هدف: از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و قضاوت اخلاقی بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی(پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل) است. جامعه‌آماری پژوهش حاضر، تمام دانش‌آموزان سال اول پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود. بدین منظور، 60 نفر به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. دانش‌آموزان گروه مداخله به صورت گروهی، آموزش معنویت درمانی(هفته‌ای یک جلسه 90 دقیقه‌ای)را دریافت نمودند و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. همه آزمودنی‌ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، پرسشنامه رشد قضاوت اخلاقی- فرم کوتاه رست و همکاران(1972)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(1995) را پر کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که معنویت‌ درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر مولفه‌های بهزیستی روانشناختی (استقلال، ‌تسلط بر محیط، ‌رشد شخصی، ‌ارتباط مثبت با دیگران،‌ هدفمندی در زندگی،‌ پذیرش خود) موثر بوده است. همچنین نتایج تحلیل‌کواریانس تک‌ متغیری نشان داد که معنویت ‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر قضاوت اخلاقی تاثیر معنی‌داری دارد. نتیجه گیری: بنابراین مشاوران و روانشناسان مدرسه با استفاده از معنویت‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی می‌توانند بهزیستی روانشناختی و قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان را بهبود بخشند. پرونده مقاله

هدف:پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر دارای اختلال سلوک انجام شد. روش: این پژوهش جزء مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مقاطع اول تا سوم دوره متوسطه اول شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود. از این جامعه، نمونه ای به حجم 40 نفر با استفاده از پرسشنامه علایم مرضی کودک (CSI-4) و مصاحبه تشخیصی و بالینی از طریق روش های نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و مبتنی بر هدف انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون (MESSY) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در برنامه SPSS نسخه 25 انجام شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به تفاوت معنی‌دار بین گروه‌ها در مهارت های اجتماعی به میزان 73 درصد و در مولفه های مهارت اجتماعی مناسب به میزان 58 درصد، جسارت نامناسب 18 درصد و تکانشی عمل کردن 43 درصد شده است. اما تاثیر معنی داری بر مولفه های اطمینان زیاد به خود و حسادت/گوشه گیری در بین گروه ها نداشت (05/0p >). نتیجه گیری: می توان مطرح کرد مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش مهارت های اجتماعی (مهارت های اجتماعی مناسب، جسارت نامناسب و تکانشی عمل کردن) در دانش آموزان دارای اختلال سلوک می شود. پرونده مقاله

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی قصه درمانی بر علائم اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی و تکانش گری دانش‌آموزان دبستان دوره اول (اول تا سوم ابتدایی) بود. روش‌: روش تحقیق شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. پس از غربالگری دانش‌آموزان پسر دوره اول ابتدایی ارجاعی به مراکز مشاوره ناحیه 3 تبریز که دارای اختلال بیش‌فعالی بودند، 30 دانش‌آموز انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و پس از اجرای پیش آزمون (آزمون کانرز فرم معلم) برای هر دو گروه، بسته قصه درمانی در طی 10 جلسه یک‌ساعته به گروه آزمایش ارایه گردید و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا و داده‌ها پس از گردآوری با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و کوواریانس (آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مقیاس فرم معلم کانرز (در سطح 001/0>p) در پس آزمون تغییر معنی‌داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت که علائم کمبود توجه / بیش‌فعالی و تکانش گری تحت تأثیر قصه درمانی، در قالب طرح آزمایشی اخیر کاهش داشته و این رویکرد به درمانگران و متخصصان روان‌شناسی پیشنهاد می‌گردد پرونده مقاله

هدف: این تحقیق مقایسه تاثیر سطوح مختلف آموزشی (DOLA) در چهار سطح( انفعالی، فعال، سازنده گرا و تعاملی) بر پیشرفت تحصیلی درس تفکر‌ و‌ سواد رسانه‌ای وگرایش به‌تفکر انتقادی در دانش‌آموزان است. روش: پژوهش نیمه‌آزمایشی و از نوع طرح های پیش‌آزمون –پس‌آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری 117 نفر(30 نفر در گروه گواه و 87 نفر در گروه‌های آزمایشی ) که به طور تصادفی خوشه ای در شهر میاندوآب در چهار دبیرستان پسرانه و در هر دبیرستان یک کلاس انتخاب شدند. پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی ریکتس و پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی تکمیل شدند. هر یک از گروه های آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت آموزش و گروه کنترل به صورت انفعالی (سنتی) تحت آموزش قرارگرفت. بعد از جمع‌آوری داده ها ، با استفاده از نرم‌افزار SPSS آزمون کوواریانس یک راهه (ANCOVA ) و مقایسه زوجی بونفرونی به کار گرفته شد. نتیجه: نشان داد که آموزش در سطوح فعال چهارچوب (DOLA) بر گرایش به تفکر انتقادی و میزان پیشرفت تحصیلی تاثیر مثبت و معناداری دارد.آموزش در سطح فعالیت تعاملی بیشترین تاثیر و آموزش در سطح انفعالی (سنتی)کمترین تاثیر را بر یادگیری دارد . همچنین به ترتیب با حرکت ازسطح انفعالی به سمت سطح تعاملی نمرات دانش آموزان نیز افزایش پیدا می‌کند. نتیجه‌گیری: می توان نتیجه گیری کرد که هرچقد آموزش ها در مدارس به صورت فعالانه تدریس شوند به همان میزان تفکر انتقادی و یادگیری دانش آموزان پیشرفت محسوسی خواهد داشت. پرونده مقاله

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان مقطع دبیرستان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‍آموزان دبیرستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود که تعداد 45 دانش‍آموز که مطابق با نمره برش در پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون، تشخیص اضطراب امتحان را دریافت کرده بودند، با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه‍های اضطراب امتحان (Sarason, 1975) و تعلل‍ورزی تحصیلی (Solomon & Rothblum, 1984) را به عنوان پیش‍آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند.‌گروه آزمایشی اول و دوم به ترتیب 8 جلسه درمان فراشناختی گروهی و 8 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره در نرم‌افزار SPSS.17 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان دارای اختلال اضطراب امتحان تاثیر معناداری دارند(001/0p<)، در حالی که درمان فراشناختی نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان تاثیر بیشتری داشت(001/0p<). پرونده مقاله

مقدمه: اگر چه ازدواج اولین قدم برای تشکیل خانواده است؛ اما امروزه در میان جوانان به‌ویژه افراد تحصیل کرده ترس از ازدواج وجود دارد. هدف این پژوهش تبیین مدل ترس از ازدواج جوانان بر اساس اضطراب وجودی با میانجی گری سرسختی روان‌شناختی است. روش: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و در نحوه گردآوری داده ها همبستگی از نوع توصیفی استفاده شده‌است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر سردشت بود. نمونه پژوهش 358 نفر از دانشجویان بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس و روش اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش‌نامه ترس از ازدواج ریچارد (2007)، پرسش‌نامه اضطراب وجودی گود و گود(1974) و پرسش‌نامه سرسختی روان‌شناختی اهواز(1377) بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق نرم افزار Smart-pls3 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که اثر مستقیم اضطراب وجودی 609/0 و اثر غیرمستقیم آن به واسطه سرسختی روان‌شناختی 498/0 و اثر مستقیم اضطراب وجودی بر سرسختی روان‌شناحتی 309/0 و اثر مستقیم سرسختی روانشناختی بر ترس از ازدواج 320/0 معنادار بود(01/0˂ p). نتیجه گیری: براین اساس، سرسختی روان‌شناختی می تواند نقش میانجی میان اضطراب وجودی و ترس از ازدواج داشته باشد. در این زمینه، متخصصان حوزه ی مشاوره و روان‌شناسی می توانند این موضوع را در مشاوره های پیش از ازدواج در نظر بگیرند و حتی مداخلاتی را برای کاهش ترس از ازدواج تدوین کنند. پرونده مقاله

ارتقای انگیزش تحصیلی ﯾﮑﯽ از اساسیﺗﺮﯾﻦ اﻫﺪاف ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ به شمار میرود. الگوی آموزشی 5E و الگوی آموزشی گانیه از جمله الگوهای موثر تدریسی میباشند که ممکن است در افزایش انگیزه تحصیلی دانشآموزان تاثیر داشته باشند؛ لذا این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مدل 5E با مدل گانیه بر انگیزش تحصیلی دانشآموزان دختر دوره دوم در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش نیمه‌آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1400-99 بود که تعداد 60 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (20 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه انگیزه یادگیری علم تونا و همکاران (2005) را به عنوان پیشآزمون تکمیل کردند و پس از اتمام هشت جلسه 60 الی 90 دقیقهای مدل آموزشی 5E (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) و هشت جلسه 60 الی 90 دقیقهای مدل آموزشی گانیه (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) پرسشنامه مذکور توسط گروهها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره تحلیل شدند. هر دو مدل آموزشی 5E و گانیه بر انگیزه تحصیلی دانشآموزان دختر دوره دوم تاثیر معناداری دارند (001/0p<)؛ با این حال، مدل آموزشی 5E نسبت به مدل آموزشی گانیه بر افزایش انگیزه تحصیلی تاثیر بیشتری دارد (001/0p<). با توجه به برتری تاثیر مدل آموزشی 5E بر ارتقای انگیزه تحصیلی دانشآموزان به کارگیری ‌این روش تدریس توصیه می‌شود؛ لذا، بایستی اهمیت برگزاری دوره‌های آموزش این روش تدریس به معلمان توضیح داده شود. پرونده مقاله

< p>هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‌ اثربخشی واقعیت درمانی و درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش پژوهش، به روش نیمه آزمایشی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه، شامل زنان مبتلا به سرطان سینه شهرستان خوی در نه ماهه اول سال 1397 بود. افراد نمونه در مرحله نخست به صورت نمونه‌گیری هدفمند از بیمارستان شهید مدنی خوی که تحت عمل و شیمی درمانی قرار گرفته‌ بودند، انتخاب شدند و پس از تکمیل مقیاس‌ بهزیستی روانشناختی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (12نفر) و آزمایش (12 نفر) گمارده شدند. داده‌های حاصل با آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین دو روش درمان (واقعیت درمانی و درمان وجودی) در پس‌آزمون ابعادی از قبیل استقلال، پذیرش خود، تسلط محیطی، رابطه‌ی مثبت با دیگران، بعد داشتن هدف در زندگی و رشد شخصی (05/0 P > ) وجود ندارد. بنابراین، نتیجه گرفته می‌شود، هر دو روش واقعیت درمانی و درمان وجودی برای افزایش بهزیستی روانشناختی تاثیر یکسانی داشته و می‌توانند مکمل هم مورد استفاده قرار گیرند.AbstractThe purpose of this study was to compare the effectiveness of reality therapy and existential therapy on the psychological well-being of women with breast cancer. The research method was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group and random assignment. The statistical population of the study included women with breast cancer in Khoy city in the first nine months 2018. The subjects were selected by purposeful sampling from the Khoy Shahid Madani Hospital undergoing surgery and chemotherapy. After completing the psychological well-being scale with random assignment in control (n = 12) and experimental (n = 12) groups. They were assigned. The data were analyzed by analysis of covariance. The results showed that there was no significant difference between the two treatment modalities (reality therapy and existential therapy) in post-test dimensions such as Independence, self acceptance, environmental mastery, positive relationship with others, goal pursuit in life, and personal growth (P> 0.05). Thus, it is concluded that both reality therapy and existential therapy have the same effect on enhancing psychological well-being and can be used as a complement.Key words: Reality therapy, Existential therapy, Psychological well-being, Breast Cancer, Women. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر، بررسی سلامت روان و امید به زندگی زنان نابینا در مقایسه با زنان بینا بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی و علی مقایسه‌ای بود. جامعه‌ی‌ آماری مطالعه شامل زنان نابینا و بینایان شهر تبریز در 1399-1398 بود. نمونه‌ای به حجم 80 نفر در مرحله‌ی نخست به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس(40 نفر از زنان بینا و 40 نفر از زنان نابینا) انتخاب شدند و سپس، در دو گروه مستقل تحت عنوان نابینا و بینا مورد مقایسه قرار گرفتند. مقیاس سلامت عمومی (28-GHQ) و امید به زندگی اسنایدر (1991) توسط آزمودنی‌ها تکمیل شد. داده‌های حاصل با آزمون تحلیل واریانس یک سویه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نهایی نشان داد که در میزان امید به زندگی و ابعاد تفکر عامل و مسیرها در گروه نابینایان و بینایان تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 p >). همچنین، نتایج نشان داد که در میزان سلامت روان در گروه نابینایان و بینایان تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p < ). علاوه بر این، ننتایج حاکی از آن بود که از میان ابعاد سلامت روان، فقط در میزان بعد علائم جسمانی و علائم اضطرابی و بی‌خوابی و افسردگی بین دو گروه نابینا و بینا تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p < /p> پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ اثربخشی واقعیت درمانی و درمان وجودی بر تاب‌آوری زنان مبتلا به سرطان سینه بود که به روش نیمه آزمایشی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه، شامل زنان مبتلا به سرطان سینه شهرستان خوی در نه ماهه اول سال 1397 بود. افراد نمونه در مرحله نخست به صورت نمونه‌گیری هدفمند از بیمارستان شهید مدنی خوی که تحت عمل و شیمی درمانی قرار گرفته‌ بودند، انتخاب شدند و پس از تکمیل مقیاس‌ تاب‌آوری به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (12نفر) و آزمایش (12 نفر) گمارده شدند. داده‌های حاصل با آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که واقعیت‌درمانی و درمان وجودی باعث افزایش تاب‌آوری و مولفه‌های آن شده‌اند. همچنین میزان اثربخشی واقعیت درمانی بر تاب‌آوری و مولفه‌های آن نسبت به درمان وجودی بیشتر بوده است. بر این اساس نتیجه گرفته می‌شود، واقعیت درمانی و درمان وجودی باعث افزایش تاب-آوری در زنان مبتلا به سرطان سینه می‌شود که این افزایش، در واقعیت درمانی نسبت به درمان وجودی بیشتر است. پرونده مقاله

هدف این مقاله بررسی رابطه بین سلامت روان و احساس حقارت با اضطراب اجتماعی در دانش‌آموزان دختر بوده است. برای این منظور ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1988) با 28 سوال، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965) با 30 سوال و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبویتس (۱۹۸۷) با 24 سوال است. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سلامت عمومی، عزت نفس و اضطراب اجتماعی به ترتیب 93/0، 84/0 و 82/۰ محاسبه شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر۱۵۸۰ نفر از دانش‌آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه در سال تحصیلی ۱۳۹4-۱۳۹5 بود که تعداد ۳۲۰ نفر از آنها به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است که رابطه بین متغیر‌ها را از طریق ضریب همبستگی تعیین کرده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد و نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، نشان دهنده تایید تمام فرضیه‌ها می‌باشد. به منظور بررسی رابطه بین سلامت روان با احساس حقارت و اضطراب اجتماعی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که ضریب همبستگی سلامت روان با اضطراب اجتماعی (292/0)، ضریب همبستگی سلامت روان با احساس حقارت (17/0) در سطح معنی داری (01/0) معنی دار می‌باشد. در مجموع نتایج حاکی از این است که متغیرهای سلامت روان و احساس حقارت به میزان ۵۶ درصد اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان را تبیین می‌کنند و ۴۴ درصد از واریانس اضطراب اجتماعی توسط متغیرهایی خارج از موضوع این پژوهش قابل تبیین می‌باشد. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر مقایسه طرحواره های ناسازگار در دانشجویان اضطرابی و غیراضطرابی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می باشد. این تحقیق علی-مقایسه ای (پس رویدادی) می باشد. جامعه پژوهش در برگیرنده حجم نمونه پژوهش از بین دانشجویان اضطرابی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد واحد تبریز 35 نفر و دانشجویان غیراضطرابی(سالم) 35 نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری هدفمند بوده و بدلیل محدودیت جامعه آماری، نمونه آماری بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه "طرحواره یانگ" و پرسشنامه "اضطراب بک" استفاده شد. یافته های تحقیق با نرم افزار (SPSS) و آزمون t-test مستقل تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل نتایج تحقیق نشان داد، که بین طرحواره های ناسازگار دانشجویان اضطرابی و غیراضطرابی بالینی در تمامی متغیرهای طرحواره ناسازگار اولیه تفاوت وجود دارد. پرونده مقاله

هدف از تحقیق حاضر اعتباریابی و رواسازی آزمون چندگزینه‌ای- چند پاسخ پیشرفت تحصیلی با استفاده از روش روانسنجی بود. جامعه آماری شامل کلیه دروس ارائه شده در نیمسال دوم سال تحصیلی 95-94 در مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، به تعداد 65 کلاس درس و نمونه 4 درس می‌باشد که به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری، شامل آزمون‌های پیشرفت تحصیلی محقق ساخته برای دروس انتخابی بود که روایی محتوایی آنها به تایید 5 نفر از اساتید گروه علوم تربیتی رسید و پایایی آن‌ها از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردیده است. روایی آزمون های چندگزینه‌ای-چند پاسخ نیز از طریق بررسی همبستگی آن با سایر انواع آزمون‌ها و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون برآورد گردیده است. نتایج نشان داد پایایی آزمون های چندگزینه ای-چندپاسخ طراحی شده مناسب بوده و همچنین همبستگی بین نمرات آزمون چندگزینه‌ای-چند پاسخ با نمرات آزمون‌های تشریحی گسترده پاسخ، صحیح-غلط، کوتاه پاسخ و جورکردنی از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد و ضرایب همبستگی به ترتیب 865/0، 628/0، 771/0 و 669/0 می‌باشد، لذا می‌توان ادعا نمود آزمون های چندگزینه‌ای-چند پاسخ طراحی شده دارای اعتبار و روایی می باشند. پرونده مقاله

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین استفاده از اینترنت و انزوای اجتماعی دانشجویان و با روش همبستگی انجام گرفته است وجامعه آماری آن شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بودکه حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 378 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به بررسی موضوع مورد تحقیق پرداخته شده و میزان پایایی آن با استفاده ازضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان دادکه رابطه بین میزاناستفاده از اینترنت و انزوای اجتماعی معنادار، مثبت ومستقیم بوده وهم چنین میزان استفاده ازاینترنت وعضویتدرشبکه‌های اجتماعی نیز باابعاد انزوای اجتماعی (احساس یاس،عجز و احساس تنهایی) رابطه مثبت و مستقیم دارد. پرونده مقاله

در دنیای مدرن امروزی ،سلامت فکری و انتقادی هر جامعه ای در گرو پرورش دانش آموزانی با قدرت تفکر بالا و سواد رسانه ای قوی است. هدف از این پژوهش بررسی روش های یادگیری در چهار سطح مختلف در چهارچوب طبقه بندی فعالیت‌های متمایز شده آشکار یادگیری (DOLA) بر درگیری تحصیلی تفکر و سواد رسانه ای دانش آموزان است.سوال اصلی این است که آیا آموزش در چهارچوب فعالیتهای متمایز شده آشکار ( DOLA) (سطوح آموزشی انفعالی، فعال،سازنده‌گرا، تعاملی) بر درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پسر کلاس دهم موثر است .روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و از نوع طرح های پیش‌آزمون –پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم دبیرستان‌های دولتی شهر میاندوآب در سال تحصیلی 1396-1395 بود. 117 نفر (30 نفر در گروه کنترل، 28 نفر سطح فعالیت تعاملی، 30 نفر سطح فعالیت سازنده گرا،29 نفر سطح فعالیت فعال) به طور تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری نمرات درگیری تحصیلی از پرسشنامه درگیری تحصیلی تینیو (2009) استفاده شد. تمام گروه‌ها به مدت 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفت. بعد از جمع‌آوری داده ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS آزمون کوواریانس یک راهه (ANCOVA) و مقایسه زوجی بونفرونی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که آموزش در این چهارچوب بر درگیری تحصیلی تفکر و سواد رسانه ای تاثیر مثبت و معناداری دارد. سطح تعاملی نسبت به سایر گروه ها بالاترین اختلاف مثبت را با بقیه گروه ها داشت و بعد از آن به ترتیب سطح سازنده گرا، فعال و انفعالی قرار گرفتند. پرونده مقاله

زمینه و هدف: امروز تجربه زندگی رضایت‌بخش نیاز اساسی جوامع انسانی است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش روابط والد-فرزندی به دو شیوه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شناختی - رفتاری بر رضایت از زندگی مادران بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش به روش نیمه تجربی با پیش و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام‌شده. 63 نفر از مادران دانش‌آموزان پسر مشغول به تحصیل در دوره اول دبیرستان با توجه به هدف مطالعه به‌عنوان اعضاء نمونه آماری انتخاب و به گونه تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه شاهد قرار داده‌ شد. یک گروه از مادران روابط والد- فرزندی را به شیوه مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه دوم به شیوه درمان‌شناختی رفتاری با استفاده از بسته آموزشی مربوط طی 10 جلسه در طول 10 هفته آموزش دیدند. گروه کنترل تا انتهای فرآیند مطالعه در هیچ مداخله‌ای آموزشی شرکت داده نشد. برای گردآوری داده‌های پژوهش از مقیاس‌ رضایت از زندگی دینر SWLS که یک آزمون استاندارد هست. استفاده شد، با استفاده از تحلیل کوواریانس داده‌های به‌دست‌آمده مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو شیوه مداخله آموزشی، روش مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی- رفتاری در افزایش رضایت از زندگی مادران مؤثر است ( ). هم‌چنین، اثربخشی دو شیوه مداخله آموزشی برافزایش رضایت از زندگی مادران تقریباً یکسان بود و تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد ( ).
نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان گفت، آموزش روابط والد- فرزندی به شیوه مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی- رفتاری بر رضایت از زندگی مادران اثربخش است. پرونده مقاله