پارامتر های استرس اکسیداتیو MDA، CAT و SOD در بافت مغز اندازه گیری گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که درمان با نانو ذره ی اکسید منیزیم به صورت معناداری میزان پارامتر های استرس اکسیداتیو را در بافت مغز کاهش داد (05/0 p <). تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوز های 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم موجب کاهش MDAدر گروه های پارکینسونی نسبت به گروه حیوانات کنترل پارکینسونی گردید، همچنین تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم در گروه پارکینسونی موجب افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های SOD و CAT در مقایسه با حیوانات کنترل پارکینسونی گردید. در نتیجه می توان گفت، نانو ذره ی اکسید منیزیم با اثربخشی بر کاهش فرآیندهای استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون، می تواند نقش امیدوار کننده ای داشته باشد. Manuscript profile

بیماری زخم معده، یک بیماری آسیب رسان به مخاط دستگاه گوارش با شیوع گسترده جهانی است. یکی از علت‌های این بیماری در جوامع غربی مصرف اتانول می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، درمان این بیماری به وسیله ی پیش تیمار با سولفات منیزیم است. در این مطالعه از 66 موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI استفاده شد. طول دوره مطالعه 15 روز بوده است. حیوانات در 11 گروه بصورت تصادفی شامل: کنترل سالم، کنترل زخم معده (اتانول ml/kg10)، استاندارد (امپرازول 40 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن)+ اتانول، سالم تجربی (سولفات منیزیم 50، 100، 200 و 300 میلی‌گرم/کیلوگرم) و زخم معده تجربی (سولفات منیزیم با دوزهای 50، 100، 200 و 300 میلی‌گرم/کیلوگرم+ اتانول) تقسیم شدند. پس از اتمام دوره تیمار، میزان پارامترهای استرس اکسیداتیو در بافت معده ارزیابی بیوشیمیایی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز در بافت معده گروه‌های کنترل زخم معده در مقایسه با کنترل سالم کاهش معنی داری یافت. تیمار سولفات منیزیم در حیوانات سالم تغییر معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز در بافت معده ایجاد ننمود. تیمار سولفات منیزیم در حیوانات با القا زخم معده موجب افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز در بافت معده گردید. همچنین نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان مالون دی الدیید در بافت معده گروه‌ کنترل زخم معده در مقایسه با کنترل سالم افزایش معنی داری یافت. تیمار سولفات منیزیم در حیوانات سالم تغییر معنی داری در میزان مالون دی الدیید در بافت معده ایجاد ننمود. تیمار سولفات منیزیم در حیوانات با القا زخم معده موجب کاهش معنی دار میزان مالون دی الدیید در بافت معده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که، پیش درمان با سولفات منیزیم باعث کاهش استرس اکسیداتیو و آسیب کمتر بافتی در بافت معده می‌شود. Manuscript profile

گل سرخ (Rosa damascena Mill.) متعلق به خانواده Rosaceae است که در بسیاری از کشورها از جمله ایران می روید. گل های خشک گل سرخ به عنوان دارو استفاده می‌شود و اعتقاد بر این است که شرایطی مانند سرماخوردگی، برونشیت مزمن، آسم، بیماری¬های پوستی، سرطان، زخم ها، جراحت ها، چین و چروک ها، عفونت ها و همچنین یبوست را کاهش می‌دهد. این مطالعه به منظور بررسی اثر محافظتی عصاره اتانولی گل سرخ بر مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلریدکربن (CCl4) در موش های صحرایی بالغ نژاد ویستار انجام شد. حیوانات به 8 گروه شامل کنترل سالم، کنترل آسیب کبدی (CCl4، دو بار در هفته)، تجربی سالم (عصاره گل سرخ در دوزهای 50، 100، 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، تجربی آسیب کبدی (CCl4+ عصاره گل سرخ در دوزهای 50، 100، 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند و به مدت 28 روز تحت درمان قرار گرفتند. پس از 28 روز، حیوانات بیهوش شدند و خون از قلب جمع آوری شد. سطح آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) در سرم اندازه گیری شدند. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و سطح مالون¬دی¬آلدهید (MDA) از طریق هموژن بافت کبد اندازه¬گیری شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عصاره گل سرخ باعث کاهش سطح آنزیم های کبدی از جمله ALT، AST و ALP می‌شود. همچنین تجویز عصاره گل سرخ باعث افزایشSOD و کاهش سطح MDA شد. نتایج نشان می‌دهد اثر محافظتی عصاره گل سرخ در برابر آسیب کبدی و استرس اکسیداتیو ایجاد شده توسط CCl4موثر است.

Manuscript profile

آویشن (Zataria multiflora Boiss) از خانواده Labiatae، بومی ایران است و به طور سنتی در غذاها به ویژه در طعم دهنده ماست، به عنوان محرک، چاشنی و بادشکن استفاده می‌شود. خواص دارویی بسیار بالای این گیاه از جمله فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی، ضد درد و ضد التهابی گزارش شده است. این تحقیق با هدف بررسی اثرات محافظتی عصاره اتانولی آویشن در برابر آسیب کبدی ناشی از تتراکلریدکربن (CCl4) در موش‌های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. 40 موش صحرایی در 8 گروه بصورت تصادفی قرار گرفتند: گروه 1 به عنوان کنترل سالم، گروه‌های 4-2 فقط عصاره آویشن (50، 100، 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم، گاواژ)، گروه 5 (آسیب کبدی) دریافت کننده CCl4(5/0 میلی‌لیتر بر کیلوگرم، درون صفاقی، دو بار در هفته) به مدت 8 هفته و گروه‌های 6 تا 8 عصاره آویشن (50، 100، 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم، گاواژ) به همراه CCl4(5/0 میلی‌لیتر بر کیلوگرم، درون صفاقی، دو بار در هفته) دریافت کردند. در پایان آزمایش (28 روز)، نمونه‌های سرمی تهیه و کبد برای بررسی‌های آنزیمی خارج شد. CCl4 به تنهایی سطح سرمی ALT، AST و ALP را افزایش داد. همچنین، تیمار CCl4 به صورت معنی داری باعث کاهش سطح آنزیم آنتی¬اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز ( SOD) و افزایش مالون دی آلدئید (MDA) در کبد شد. تیمار عصاره آویشن به صورت معنی داری باعث بهبود پارامترهای فوق گردید. بنابراین، نتایج نشان می‌دهد که آویشن به عنوان یک عامل آنتی اکسیدانی قوی در برابر آسیب کبدی ناشی از CCl4 در موش‌ها عمل می‌کند.

Manuscript profile