پژوهش با هدف پیش‌بینی تفکر واگرا براساس دو مؤلفۀ هوش و ابعاد شخصیت بر روی دانشجویان اجرا شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری 1600 نفر از دانشجویان پسر فنی و حرفه‌ای آموزشکدۀ سما کرج سال تحصیلی92ـ1391 بودند که با استفاده از معادلۀ نمونه‌گیری لوی و لمشو (1999) از بین آنها، 157 نفر از رشته‌های مختلف به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل آزمون ماتریس پیش‌رونده (ریون، 1937)، نسخۀ کوتاه پرسشنامۀ پنج عاملی شخصیتی نئو (کاستا و مک‌کرا، 1992) و پرسشنامۀ سبک‌های تفکر یادگیری (کلب، 1984) بود. تحلیل داده‌ها با رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد، هوش و ویژگی‌های شخصیتی برونگرایی و انعطاف‌پذیری پیش‌بینی‌کنندگان تفکر واگرا بودند (05/0P<). ولی مؤلفه‌های شخصیتی نوروزگرایی، توافق‌پذیری و وظیفه‌شناسی قدرت پیش‌بینی تفکر واگرای دانشجویان را نداشتند. پرونده مقاله

هدف این پژوهش بررسی نظام‌مند و ارائه فراترکیبی از پژوهش‌های مرتبط با آموزش پذیرش و تعهد برای دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه دارای اختلال لکنت زبان بود. پژوهش از نوع کیفی با استفاده از راهبرد فراترکیب با رویکردی سنتز پژوهانه و با در نظر گرفتن مدل هفت مرحله‌ای سندلوسکی و بارسو بود. داده‌های موردنیاز از طریق جستجوی واژگان کلیدی اکت، پذیرش و تعهد، لکنت زبان، اختلال عصب تحولی در منابع کتابخانه‌ای، پایان‌نامه‌ها و مقالات موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی ERIC، Google Schoolar، ProQuest، PubMed، Science Direct، Scopus، springer Magiran، Irandoc در بین سال‌های 1990 تا 2021 جمع‌آوری شد. به‌منظور جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی داخلی و خارجی به‌صورت جداگانه و ترکیبی استفاده شد. پایه‌های نظری و مضامین اصلی و ترکیبی استخراج، تحلیل مضمون و طبقه‌بندی شدند. نتایج حاصل از بررسی و تحلیل مطالعات و پژوهش‌های انجام‌شده نشان داد که برنامه آموزش اکت در حوزه‌های آموزش پذیرش و تعهد اثربخش بوده است. یافته‌های این پژوهش با مشخص نمودن ماهیت برنامه آموزش پذیرش و تعهد نشان می‌دهد که با توجه به پیشینه نظری و تجربی موجود، این ایده به‌عنوان یک بسته آموزشی برای دانش‌آموزان دارای لکنت قابل‌طرح است. پرونده مقاله

اهمال‌کاری تحصیلی یکی از پدیده‌های رایج در بین دانش‌آموزان است. عوامل متعددی با این پدیده ارتباط دارند. پژوهش فعلی با هدف طراحی الگوی مفهومی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس تجارب بی‌واسطة دانش‌آموزان درگیر این پدیده انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کیفی و نظریه زمینه‌ای بود. مشارکت‌کنندگان در پژوهش 30 نفر از دانش‌آموزان دورة دوم متوسطه نواحی پنج‌گانه شهر تبریز بودند که به‌روش نمونه‌گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه‌سازمان‌یافته استفاده شد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها بر اساس الگوی Corbin و Straus صورت گرفت. نتایج پژوهش 33 مضمون فرعی و 12 مضمون اصلی را مشخص ساخت. طبقة مرکزی استخراج شده از مضامین، نگرش ابزاری به یادگیری بود. مضامین مطابق الگوی پارادایمی در حیطه‌های زمینه، فرایند و پیامد جای گرفتند. با ترسیم ماتریس شرطی- پیامدی و الگوی مفهومی پژوهش، مؤلفه‌های مرتبط با اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان و چگونگی تعامل آن‌ها با یکدیگر مشخص گردید. حاصل کلی مطالعه حاضر این بود که نگرش ابزاری به یادگیری نقش حلقة رابط بین عوامل زمینه‌ای و فرایند را ایفا می‌کند. عوامل زمینه‌ای به‌واسطة نگرش ابزاری به یادگیری و همچنین عوامل فرایندی ضعف در برنامه‌ریزی، ضعف در مدیریت زمان و ذهن‌آگاهی پایین به تأخیر در انجام تکلیف می‌انجامند. تعلل‌ در انجام تکلیف دارای پیامدهای تحصیلی و عاطفی است. پرونده مقاله

نظریه های یادگیری به طراحی برنامه های آموزشی مطلوب کمک می‌کنند. یکی از این نظریه ها، نظریه ی یادگیری زاینده است که توسط ویتراک ابداء شد. در سیستم های آموزشی مختلف به روش‌های نوین آموزش ریاضی توجه کمی مبذول شده است که یکی از این روش ها، آموزش مبتنی بر نظریه یادگیری زایشی می باشد. هدف اصلی این پژوهش ارائه یک برنامه ی آموزشی برای آموزش مفاهیم ریاضی به دانش آموزان دوره متوسطه اول است که منجر به دستیابی یادگیرنده به فهم عمیق از محتوای آموزشی ریاضی شود و در آن یادگیرنده نقش فعالی در جریان یادگیری ایفا نماید، معناها و رابطه ها توسط او به وجود آید و معلم فقط نقش تسهیل گری داشته باشد. در این پژوهش، با روش فراترکیب و رویکردی سنتزپژوهانه بر اساس مدل هفت مرحله ای سندلوسکی- بارسو به بررسی پژوهش های انجام شده در این راستا پرداخته شد. حوزه مورد مطالعه شامل 57 پژوهش متناسب با هدف مورد نظر بود، که از بین آنها 19 مقاله و یک پایان نامه به کمک ابزار گلین انتخاب شدند. مفاهیم استخراجی از این بررسی با روش کد گذاری باز در قالب 131 مفهوم و 32 مقوله فرعی خلاصه شدند که در نهایت 9 مقوله اصلی بدست آمد. سپس با توجه به نتایج بدست آمده برنامه آموزشی ریاضی ویژه دانش آموزان متوسطه اول طراحی شد. روایی محتوایی برنامه آموزش ریاضی با روش لاوشه P: 0/05 بدست آمد. پرونده مقاله

ارتقای انگیزش تحصیلی ﯾﮑﯽ از اساسیﺗﺮﯾﻦ اﻫﺪاف ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ به شمار میرود. الگوی آموزشی 5E و الگوی آموزشی گانیه از جمله الگوهای موثر تدریسی میباشند که ممکن است در افزایش انگیزه تحصیلی دانشآموزان تاثیر داشته باشند؛ لذا این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مدل 5E با مدل گانیه بر انگیزش تحصیلی دانشآموزان دختر دوره دوم در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش نیمه‌آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1400-99 بود که تعداد 60 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (20 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه انگیزه یادگیری علم تونا و همکاران (2005) را به عنوان پیشآزمون تکمیل کردند و پس از اتمام هشت جلسه 60 الی 90 دقیقهای مدل آموزشی 5E (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) و هشت جلسه 60 الی 90 دقیقهای مدل آموزشی گانیه (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) پرسشنامه مذکور توسط گروهها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره تحلیل شدند. هر دو مدل آموزشی 5E و گانیه بر انگیزه تحصیلی دانشآموزان دختر دوره دوم تاثیر معناداری دارند (001/0p<)؛ با این حال، مدل آموزشی 5E نسبت به مدل آموزشی گانیه بر افزایش انگیزه تحصیلی تاثیر بیشتری دارد (001/0p<). با توجه به برتری تاثیر مدل آموزشی 5E بر ارتقای انگیزه تحصیلی دانشآموزان به کارگیری ‌این روش تدریس توصیه می‌شود؛ لذا، بایستی اهمیت برگزاری دوره‌های آموزش این روش تدریس به معلمان توضیح داده شود. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر تحلیل محتوای کتاب های درسی فارسی دوره ی ابتدایی از منظر تأکید بر مؤلفه های هوش های چندگانه(زبانی-کلامی، ریاضی- منطقی، تصویری- فضایی، جنبشی- بدنی، میان فردی، درون فردی، طبیعت گرایانه، موسیقیایی و هستی گرایانه) است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع تحلیل محتوا با به کارگیری روش" آنتروپی شانون" است. جامعه آماری شامل کلیه کتاب های درسی فارسی دوره ابتدایی است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری است. ابزار پژوهش چک لیست مؤلفه های هوش های چندگانه مبتنی بر مبانی علمی هوش های چندگانه(گاردنر و فلیتهم) بود که محقق آن را تدوین کرد و روایی محتوایی آن توسط 5 نفر از متخصصان احراز شد. پایایی به دست آمده با استفاده از تکنیک اجرای مجدد، برای چک لیست مذکور 86/0 می باشد. نتایج تحلیل محتوا نشان داد که در کتاب های فارسی، ضریب اهمیت هوش زبانی- کلامی و طبیعت گرایانه (115/0)، هوش تصویری- فضایی، ریاضی- منطقی، جنبشی- بدنی، درون فردی، میان فردی و هستی گرایانه (111/0) و هوش موسیقیایی (103/0) بود. به عبارتی، هر یک از مؤلفه های هوش های چندگانه در کتاب های درسی فارسی به صورت متوازن مورد توجه قرار نگرفته و کتاب های درسی فارسی به یک نسبت، مؤلفه های هوش های چندگانه را پوشش نداده اند. با توجه به نقش هوش های چندگانه که در زندگی دانش آموزان دارد و با عنایت به تأکید پژوهشگران بر این سازه، ضروری است که مؤلفان کتاب های درسی فارسی، در ویرایش های بعدی به این امر توجه لازم را داشته باشند. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد درمانگری بر تعلل ورزی دانش آموزان پسر متوسطه انجام شد. روش پژوهش شبه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 95-94 بود. به منظور اجرای این پژوهش دو کلاس شامل 49 دانش آموز به روش نمونه برداری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی یک کلاس 25نفری به گروه آزمایش و کلاس دیگری به گروه گواه تخصیص یافت. برای سنجش تعلل ورزی تحصیلی از مقیاس تعلل ورزی دانش آموز (PASS؛ سولومون و راثبلوم، 1984) استفاده شد. مداخله آزمایشی مشتمل بر 8 جلسه آموزش فنون و راهبردهای پذیرش و تعهد درمانگری بود. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد با کنترل پیش آزمون، آموزش فنون پذیرش و تعهد درمانگری بر کاهش تعلل ورزی مؤثر بود و دو گروه تفاوت معنا داری با یکدیگر داشتند. از آنجا که آموزش پذیرش و تعهد درمانگری در کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مؤثر است، لذا استفاده از آن به عنوان روش درمانی توصیه می شود. پرونده مقاله

این پژوهش شبه تجربی با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس یادگیری مبتنی بر مسئله و روش تدریس سخنرانی بر هیجان‎های پیشرفت تحصیلی دانشجوـ‎معلمان انجام شد. براساس طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه نامعادل فرضیه های پژوهش آزمون شد. با استفاده از روش نمونه برداری در دسترس، دو کلاس از دانشگاه فرهنگیان یزد به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (35=n) و گروه گواه (33=n) جایگزین شدند. گروه آزمایشی روش آموزشی مبتنی بر مسئله و گروه گواه روش آموزشی مبتنی بر سخنرانی دریافت کردند. شرکت کنندگان به پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت تحصیلی (پکران، گوئتز، تیتز و پری ، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد یادگیری مبتنی بر مسئله در مقایسه با روش سخنرانی، اثربخشی بیشتری بر هیجان‎های مثبت پیشرفت تحصیلی مرتبط با کلاس درس شامل لذّت از کلاس، امیدواری به کلاس، افتخار به کلاس، و هیجان های مثبت مرتبط با یادگیری شامل لذّت از یادگیری، امیدواری به یادگیری و افتخار به یادگیری دارد. بنابراین، روی‎آورد یادگیری مبتنی بر مسئله می‎تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای روش سنتی سخنرانی در آموزش دانشجومعلمان مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی‎ـهیجانی بر بهبود انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. طرح این پژوهش شبه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون‎ـ پس‌آزمون همراه با گروه گواه و جامعه آماری آن شامل همه دانش‌آموزان پسر دوره دبیرستان در شهر زنجان بود. ابتدا یک مدرسه با روشنمونه‎برداریدردسترس انتخاب شد، سپس آزمودنی‎ها با روش نمونه‌برداریتصادفی، انتخاب (تعداد 44 نفر) و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه قرار گرفتند (تعداد 22 نفر). بسته آموزشی مهارت‌های اجتماعی‎ـ هیجانی به مدت دوازده جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت به گروه آزمایشی آموزش داده شد، اما گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان (گرین، میلر، کروسن، دوک و آکی،2004) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) بود. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی تأثیر مثبت معناداری دارد. همچنین یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی از عوامل مؤثر بر انگیزش یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی است. بر همین مبنا، به کارشناسان آموزش‌وپرورش پیشنهاد می‎شود که برای داشتن دانش‌آموزانی با انگیزش و خودکارآمدی تحصیلی بالا، به نقش یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی توجه ویژه داشته باشند‎ـ پرونده مقاله

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های حل مسئله بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و شاد زیستی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر خوی در سال تحصیلی 1402- 1401 بود. نمونه شامل 40 نفر دانش‌آموز بود که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزماش و گواه گمارده شدند. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) و پرسشنامه شاد زیستی آکسفورد (آرجیل و لو،1989) بود که تمام آزمودنی‌ها در مرحله پیش آزمون آن را تکمیل کردند. برنامه مداخله‌ای مهارت‌های حل مسئله دزوریلا و گلدفرید (1971) به گروه آزمایش مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش داده شد؛ و در نهایت، پس آزمون و پیگیری از دو گروه آزمایش و گواه گرفته شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده‌های این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های حل مسئله تأثیر معناداری بر افزایش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و شاد زیستی دانش آموزان دارد (001/0P<). همچنین، اثربخشی در مرحله پیگیری 3 ماهه تداوم داشت. درمجموع، نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، سودمندی و تأثیر آموزش مهارت‌های حل مسئله بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و شاد زیستی دانش آموزان را تأیید می‌کند. لذا پیشنهاد می‌شود که این برنامه توسط متولیان آموزش ‌و پرورش و نهادهای تربیتی جهت طراحی برنامه‌های آموزشی و بهبود دستاوردهای آموزشی مورد استفاده قرار بگیرد.

پرونده مقاله